GAZETA

Gazeta Wielkiego Xięstwa Poznańskiego 1825.08.20 Nr67

Wielkiego

Xiestwa O Z N A N SKI E G O.

Nakładem Drukarni NadworneyW. Dekera i spółki, - Redaktor: AssessorRaabskL

JW 67.

W Sobotę dnia 20. Sierpnia 1825.

Wiadolllości zagraniczne.

A u s t 2 Y a.

Z Wiednia dnia 8- Sierpnia.

Ceearz, który dla lekkiego rumatyzmu dwa dni w Wenecyi w pokoiu przepędził, dnia 28« Lipca miał sie, znowu dobrze.

N. N. Cesarstwo, sp'odziewani 6$ 5l powrotem około d. 22. m. b. w Luxenburgu, gdzie nabawiwszy do pierwszych dni Września udą dzą e'U{ do zamku Schlosshof pod Preszburgiem i tam mieszkać be/I..I, a£ do otwarcia seymu Węgierskiego. - Ja. Xiążę Metternich opuszcza dnia 15. m. b. Ischel, i stanie tu kilkoma dniami późniey. - Dnia 3. m. b. odbył się tu solenny pogrzeb zmarłego tu a domowi Burbonów wielce zasłużonego Król. Neapołitańskiego Posła Xiążęcia Ruffo. Mianował on Xiążęcia Metteraich exekutorem testamentu swego. Dwa bataliony półku Lichtensteina przechodziły d, 21. i 24. Lipca przez Florencyą.

Sztab główny przedstawiony był W. Xiąięciu. Trzeci batalion oczekiwany iest dnia 26. rn. b.

Pod napisem: "Z Wiednia dnia 28. Lipca" zawiera Dastrzegacz Austriacki, co następuie: "J edna z Gazet Francuskich Ujjzieliła nam niedawno recepty, któreyAiźywa Konstylucygnista, gdy swego przeciwnika uniknąć nie utnie: "Weźcie śmiało kilka poiedyńczych słów z textów, które wam dokuczaią, porozdzieraycie onych związek; ułóżcie ie tak, iżby przeciwnicy wasi olcazali się niewiadomymi lub głupcami; mieszaninę waszą zaprawcie dowcipkowaniem i prostactwem; i ieszcze zupełnie ciepłą poczęstuycie waszych godnych przyiaeiół; a z zachwyceniem będą ią pożerać. Ra-, da ta dobrą iest nawłaściwiey tylko w domowych woynach, które dziennikarze stronnictw liberalnych ściągaią nasiebie przezpopędliwe potwarze i wiarołomne oszpecanie wszystkich środków swego Rządu; atoli taż rada w codziennych ich dyatrybach znayduie także za stosowania przeciwko obcym Monarchom i rabiane w ifli niegodziwych laboratoryach nie są przekształcone i przekręcone, lecz po większey części muszą być zupełnie zmyślane. Sarni tworzą sobie materyą, z którey przygotowuią swe iadowite deklamacye przeciwko wszystkiemu, co sięieszcze mogło w umysłach i uczuciach ludów opierać burzy czasu. Z rozmaitych uderzaiących przykładów okazaliśmy niedawno, iak apostołowie kłamstwa rzuciwszy umyślnie w świat pierwszy fałsz i wywodząc rzecz z tey własney podstawy, i iakoby na stałym i pewnym gruncie oparci, wyciągaią dopiero wykłady z wykładów i z fałszywych wniosków fałszywe wnioski. Mniey ich obchodzi, ie tak wystroiona budowa w kilka tygodni wali się wraz z pierwszym kamieniem węgielnym. Zamiar ich osiągnięty; iad nieufności i nieukontentowania pozostaie w umysłach łatwowiernych; a prawda obławia się, iak to sami dobrze wif-dzą, prawie tym t)lko, którzy i bez tego byli iu2uzbroieniniepokonanemniedowiarstwem przeciwko iey nieprzyiaciołom. Konslytucyonista (tylko naynowsze numera tegoż mamy przed sobą) dał nam znowu niedawno dwa podobne przykłady, z których ieden, gdyby fikcya ilo uwiedzenia ostatniego głupca w Medyolanie nie była za nadto niezgrabną, rzuciłby wątpliwe światło na pamiątkę męża zasłużonego, zawcześnie Państwu Austryackiemu wydartego i zarówno od współobywateli, iak obcych wielce szacowanego, - drugi przykład nie. Aasługuie na wzmiankę, tylko iako 40wód, że bayki, chociaż bez żadnego związku, skoro nieprzyiaźnego znaczenia, nie bywaią pogardzane mi przez tych światłych polityków. - Obadwa artykuły takiegosąrodzaiu, ie każde formalne onych zbicie byłoby utratą czasu; noszą one cechę swoiego źrzódła. Pierwszy artykuł korrespondencyi z Medyolanu, poczyna dobrą wiadomością, ie Generał Strassoldo powróciłzswoiey wyprawy przeciwko Pawii, i daley tak mówi: "" Raptowna śmierć Generała Bulmy sprawiła ial w mieszkańcach Lombardyi, chociaż iego dawnego 1 «urowego i przykrego postępowania nie mogą ..n zapomnieć, *) Przez długi ewóy pobyt we

