a AZ Wielkiego Xicstwa PO ZNAN SKI EGO. Nakładem Drukami Nadwornej ]p\: Dec/cera i Spółki. - Redaktor; A, Wunn o tcnh l. JI?lłl. W Srodę dnia 14. Września. 1849« Wiadomości zagraniczne. POlSKa. z Warszawy, dr>>kł 9. Września. N. Pan raczył Xicdza Bonawenturę Butkiewicza, Prałata Kustosza Katedry Augu»towskiej, mianować Rektorem Akademii Duchownej rzymsko-katolickiej w Warszawie, « Panu Dulewskiemu, Inspektorowi Generalnemu Stad i stacyi stadnych w Janowie, nadać tytuły Referendarza Stanu. JO. Xźc Namiestnik Królewski, z powodu zgonu ś. p. Generała Adjutanta Rautenstrauch, W miejsce Jego jako Prezesa Oyrekcyi Teatrów, 21. z m. (2 b.ro.) mianował pełniącym obowiązki, W. Pułkownika Abramowicza. Alexander Adam Pomian Łubieński, przeżywszy lat- blisko 90 dnia 10. z. m. w Kole fcubernii Kaliskiej, na rękach dzieci i wnuków przeniósł się do wieczności. Francya. Z Paryża, dnia 5. Września. O prawie przetrząsania okrętów czytamy w jednym tutej»zYm dzienniku eo następuje: »J eden dziennik angielski twierdził wczoraj, *e okłady względem traktatu przetrząsania ckrętów inewH między gabinetem francuzkim * angielskim zawiązano, i £e rząd angielski uasbeiou takie ofiarował rękojmie, ii nawet na bardziej uprzedzeni mężowie przy oppozycyi swojej nadał obstawać nie mogłj. Mamy wszelki powód do mniemania, źe przesełający owemu dziennikowi tę wiadomość korrespon» dent, bardzo niedokładne otrzymał wiadomo * ści. Wszystkie zdania sprzysięgły się przeciw traktatowi o przetrząsaniu okrętów, a pomiędzy 459 Deputowanymi, Zł których się Izb» składa, prócz ławki mircisteryalreej nawet 10 ni« znalazłbyś, którzyby traktat telT pochwalali. Wiadomo nawet,\ ie ministeryalni kandydaci w czasie ostatnich wyborów przychyl* ność swoje do Ministeryurn 2 d. 29. Października taili, przemawiając przeciw traktatowi w mowie będącemu. W ten »posób zdołał Pan Jakób Leiebrre poprzeć wybór swój w drugim okręgu paryzkim przez to, ie przeciw traktatowi o Negrach, a tak pozorni« przeciw PanuOluizotowi w mowie swej Wystąpił; be» tego wybiegu zapewneby przeciwnik jeęo, P. Delangle, był obrany." Zresztą zdaje s»c, ie mowę o traktacie względem przetrząsania okrętów nanowo · wznowiono, aby kolumny dzienników zapełnić, bo od czasu zakończenia posiedzenia powszechny brak materyałów «. czuć się daje Gabinet nasz ofiarował, jak głowa;, pośre* dnictwo swoje rządowi hiszpańskiemu w zatargach a Portugalią, ale od Regenta odebrał Pana Astona pośrednictwo angielskie. Xiąźę Esterhazy odpłynął dnia 2. Września c Calais do Londynu, dla pożegnania się z Królowa. Angielską, gdy za swój urząd Posła au«tryackiego podziękował. Wiadomość, źe oddział floty f rancuzkiej pod Admirałem La Siisse na Wschodzie wspólnie z angielską nad wybrzeże syryjskie popłynął, nastręczył prassie oppozycyjnej nowej materyi do zarzutów przeciw Minisleryum. Dawniej, z łatwych do odgadnienia powodów, czyniono rządowi zarzuty z powodu obranego systematu odosobnienia; teraz, gdzie udo wodnie, źe nietylko co do formy, ale także co do istoty w rzędzie mocarstw europejskich miejsce »woje zajął, chcą takie wynaleść powó d do potępienia go i w tej mierze. Adwokatura paryzka zajmuje się w tej chwili sprawą, którą jej przedłożył do opinii Par szkocki, Hr. Stirling. Przodkowie tego Hrabiego otrzymali przed 150 laty, w skutek rozporządzeń Królów angielskich: Karola 1, i Jakóba [" odstąpienie tej ziemi, z której się teraz Kanada składa. VVydali oni znaczne summy na sprowadzenie tam osadników i użyźnienie tej ziemi, i osada ta była już znaczna, fldy się dostała pod władzę Francuzów. Kiedy później Kanada została posiadłością angielską, należało sadzić, -Ż£- Hrabiowie Stirlingowie upomną się o prawa swoje, atoli sukcessorowie tej rodziny byli w ó wczas jeszcze małoletni, a gdy później udawali się do rządu angielskiego,-Tęn był wtedy zawiklany w Wojny z Napoleonem i na wszelkie tego rodzaju podania wcale nie zwracał uwagi. Teraźniej* azy posiadacz praw Stirlingpwskich więcej jak od 10 lat upominał się o to u rządu angielskiego, ale zawsze znajdowano środek odmówienia żądaniu jego. Posunięto się nawet do tego, że zamiast przychylenia »ię do prośby jego, przez kilka lat trzymano go w wic zieniu. N areszcie zrobiono mu p' opozyoya, źe uznają prawa jego do parostwa szkockiego, jeżtli się wszystkich innych pretensyi zrzecze. -Łatwo sil; domyślić, źe Hr. ttirhng nie mógł łych warunków przyjąć; bo wynagrodzenia, .do l jakich rości pretensyą, wynoszą 15-20 milionów , go! y by nawet nie liczył procentu od k.ipila;ów w) łożonych przed 150 laty na założenie tej osady. Hr. Stirling przedłożył swoje rekłamarye Izbie Wyższej Parlamentu angielskiegoj i sądzono, że ta przed swe m odroczeniem zajmie się tą »prawą; zdaje się atoli, iż teraźniejszemu ministerstwu udało