KRONIKA MIASTA POZNANIAtym celu już w kwietniu f. 1849 przedstawiają Rejencji swe obawy, wywołane zbyt licznym napływem żydówek do Szkoły Ludwiki, i proszą, by Szkoła Ludwiki wstrzymała ich napływ, póki liczba ich nie spadnie do 14 ogólnej liczby uczenie. Petycję tę podpisali: Lucas 278), Suttinger i Bielefeld. Rejencja pismem z dnia 8. V. 1849 dała odpowiedź odmowną. W r. 1850 zarząd ponawia swój wniosek o "numerus tlausus", tym razem · jednak ustępuje nieco w żądaniach, proponując ustalić liczbę uczenie żydówek i chrześcijanek w proporcji 1: 3. W międzyczasie, zgodnie z przewidywaniami zarządu, liczba żydówek wzrosła jeszcze więcej, tak że równała się prawie liczbie uczenie chrześcijanek, a w niektórych klasach tworzyła większość 270). Teraz już i Rejencja poparła wniosek zarządu w piśmie do ministerstwa, ale i tym razem ministerstwo odpowiedziało odmownie. (7. V. 1850). W kwietniu 1851 r. Rejencja ponownie poparła petycję zarządu i w piśmie do ministerstwa żądała "numerus clausus" w proporcji 1 : 4. Zarząd petycję swą poparł jeszcze argumentami natury prawnej, powołując się na statuty szkoły. Tym razem oba wnioski napotkały korzystniejsze nastroje polityczne w Berlinie, gdzie w międzyczasie po upadku Radowitza i śmierci hr. Brandenburga nastąpiła zupełna zmiana w gabinecie rządowym, kierowanym obecnie przez Manteuffla. Konstytucjonalizm oparty na oktrojowanej konstytucji królewskiej i modyfikowany na sesjach sejmowych w duchu reakcyjnych dezyderatów króla, załamał się był jeszcze silniej w dobie kryzysu politycznego w listopadzie 1850 r., a od roku 1851 poszedł wyraźnie w kierunku reakcyjnym, zwłaszcza, że do głosu przyszły obecnie kenserwatywno-protestanckie opinje Gerlachów i Bismarcka, W tych warunkach nowy minister oświaty Raumer dnia 20. V. 1851 r. odniósł się przychylnie do wniosku zarządu, co
278) Przedstawiciel Rejencji w zarządzie.
27!» W r. 1850 było w Szkole Ludwiki 112 chrześcijanek, 107 żydówek, w i ' . 1851 było 110 chrześcijanek, a 109 żydówek.