) Jeśli przez to rozumiane eą działania woienne, prze« które Generał Bubna w kilka dni poj oiyi koniec

Włoszech poznał charakter narodu, iego h dze i potrzebne środki do wykorzenienia wsze kich zarodów prawego nieukontentowanir Przypomną sobie czytelnicy 0) iż na kilka dr przed przjiazdern Cesarza do Medyolanu Ge nerałten ogłosił ulepszenia; krok, który, ia. mówią, st:ił sięprzyczyną osobistych dlań nie przyiemności. W roku zeszłym dałtaiemm zlecenie kilku mężom wysokiego znaczenia ułożyć plan do konst)tucyi królestwa Lombar dzko - Weneckiego; Generał ten przełoży* sam niektóre odmiany, lecz fundamentalne rysy pochwalił. Konstytucya ta wprawilab; była Królestwo w to samo położenie przeciw ko Dworowi Wiedeńskiemu, w iakim było w roku 1814 przeciwko Francyi i t. d."" Artykuł ten kończą osobiste obelgi, iakichby się w dawniejszych i lepszych czasach zaledwie bezimienny potwarca za pomocą potaiemney drukarni dopuścił, a iakie dzisiay zdaią się stanowić uprz) wileiowaną korzyść wolności druku, i które, iak wiele innego, tęsmutnąstwierdzaią prawdę, że postępy fałszywcy cywiiizacyi nie są niczem innem, tylko istotnem powrotem do nieobycza)noścł, dzikości i barbarzyństwa. Zabawnieyszym ieszcze iest w następuiącym numerze tegoż samego dziennika list wiarygodnego korrespondenta z N apolt tli Romr.iia z dnia 13. Maia: ""Niedawno zawinęła Austryacka eskadra do tuteyszego portu, złożona z okrętu liniowego, korwety i rożnych małych okrętów. N ie uwierzysz WP an, iakie wrażenie sprawić musiał widok bandery mocarstwa, które się nigdy nie okazywało bardzorewolucyi Piemonckićy, Lombardy ą zachowaj od dobrodziejstw przyrzekanych iey od sprawców rewolucyi, l silnie sie przyłóż) ł do spokoyności we Włoszech - tedy nic na iego obronę przywieść nie moiua; zbrodni tey nie przebaczy mu pewnie Sironnictwo, które w powszechr.cm zaburzeniu uwaźa zbawienie iwiata. Zresztą postępowanie Surowe i przykre (ieśh bezpieczeństwo Państwa nie czyniło ie meodzownem) dla mstrukcyi iego Rządu tak właśnie było obce, iak iego szlachetnemu i ludzkiemu charakterowi. Od tego oskarżenia uwolni go zapewnie lednomyślme cały kray, w którym wciąż szereg lat sprawował pierwsze woyskowe urzędy tak z roztropnością, iak i umiarkowaniem. Przyp. Dcstrz. Austr. *) Mianowicie z dawnych doniesień dobrze zawiadomionych korrespondentów Konstytucyonisty!! Przyp, Dostiz. Austr, Accurti, Dowodzca tey eskadry, wysłał dnia następuiącego Oficera do Koryntu, i rozeszła się wieść, że poiedzie aż do Athen (!), gdzie ze strony Rządu swoiego ma ważne do wykonania zlecenie. - Naturalnie każdy był ciekawy dowiedzieć się o nowey dyplomat yczney taiemnicy. Oficerowie Austryaccy, wszędzie dobrze przyimowani, nie okazali tru'" dności w zaspokoieniu ciekawości Greków; i ieśli to, co rai dwóch z tychże Oficerów mówiło, iest prawdą, tedy zdaie się, że między Rossyą i Austryą są w robocie układy dla zaprowadzenia u nas Rządu Monarchicznego i ogłoszenia Kroltm Grecyi Syna byłego Króla Szwedzkiego. "" Trudno wierzyć, aby sami Redaktorowie , iakkolwiek niewiadomi prawdziwego stanu rzeczy w Grecyi, mogli dać wiarę tak wielkiey baśni. Atoli może ona posłużyć za wstęp do nowych wybuchów przeciwko Rządom Europc-yskitn, a mianowicie przeciwko Austryackiemu. Zaraz następnego dnia (Konstytucyonista z dnia 16. Lipca) wyszedł złośliwy i w większym nierównie stopniu niedorzeczny artykuł, zawieraiący nieiako przegląd rożnych Xiąź"'t, którym- nie przez Greków, chociaż między tymi widzimisię Króla Konstytucyinego, iak wiadomo, od kilku lat ma licznych stronników - lecz od tego, lub owego Dworu Europeyskiego miała być korona przeznaczoną! - Ótoż to są dzieiopisarze naszego czasu!"

