ZNIESIEŃIK I WYMARCIE ZAKONU REFORMATÓW NA ŚRÓDCErzył. Ja tylko z nauczycielem seminaryjnym Gruszczyńskim, schroniwszy się w jednej od Francuzów nam zostawionej izbie domu seminaryjnego, oczekiwaliśmy pomyslniejszego dla nas i dla seminarji czasu" . Tymczasem Francuzi gospodarowali się jak na wojnie. Gospodarkę ich opisuje Syd ry 37): "Musiały się rugować z kościoła i ławki i konfesjonały i kratki i gradusy od ołtarzy... Francuzi, zająwszy klasztor i kościół na lazaret, wszystkie ściany, przedzielające celę od celi, powybijać w klasztorze ") kazali i od rogu do rogu klasztornego sale dla chorych wciąż wzdłuż otworzyste porobili, zostawiwszy na górze piece do palenia, które rząd pruski powystawiać kazał. Kazali Francuzi ze studzienki wprost kościelnej facjaty po za wielkim ołtarzem zrobić pompę i od niej rynnami wodę spuszczali do kąpielni, którą w klasztorze zrobili przy zakrystji, gdzie dawniej był skarbiec klasztorny. Doktorzy francuscy zadecydowali, że woda w tej pompie jest mineralna, zamykali ją na kłódkę i nikomu nie dali jej brać, tylko na kąpiele dla chorych Francuzów. Wychodząc, zabrali swoje sprzęty, zabrali też i korbę żelazną od tej pompy... Żadnej wygody w kościele chorzy nie mają, bo chociaż 5 pieców postawili dla nich, jednakże bardzo się dymi i tak w dymie leżą. Starałem się jaknajusilniej , aby można kościół uwolnić, ale nie mogłem tego wyrobić. Z kościoła, gdy palą w piecach, szkaradny dym z fetorem się do naszych cel ciśnie przez wielki ołtarz, że zaledwo można wytrzymać. Bóg nas jednak cudownie utrzymuje przy zdrowiu. Musimy zawsze prawie okna naszych pomieszkali otwierać, choć w najtęższym mrozie... Przedkładałem rządcom, aby nam kościół napowrót oddali. Już to sam generał francuski Oudinot przyświadczył" - lecz opróżnienie to nie nastąpiło. Śmiertelność wśród żołnierzy francuskich była wielka 39 ), tak że na cmentarzach parafjalnych już zupełnie miejsca zabrakło. Dlatego na wniosek (7. 4. 1807) X. Łukasza Rogalskie

Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony sprawom kulturalnym stoł. m. Poznania: organ Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania 1932 R.10 Nr1

Czas czytania: ok. 2 min.

3) Karwowski, Klasztor O O. Refor. i Kuryer Pozn. 1899, Nr. 58.

:i8) bez względu na to, że klasztor codopiero kosztem 5475 tal.

został przebudowany. 39) w klasztorze Reformatów leżało stale 200-250 chorych (A P.

- Izba Ed. 50).

Powyższy artykuł jest częścią publikacji Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony sprawom kulturalnym stoł. m. Poznania: organ Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania 1932 R.10 Nr1 dostępnej w Wielkopolskiej Bibliotece Cyfrowej dla wszystkich w zakresie dozwolonego użytku. Właścicielem praw jest Wydawnictwo Miejskie w Poznaniu.
Do góry