ZNIESIENIE I WYMARCIE ZAKONU REFORMATÓW NA ŚRODCE

Kronika Miasta Poznania: kwartalnik poświęcony sprawom kulturalnym stoł. m. Poznania: organ Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania 1932 R.10 Nr1

szawie (19. 7. 1807) *5): "Bo nie dosyć im było zaraz przy założeniu Seminarji rzucać w kazaniach ostre pociski przeciw zmianie klasztoru, narzekać na upadek stąd religji a zmianę klasztoru w seminarją przedstawić pospólstwu jakoby karę za grzechy jego; trzeba im było jeszcze, a mianowicie ówczesnemu gwardjanowi Sydremu odmawiać wszelkiemi sposobami pierwszych seminarzystów, mówiąc zwłaszcza Dynemu i Politowskiemu zaraz po wstępie: "Dzieci! przeklęctwo rzucone na ten dom przez xx. Bóg usunie od niego błogosławieństwo, wam odbierze pamięć i rozum. Do niczego nie będziecie zdatni itd. ". Po zniesieniu klasztoru starał się u rządu pruskiego plenipotent Reformatów (16. 10. 1804) o plac wzdłuż kościoła aż do ulicy, na którym by sobie zakonnicy na własny koszt dobudowali mieszkania. Wniosek ten rząd odrzucił. Ale po kilku dniach (29. 10. 1804) na prośby ks. biskupa Raczyńskiego i dyrektora Jeziorowskiego zezwolił na pozostanie przy kościec 3 zakonników 2b) i orzekł, że nic nie ma przeciw wybudowaniu dla nich domków. Lecz już 23 listopada 1804 r. nowe pismo z Berlina opiewa, że "zaszły wątpliwości czy taką przybudówką nie wskrzeszonoby skasowanego już klasztoru 27) II i każe dla pozostałych zakonników wyszukać mieszkania poza klasztorem. Wobec tego dnia 19 grudnia 1804 r. kamera poleciła Magistratowi, by w okolicy klasztoru Reformatów, albo koło katedry postarał się o mieszkania dla 3 Reformatów, 28) którzy pozostaną w Poznaniu dla obsługi w tumie, i proponuje na ten cel seminarjum duchowne, psałterję albo klasztor Filipinów. Jeden z urzędników magistrackich udał się więc do wskazanych budynków i stwierdził, że ani w żadnym z nich, ani w starej bur

*») A. P. - Izba Ed. 48.

2<T) Spisu zakonników z r. 1804 niema. Spis z r. 1805 zaWIera nazwiska 2 zakonników: Sydrego i Metza, a spis z r. 1806: 00. Sydrego, Sadowskiego, Radolińskiego, Metza i brata Degurskiego (A P., Stadt Posen XV A 21).

") A. P. - Prov. Schul. Kol. III. D. 13.

28) Priimers podaje dwuch. - Die Stadt Posen In siidpreussischer Zeit. (Zeitschr. d. Hist. Ges. 1911, str. 75).