Niemcy.

Z nad M e n u dnia 11. Sierpnia.

Dnia 9, m. b. przybył Xiąźę Wellington do Kolonii, a nazaiutrz udał się w dalszą drogę do Koblenc. Z Hanoweru d. 12. Sierpnia.

Xiążę Biskup Hildesheimskii Paderbornski, Franciszek Egon, Baron Fiiratenberg, umarł wczoray w Hildesheim, przeżywszy lat 88t

Niderlandy, Z Bruxelli dnia 10. Sierpnia.

N eapolitański Generał P e p e, który tu mieszka od nieiakiego czasu, nieodznacza się niczem, iak tylko rostropnem postępowaniem. N iemiewa nikogo u siebie, unika wszelkich towarzystw i sprawuie się, iak położenie iegowymaga. Jest to naylepsza odpowiedź na wycieczki dzienników Paryskich przeciw temu Generałowi.

F 2 a n c y a.

Z Paryża dnia 9. Sierpnia.

Margrabia Clermont-Tormere, Minister woyny, obieżdźa obóz pod Luneville, twier-i dze północne i południowe i obóz przy Pireneiach. Na wzniesienie pomnika dla Generała Pichegru od roku 1821. nie zebrało się więcey iak r lko 18557 Franków. Koszta poczty i t. d. wynoszą 5285 Franków, a zatem prawie trzecią część złożonych ofiar. Margrabia Puysegur, wnuk Marszałka tego nazwiska, który eię wsławił swe mi dziełami o zwierzęcym magnetyzmie, umarł d. 1. m.b. Powątpiewają leszcze o tern, co pisma francuskie opowiadaią o pewnym Xiąźęciu Niemieckim, iakoby odmienił religią i wszedł w służbę woyska hiszpańskiego. Zabrany, iak wiadomo, numer GońcaFran.

cushiego, w którym umieszczone było wyznat.ie wiary Pana Mollard, został redakcyi zwrócony i między czytelników rozdany. Z Mahoń donoszą pod dniem 6. Lipca, iź Generał Mina popłynął z Plymouth do Gibraltaru, aby późniey na czele powstańców Amerykańskich i rewolucyonistów hiszpańskich Mahoń opanować. Gwiazda zawiera wywód ełownyKróIewskich Kommissarzy, Barona de la Bouillerie, Hrabi Beranger i PP. Cornet-DTncourt i Housel, którzy wyznaczeni byli do roztrząśnienia stanu zamiany rent, dnia 7. m. b. w południe czynność tę rozpoczęli, a wczorayo godzinie 3 ranne y zamknęli. Podług tego raportu przyszło do istotney zamiany 17,700,892 Franków, Podano do zamiany 377,0"'4 Franków, która ieszcze nie iest uskutecznioną. Daley onegday i wczoray (a zatem w godzinach od północy do godziny 3 ranney) oznaymiono leszcze do zamiany summę 12 610,29a Franków. A tak ogół zamienionych rent wynosić będzie 30,688.268 Franków. - Protokół ten - uważa Dziennik Rozpraw - usprawiedliwia zupełnie to, cośmy przepowiedzieli. Widzimy ztąd, iż 18 millionów 77,976 Franków zostało rzeczywiście zamienionych, i że 1% raillio lecz iak witle lub iak mało z nich przyidzie do realizacyi P W kilku kościołach departamentów południowych skradziono gwałtownym sposobem święte naczynia, a "sprawcy tego świętokradztwa - iak Dziennik Paryski pisze - niesą ieszcze wyśledzeni." "Piszą z Kadyxu pod dniem 19. Lipca: Generał Aimerich zwiedza wszystkie okoliczne miasta i wsie i musztruie ochotników rojalistoskich, aby ich zachęcać do przestrzegania iego zasad. Gwiazda powiada: iź naczelnicy greccy zarażeni liberalizmem, odrzucaią uporczywie propozycye mocarstw Europeyskich i to rodzi ich niezgody, ich nieszczęście i powodzenie ibrahima. Król. Sycyliański Generalny Konsul w Gibraltarze doniósł swoiemu rządowi pod d. 20. Czerwca, iź w Marokańskim wszystkie wiktuały podrożały, iź fanega pszenicy przedaie się po 3 piastra, źe pola przez woynę domową, zostały spustoszone i źe na ten rok ani się epodziewać sprzętu pszenicy. Biega pogłoska, iź Pan Villele przeydzie do Ministerstwa spraw zagranicznych. Diario di Roma opowiada, iź pewien młody greczyn przeszedł do obozu tureckiego i abisurmanił się, i źe potem dway iego bracia zakradli się cichaczem do obozu nieprzyiacielskiego i tak iego iako teź samego Reszyda Baszę sztyletami zakłuli.

