DZIEJE FUNDACJI KS. LUDWIKI RADZIWIŁŁOWEJ
więcej, przyznawał, że Szkoła Ludwiki, nie będąc szkołą komunalną, ma prawo regulować liczbę uczenie w myśl zamierzeń pierwotnej fundacji i że temsamem na podstawie  40 statutu i dodatkowego rozporządzenia z dnia 11 sierpnia 1846 r. wolno jej ograniczyć liczbę uczenie żydówek do 15%. Niemniej życzyćby należało, by redukcja dokonała się zwolna 280). W dziwnej sprzeczności staje tu postanowienie ministerstwa z dawniejszem stanowiskiem odnośnie do kwestji prawnopaństwowego char.akteru Szkoły Ludwiki. Członkowie zarządu mogli byli odpowiedź ministerstwa wyzyskać jako punkt zaczepny dla swoich poprzednich dalej idących pretensyj, tymczasem zadowolili się połowiczną wygraną, póki nowe wypadki nie zmusiły ich podjąć na nowo spór o tytuły prawne fundacji. Tym razem jednak występują atakujący nie w roli członków zarządu Szkoły Ludwiki, lecz w roli członków magistratu i rady miejskiej, względnie ich doradców. Przyczyną ataku jest sprawa podatków komunalnych, których Szkoła Ludwiki magistratowi płacić nie chce z ir.acji swych pretensyj do tytułu szkoły królewskiej. Spór to nie nowy i miał swe <precedensa w r. 1848. Gdy i tym razem sprawa obija się w roku 1856 o ministerstwo, wówczas minister Westphalen, opierając się na decyzji ministra Bodelschwinga z i\ 1848, nie uwzględnia kontrargumentów Rejenc;'i i przyznaje słuszność magistratowi, natomiast reskryptem ministerjalnym zwalnia osoby uczące w zakładzie, a więc i dyrektora Bartha, od płacenia podatków komunalnych2S 1). Zwolna aktywność magistratu i członków zarządu Szkoły Ludwiki cichnie, sytuacja prawna Szkoły Ludwiki pozostaje nadal w kompromisowem zawieszeniu, a tymczasem z biegiem lat wymierają fundatorzy zakładu I członkowie zarządu, a wpływ pozostałych członków słabnie. Dnia 17 maja 1856 umarł Stanisław Kolanowski, fundator i członek zarządu Szkoły
2S0) A. U. D. Generalia 1842-75.
281) Pismo Westphalena z d. 31. VII. 1856. A. K. Akta Szkoły Ludwiki nr. 28; nr, 46.