GAZBTA 'VIelkieg;o Xłęs1'VRp o Z N A Ń s K I E G O. .Aj' 4-=. Nakładem Drulmrni Nadwornćj }1'". Dekera i pólki. - Redaktor: A. JVannOfE8ffl. ISłl3. \V So botę dnia 18. Lutego. \Viadom ości za graniczne. Polska. Z Warszawy, dnia 14. Lutego. Ogłoszone zostały nastctpującc Ukazy N. Palla z d. 12/24. Slycz. r. b.: "Na pamiątkę poświctccnia się Naszego General- Adjutanta, Gencrała Picchoty byłego wojska polskiego, Stanisława PotoclUego; połegłego w pierwszych chwilach rokoszu ofiarą swego przywiązania do prawćj władzy; Postauowiliśmy, w skutek przcdstawicnia Namiestnika Naszego Kr6lestwa Polskiego nadać, jakoż w rzeczy samej, wdowie po wspoUlnionym Stanis. Potockim, Pani Maryi z G6rskich Potockiej tytuł Hrabiny Królestwa Polskicgł.) nadajemy... - "Na prze dłiławienie Namiestnika Naszego Królestwa Pol5kiego, biorąc na uwagę przywiązanie do pra. wej władzy, ukazanc w ciągu rokoszu przez P. Alexandrd Potockiego, Wielkiego Koniuszego Dworu Naszego, lńemuićj długoletnią jego służbę; ,-",ostanowiliśmy nadać, jakoż pomienionemu Panu Alexandrowi Potockiemu, tudzież synom jego: Augustowi i Stanisławowi, wraz z ich potomstwem prawćm i w prostej linii, tytuł Hrabiego Królcstwa. Pokict;o Nadajcmy." Dnia 8[20. Lutego r. b., o godzinie 11. z rana, na posiedzeniu władz Towarzystwa Kredyt. Z., Dyrckcya Główna.zda sprawę z czynności upłynionego półrocza drugiego 1842. r. . Zszedł z tego świata JX. Jan G-odswiller, Proboszcz parafii W olskićj, Kanonik honorowy Warszc1wski, Mansyonarz przy kościele katedr., w 69 r. życia, a 40 kapłai)stwa swego. R O S s y a. Z Petersburga, dnia 2. Lutego. Dnia 10. Stycznia odbył sict tu w Petersburgu, w Soborze Kazai)skim obrzęd wyświęcenia Rektoru Seminaryum Mohylew8kiego Archimandryty Leonida ua Biskupa Staroruskiego wikarego eparchii Nowgorodskiej. Obrzęd ten odprawiony został przez naj przew. Metropolitę Jonasza z Arcybiskupami: Riazai)skim GabrycIem, Litewskim Józefem, W ołyńskim Nikanorem. Doi)skim Ignacym, Ołonieckim Bcnedyktem i Biskupami: Reweiskim Justynem i Winnickim Athanazym. W yisze duchowiei)stwo grccko - rossyjskie poniosło dotkliwą stratę. Przeniósł się do wieczności najprzew., Serafin człon ck Najśw. R7a1dz. SJnodu, Metropolita Nowgorodzki, S. Pctersburski, Estlandski i Finlandski, Archiman maj'Jc lat 79. W nocy na 18. Stycznia umaIł tu w Petersburgu Rzeczyvisty Radca Stanu Adelung, mając lat 75. Francya. Z ParyŻa, dnia 9. Lutego. - W sprawach hiszpai)skich ciągle ta sama zacbodzi niepewność. Poczytują vszelako f7.l'czą do pradypodobną, że Lord Aberdeen przez Hr. St. Anlaire gabinetovi Tuileryj()w powtóme dał zaręczenie, że całego wpływu swego w Madrycie na to u żyje, aby Esparterct do uległości skłonić a tem samem zerwaniu stósunh()w l)rzyjaciclskicb mictdzy Francy ją i Hiszpanią zapobiedź. VV skutek tego oświadczenia Pan Guizot wezwał P. Hernandez, aby z wyjazdem swoim do Madrytu liię wstrzymał, podczas kiedy Xię('iu Glticks-. berg polecono, aby .at do dalszych rozkazów w Madrycie pozostał. Gazety Paryskie głoszą, ie dzisiaj albo jutro przybycie gońca, kt6rego P. Guizot oczekuje, wszystko rozstrzygnie; zaś osoby lepićj zainformowane tWIerdzą, że obecna niepewność niezawodnie jeszcze z kilka