Hiszpania.

Z M a d r y t u dnia 28« Lipca, N a wczorayszey radzie Ministrów wniesiono rzecz względem zaciągnienia 70,000 ludzi; a ie Minister finansów zwrócił uwagę na wypróżnione kassy, proponowano więc nadzwyczayną kontrybucyą 100 millionów Realów (20 millionów Franków), któraby z własności zieinskiey miała być ściągnioną. Gdy zaś Pan Zea nalegał o to, ażeby podatek ten rozciągnąć i do własności ziemskiey kościołów, i klasztorów, która przeszło trzecią część całey tey własności wynosi, dano wszystkiemu pokóy. Generał Bezieres odebrał rozkaz, ażeby wyiechał z Madrytu do Walencyt i był tam zia zawołaniu.

Pleban Merino został aresztowany.

Pierwszy chłodny wieczór, któryśmy wczoray mieli po długich upałach, sprowadził mnóstwo ludu na plac S. Anny, założony przez byłego Króla Józefa. Każdy przechadzał się spokoynie, gdy za iednym razem pokazała się gromada królewskich ochotników i przechadzających sięszablainirozpe"'dziła, wołaiąc na nich: Wy Jesteście czarni (negros){ Wieść o wkroczeniu świeżego woyska francuskiego zamieniła się na zupełnie przeciwną, to iest, ie całe woysko francuskie wyidzie zkrai u, niewyłączaiąc nawet Kadyxu i Barcelony, i źe tylko dwa szwaycarskie półki mają ciągle odbywać służbę przy Królu. Chcą wiedzieć, iź gabinet angielski mocno nalega, ażeby woysko francuskie wyszło z Hiszpanii. Dway starzy dowódzcy woyska wiary, Trapista i'Generał Santos Ladron, mieli zrobić" w dolney Aragonii powstanie na korzyść stronnictwa pod nazwiskiem Karolistów. (Konstytucyonista) . Konstytucyjny Alkad Madrytu, Pan Lamadrid, był dotychczas w iednym klasztorze na pcowincyi zamknięty. Zakonnicy tameczni liiechcącmudluźey daw3Ć ieść, odesłali go do Madrytu, zkąd został wygnany do, Torre Laguna i oddany pod dozór Plebana.

Portugalia.

Z Lizbony dnia 20. Lipca.. Gazeta dworska zawiera obszerny artykuł, w którym wystawia dawnieysze stosunki Brazylii, wylicza zbawienne urządzenia Króla i swobody, które temu państwu zapewnił, a który temi kończy się słowy: "Odmalowawszy powyższy obraz wszystkiego, co zaszło, nie od rzeczy będzie, wspomnieć o różnicy między powodami i zasadami oderwania Brazylii a położeniem rzeczy w osadach hiszpańskich, którym nierozsądnie, dla podobieństwa środków, które wszędzie do zapalenia rewolucyi służyły, chciano nadać iedno i to samo źródło. Przywileie i niezawisły zarząd Brazylii oddawńa iuź były uposadnione przez prawego Monarchę, nim ona przeciw niem u powstała, i to powstanie nie miało za cel, wymusić na Królu iaką łaskę l ub iaki przywiley, którego by i ui kray ten z szczodrobliwości tego dostoynego Monarchy nieposiadał . L udy Brazylii niepo n o, iaką Król Jan VI. dał im przczynę do zażaleń, przez któreby dawnieysza ichszczerość stała mu się obca,? "'Kładąc zobopolne powinności Ludów i ich Monarchów na szalę sprawiedliwości, znaydzieir.yź iaki kodtx prawa, któryby niezasłaniał uświęconych i nieskażonych praw władztwa, mianowicie kiedy iak tu łączy się z niemi łagodność, wspaniałomyślność i duch dobroczynności, przez które Król staie się prawdziwym poddanych swoich oycem ? Jak smutnym i nieszczęśliwym byłby etan społeczeństwa ludzkiego, gdyby święta umowa między ludami a ich uznanymi Monarcharni, którzy są, społeczeństwa tego duszą, podlegać miała dziwacznemu losówobrotowi i zawieruchom rewolucyjnym? Góżby przy takich zasadach stało się z niewzruszonosci tronów i z pokoiu świata P Niepodobna, ażeby przy tak sprawiedliwych i skłonnych do poiednania chęciach, niefortunna gwiazda, która swóy zgubny wpływ na rodzinne związki Portugalii i Brazylii wywarła, długoieszcze pozostać mogła na horyzoncie. Spodziewać się należy, iż otwarte i szczere dowody dobroci i przywiązania, które Król J mć dał Brazylii, wzmocnione dzielnieyszym ieszcze głosem, wszystkiego tego, co węzły przyrodzenia maią w sobie czułego i świętego, zapewnią dobremu Monarsze raz ieszcze dań uczuć, których oczekiwać ma prawo od mieszańców królestwa, którym tak wielkiey przychylności dał dowody. Zapewne szlachetność umysłu równie iak obowiązek wzniecą w nich te uczucia, które na szczęście Brazylii, iaki na nasze, wpływ mieć będą."

A n g l i a.

Z L o n d y n u dnia 6. Sierpnia.

N iemamy wcale pewnych wiadomości wprost Z Grecyi; Komitet grecki milczy zupełnie na wszystkie pogłoski, które poczęści tak są szkodliwe sprawie Greków; niewydaie żadnych odezw do narodu angielskiego, aby go raz ieszcze poruszyć z oboiętności, z iaką się przygląda zdała upadkowi ludu chrześciańskiego; drzymie on sobie nad obowiązkiem, który sam na siebie włożył, i my także z nim drży mierny. Dzienniki Peru zawieraią wyrok Boliwara, którym nakazuie zaprowadzenie w każdym De

partamencie wzorowey szkoły wzaiemnego liczenia. Każda prowineya obowiązana posłać przynaymniey 6 dzieci do szkoły departamentowey, iżby nowe systema tern śpieśznióy w całey Kzepltey zaprowadzonem być mogło. - Jedną z naypierwszych uchwał kongressu Kolumbiyskiego było nadanie Oswobodziciełowi ieszcze tego zaszczytnego tytułu: "Oyciec i Ocaliciel Peru". - Dnia 12 Lutego rozkazał kongres: wybić medal na cześć Uswobodziciela, na iednóy stronie z wizerunkiem Boliwara i napisem: "Swoiemu Oswobodziciełowi Szymonowi Boliwar", a na od wrotne y stronie z herbem Rzepltey i napisem: "Peru, ocalone pod Ayacucho 1824." - Posąg Oswobodziciela na koniu wzniesiony będeie w stolicy, a w miastach departamentowych wystawione będą na publicznych rynkach kamienne tablice na cześć iego. Uchwalono daley: Oswobodziciel ma nazawsze tytuł Prezydenta Rzepltey. - Armia odbierze nagrodęz 2 millionów DolIarów. - Generał Antonio Jose Sucre ma tytuł: Wielki Marszałek Ayacucho.

Wszyscy żołnierze armii oswobodzenia mai a prawa obywateli Kolumbii. - Oswobodziciel mocen iest, przeznaczać wszelkie nagrody, iakie stósownemi być znayduie. Na to poselstwo Oswobodzicie! odpisał Prezydentowi naywyższego kongressu Peru, co następuie: "Hoyność naywyźszego kongressu dla woyska oswobodzenia, które walczyło na równinach Ayacucho, sarna się przewyższyła. Mianowany W. Marszałkiem Generał naczelny, odebrał nagrodę godną Scypionów i wielkiego ludu. Inni Szefowie, Oficerowie i Żołnierze z nayszlachetnieyszą seczodrotą zostali obdarzeni. Kongres okazał się godnym 'wyobrażania potężnego narodu. Ale dowód zaufania, którym ronie kongres zaszczycił, niebyłże dostateczną nagrodą? niedosyćże było sławy dla mnie, maiąc sobie powierzony los kraiu? N acóź mhie znieśmielać zbytkiem upominków i obarczać nagrodami, których przyiąć niemogę? Względy, któremi mnie iuż kongres zaszczycił, były większemi nad zasługi moie; naygorętszem moiem życzeniem iest, ażeby Peru przynaymniey za ostatnie moie poświęcenia pozostało poniekądkolwiek mym dłużnikiem. N ie gardzę ia bynaymniey temi oznakami życzliwości; lecz postanowiwszy nie bnych nagród, iakźe mógłbym to przyiąć od Peru, com odmówił Kolumbii? Dosyć dla mnie, źem sobie umiał zasłużyć na szacunek i wdzięczność kongressu Peruańskiego. M edal, który rozkazano wybić z moim wizerunkiem, iest nagrodą tak bardzo zasługi moie przewyższaiącą, iźona sama wszystkie oczekiwania moie przechodzi. Przyimuiętę nagrodę kongressu z wdzięcznem uczuciem, którego wysłowić nie iestem w etanie. Racz Pan Kongressowi W moiem i woyska imieniu naygłębsze nasze oświadczyć podziękowanie. M a m z asz c zyt i t. d. B o l i war. L i m a , dni a 23. Lutego 1825." Jedna z tuteyszych gazet powiada, iż summa indemnizacyina, którą Haity za uznanie niepodległości chce Francyi wyliczyć, 6 mili. Funtów Szterlingów czyli 150 millionówFranków wynosić będzie.

Królestwo Polskie, Z Warszawy dnia 13. Sierpnia.

JO. Xiąźę Wołkoński, nadzwyczayny Poseł N. Pana do Króla Francuskiego, wracaiąc z Paryża, przeiechał tędy do Petersburga. Ważny skarb dla d/.ieiów narodowych zoBtał odkrytym w tych dniach w kościele katedralnym Płockim; są to zwłoki Monarchów Polskich Hermana i Krzywoustego. Wiadomo było wprawdzie z historyi, źe ci Monarchowie pochowani byli w tey niegdyś stolicy, lecz po zgorzałym starożytnym kościele katedralnym w XV. wieku, mieysce ich grobów niewiadome m było, dopiero ziawiony w tych latachrekopismX. Laurencyusza, Penitencyarza kapituły Płockiey, na początku XVI I. wieku pisany, a przez JW. Biskupa Praźmoekiego nabyty, został skazowką do wynalezie nia tych czcigodnych prochów. Rękopism ten opiewa, iż Andrzey N oskoski, Biskup Płocki, na koncuXVI, wieku stawiaiąc wmieyscuzgorzałego, nowy kościół katedralny z granitu iraiowego, trwaiący do tych czas, znalazł w gruzach dawnego groby dwóch wspomnionych Monarchów i późnieyszych Xiążąt Mazowieckich, zebrawszy one ze czcią, pochował tam gdzie było wniyscie do choru większego (P rezbiterium) podług tey wiadomości JW. Biskup teraźnieyszy Płocki szukać postanowiwszy,

· e

znalazł wielką trumnę z 4ma sHelefami; owowieczne ozdoby znalezione przy nich przekonywaią, ii te popioły są zwłokami tych Monarchów, tudzież Xiążąt (zdaie się) Konrada i Ziemowita. N aród i historya winna będzie wdzięczność JW. Biskupowi Prażmowskiemu za to odkrycie tak ważne dla wdzięcznych swym Monarchom Polaków. K. M. U dzielamy publiczności interessuiący wyiątek z listu ziomka naszego Franciszka Mireckiego, pisanego pod dniem 8. Lipca r. b. z Genui do Warszawy. "Na dniu 14. Lipca opuszczam na rok Genuę i Włochy, przenosząc się na drugi koniec Europy, do Lizbony; nie z przywidzenia ani dla zabawy, ale powołany od tamteyszey Królewskićy Dyrek« cyi teatrainey, do napisania dwóch oper Włoskich i do przewodniczenia orkiestrze.

Na dniu 16. Czerwca r. b. stanęła ugoda między pełnomocnikiem Dyrekcyi Lizbońskiey i mną wnastępuiącey osnowie: Za wspomnione prace obowiązuie się Dyrekcya wypłacić summe 10,000 franków w przeciągu iednegoroku, i nadto dać mi wygodne pomieszkanie (artykuł bardzo ważny w Lizbonie) i benefis. Biorąc razem pensyą, mieszkanie i benefis, wynosi wszystko 15,000 franków. Mam zastrzeżone kontraktem przedłużenie ugody na lat 2 z powiększeniem pensyi i innych korzyści, ieżeli się podobam publiczności i dyrekcyi; koszta rnoiey podroży morskiey z Genui do Lizbony należą do strony obowiązujący. Tym sposobem tracę nadzieię prędkitgo widzenia kochaney moiey oyczyzny. Nie wiem czćm się to dzieie, źe Włosi tak zazdrośni we wszystkich względach, szczerze i mile przyimowali początkowe prace moie teatralne, i że nawet w interesie Lizbońskim, w ktoryrn 3 dl miałem konkurentów, mnie kompozytorowie zaproponowali w Medyolanie. Zaciągnąłem dług wdzięczności dla Włochów. Od mego powtórnego na ich pięknąziemię przybycia, Medyolanie i Genuanie wzbudzili we mnie zapal i utwierdzili mnie w kompozytorstwie. Ostatni nietylko źywemi oklaskami przyięli pierwszą pracę rnoią, ale krom tego zapominaiąc wrodzonego uprzedzenia, poruczali mi dzieci swoie dokształcenia ich w śpiewie, i w kompozycyi. Przykro mi było donieść tym zacnym familiom, że ie na pewny czas porzu mogły na mnie przyrzeczenie powrotu, na co ia przystałem tern chętniey, źe się przekonałem o zacności i charakterze obywateli Genueńskich. Powrócę do ich miasta, handlem, bogartwy i przemysłem kwitnącego, pomoiey do Lizbony podroży i osiądę. Co do moiey oyczyzny, zdaiemisię, iź wypada mimo puścić wszelkie widoki, boleię nad tern, bo naywiększem staraniem moiem b>ło i zawsze będzie pracować dla własnego kraiu i rodaków."

Państwo Ottomańskie, Donoszą z Triestu podd. 1 Sierpnia: "Nieodebraliśmy tu żadnych nowych wiadomości wprost z Korfu, lecz z Ankony donoszą w tey chwili, iż tam odebrano listy z Korfu do d. 20. a z Zante do dnia 16. Lipca. W tych listach nie masz nay mnieyszey wzmianki o o wem wzięciu Ibrahima Baszy do niewoli, a zatem udzielona w tych dniach powieść Kapitana okrętowego zdaie się być wierutnym fałszem.

Rozmaite wiadomości.

Waddington w podróży swciey do Grecyi tak mówi o Kolokotronim: "Byłem kilka razy na pokoiach u Kolokotroniego i kilkakrotnie odbierałem od niego zapewnienia szacunku dla narodu Angielskiego. Te zapewnienia tern bardziey mnie rozśmieszały, iź Koloko - troni iest głównym nieprzyiacielem Anglików, nieustannie rząd Angielski o zamiar podbicia Morei obwiniającym. Chcąc mu oddać sprawiedliwość, przyznać trzeba, ie ohyczaie iego naymnieyszego ogładzenia nie maią. - Dwór iego składa się z piętnastu kapitanów, którzy na sofach, trzy strony obBzerney sali zaymuiących, siadywać zwykli.

Na ścianach wiszą tureckie ozdobne strzelby, kosztowne pistolety i pałasze. N ie widziałem nieporządnieyszych ludzi iak iego Kapitanowie. Ubiór ich odpowiada zupełnie ich minie. Ale naybardziey wynędzniałym, zdawał mi się być Papas, z brodą, w czapce i zbroi. N oszą zwykle na głowie czerwonaczapkę , Jednakże było między niemi trzech co przez próżność turbanem głowy obciążali. Kolokotroni mało dla nich ma względu i rzadko wstaie, kiedy do niego przychodzą. Czwartą stronę pokoiu zaymuią żołnierze, którzy zawsze stoią. Kiedy Kolokotroni wyiść itn rozkazuie, wychodzą pomału, z niechęcią poiedyńczo i za chwilę znowu wracaią. - N ie palą tytuniu, nie piią kawy i nie odzywaią się. Ta scena trwa blisko 20 minut, potem rozchodzą się wszyscy za danym przez Kolokotroniego znakiem."

OBWIESZCZENIE.

Podaie eię ninieyszem do piibliczney wiadomOSCl, iż jarmaik w tym roku na Święty Michał przypadaiący, odbędzie się nie dnia 12. Września iak w kalendarzu pro 1825 nadmieniono, lecz dnia 12go Października r. b. Poznań dnia 17. Sierpnia 1825.

Król. Dyrektorium Policyi 1 miasta.

ZAPOZEW EDYKTALNY.

Przed Sądem Powiatowym w Rypiniu Maryanna z Naramowskich Bobolecka summę 11,800 Zł. pol. z i3toletnią prowizyą na dniu 24. Stycznia 1804 roku Ignacemu Kamińskiemu cedowała, a ten dnia 6. Lutego 1804 tę summę przed Sądem Powiatowym w Kaliszu Piotrowi Magnuskiemu odcedował, dla którego też cessya na tym samym dniu wygotowaną została. Po wypłaceniu tey summy przez Sąd Powiatowy w Włocławku, Piotr Magnuski pozostałą resztę w kwocie 582Tal. igdgr. n'" fen. zaassygnował i dnia 15. Września 19oó, przed bywszym Sądem Kornmenderyinym w mieyscu Getzowi Katz cedował. Summa ta wraz z prowizyą znayduie się w Depozycie Sądu podpisanego, wypłata iednak na ręce eukcessorów Getza Katz nastąpić nie może, gdyż cessya powyższa Boboleckiey na Kamińskiego i tegoż na Piotra Magnuskiego zaginęła i dotychczas wyśledzoną niezostala. N a wniosek sukcessorów Getza Ka tz, cessye te maią być amortyzowane i zapozy warny wszystkich, którzy iako wie zastawni pretensye iakie wnoszą, w szczególności zaś co do zamieszkania nieznaiomego Piotra Magnuskiego lub iego sukcessorów, aby na terminie dnia 20. Września r. b. zrana o godzinie IOley przed Deputowanym Konsyliarzem Sądu naszego Hebdman, w Izbie naszey instrukcyiney osobiście lub przez Pełnomocników legalnych się stawili, preteneye swe podali i udowodnili, w razie bowiem przeciwnym z pretensyami swoiemi prekludowani, eessye amortyzowanemi i odcedowana a w depozycie się znayduiąca summa Sukceseorom GetzaKatz, iako właścicielom prawnym, wypłaconą zostanie. Poznań dnia &. Maja 1825.

Król. Pruski Sąd Ziemiański.

ZAPOZEW EDYKTALNY.

Franciszka z Zdortow zamężna Owczarkowa aLągwów, podała u nas wniosek o uznanie małżonka iey niewiadomego Łukasza Owczarczaka z Łągew Powiatu Bukowskiego za nieżyjącego, który przed 14 laty do woyska wybrany, przy pułku trzecim JLegJonu z Wisły miał służyć, celem rozwiązania związku małżeństwa, wzywamy więc Łukasza Owczarczaka, aby w terminie na dzień 19. Października r. b.

zrana o godzinie 9. przed Ur.Ruedenburg Ref. Sądu Ziemiańskiego w naszym Zamku sądowym wyznaczonym, lub przez prawnie upoważnionego Pełnomocnika stanął i na skargę przez Małżonkę zaniesioną się oświadczył, albowiem w razie niestawienia się, iedynie wedle wniosku Powódki, uznanie go za nieźyią. cego i eo do tego zamiaru się ściąga zawyrokowanym, i w skutek tego węzeł małżeństwa pomiędzy nim i żoną pornienioną rozwiązanym zostanie. N a Mandataryuszów proponują się Radzcy Kommissyi sprawiedliwości: UUr. Jonemann, Giżycki i Weissieder, z których iednego obrać i pełnomocnictwem i inforrnacyą, dokładna @patrzyć należy.

Poznań dnia 19. Maia 1825, Królewsko- Pius ki Sąd Ziemiański»

OBWIESZCZENIE.

W kamienicy tu w Poznaniu na Nowym Rynku pod Nr. 201. połoźoney, do massy konkursowej upadłego kupca Berger naleźącey, znayduie się mieszkanie składaiące się z czterech pokoi i kuchni na pierwszem piętrze, oraz iednego pokoiu i drwaini w podwórzu, iako też osobnego sklepu, które na rok ieden, rachując od Sgo. Michała r. b. do Sgo. Michała r. p. naywięcey daiącernu wynaiętym bydź ma, do czego wyznaczonym został termin na dzień 27. Sierpnia r. b. zrana o godzinie 9. przed Referendaryuszem Ur. Kryger . Warunki wydzierżawienia w regisiraturze naszey przejrzane bydź mogą. Poznań dnia 10. Sierpnia 1825.

Królewsko - Pruski Sąd Ziemiański.

OBWIESZCZENIE.

Według postanowienia Prześwietney Re jencyi wypuszczony bydź ma od Igo PaździernL. ka r. b. drogą publiczney licytacyi d o m, pierpierwiastkowo dla dozorcy Królewskiego drzewa przeznaczony, a przy wynajęciu w roku zeszłym placu składowego drzewa na grobli wy. łączony, na rok lub więcey lat w dzierżawę. Dom ten obeymuje dwa pomieszkania, a zatem w całości lub poiedyńezo wydzierżawiony będzie. Z polecenia Prześwietney Rejencyi wyznacza się termin na dzień 29. Sierpnia r. b, z tern oświadczeniem, iż w terminie tym także rozmaite utenzylia, dawniey do instytutu składowego drzewa należące, przedaremi będą. Wzywam zatem clięć dzierżawienia lub kupienia maiących, aby się w terminie rzeczonym o godzinie 10. przed południem w wspomnionym dom u dozorczym stawić zechcieli, gdzie warunki licytacyi i przedaży oznaymio» nemi będą. Poznań dnia 16. Sierpnia 1825.

Petzte, Sekretarz Regencyi,

(Dodatek.)