t y@;odni potn:va, kiedy tyle czasu potrzeba, aby gabinet angielski z hiszpailskim mógł fię porozumieć i sict dowiedtieć, czy pośrednictwo jego . owoce jakie wyda. Jutro, w pi,!tek, goniec z Madrytu zwykle I)rzybywa. Przywiezie nam wiadomoś.ci 1)0 d. 4. m. b,. które zapewnc nas pod względem sposobu myślenia Espartery oświecą. Ob;jwa nieprzyjacieIskich krok6w mic;dzy FrancJą a Hiszpanią znacznie Sict już zmniejszyła, i jakikolwiek rzecz ta-obrot weźmie, żadnego zapevne nie bc;cJzic niebezpieczeilstwa W najgorszym razie nastąpiłoby zcnvanie .związków dyplomatycznych mic;dzy obudwoma ga-. bine13lli, co przccież zawsz.e szkodliwy wpływ . 1wywrzećby musiało na interessa obudwóch tych narod6w. Dziemliki paryskie, mianowi. cie niektóre oppozycyjue wysnułyj zniiw .długi wątek domysł6w i wniosk6w a podając je za fakta nie małp się przyczyniły do rozszerzenia postrachu. Ze spekulanci giełdowi z tego systemu fabrykacyi nowości skorzystać i swoich trzech groszy włożyć nie omieszkali, łatwo się domJ'ślić. i stąd to poszło. że mniej nawet bojaźliwe umysły chwiać) się zaczęł.r. Zaprzeczają wprawdzie dzienniki. żeby Anglia mię dzy gabinetem paryskim a madryckim pośredniczyć miała; pomimo to rzecz się tak ma, i jest nadzieja, że nieporozumienie to załatwić się da jeszczc w sposób dogodny i honorowy dla stron obudwóch. P. Guizot posiada teraz wszystkie dokumenta, które rząd hiszpai)ski zebrał i jemu przesłał, wykazując w nich, żc zarzuty jego względem postctpowania konsula Pana Lessepsa nie są całkiem bezzasadne. i że 'przeto ma powody do żądania, aby tenże odwołanym został. Zależy teraz wszystko od tcgo, czyli P. Guizot z dokumentów tych przekona się o słuszności pretensyi hiszpai)skich, i tym sposobem zdanie swoje bc;dzie mógl zmienić. Z drugiej strony zdaje sict, że k westya ta nie pierwej rozstrzygnąć sict da, ai z Madrytu nadejdzie odpowiedź na notę doszłą tamie na dniu 2. Lutego. Kommissya Izby Dcputowanych rozbierająca prawo o cukrze rozpoczctla na dobre czynności swoje, które, jeśli zadaniu svemu jakkolwiek odpowiedzieć mają, mocno sict muszą natctżyć. Że to nastąpi, ledwoby się spodziewać można, wnosząc ze skladu kommissyi liczącćj w sobie mctżów przeciw przytłumieniu cuMU ćwiklallego mocno uprzedzonych, luboby sądzić należalo, ze wvraźne manifcstacye ośmiu dziesi.!lych części fabrykantów cukru ćwikI anego oczy by im nareszcie otworzyć powinny na prawdę i jedyny prawdziwy środek przeciw obecnemu niepodobnemu położeniu rzeczy. . Niezmierna liczba podaiI, tak za, jak przeciw projektowi rządowemu, tudziei za przyjęciem wiciu innych systemiiw , wręczOłta została kommissyi, a liczba tych, kliirzy ustnie necz swoję przedsta\Vić chcieli, nie mniej jest wielka, tak, iż konunissya prosić ich musiała, aby i oni ł"nioski swoje na piśmic podali, Do tego takżc j królewskie centralne Towarzystwo r6lnicze departamentu d u N or d uczyniło do Izby wniosek, khiry w rzeczy samej takie nic innego nic ma na celu, jak tylko utrzymanie SI a tus quo pod względem cukru ćwiklanego, tak jednak, aby opłatct ciązącą na cukrze koloniah1ym zniżyć aż do 40 frankóv. Bylhy to może najnieszc!lctśliwszy wybieg: bo tym sposobem straciliby dużo fabrykanci cukru ćwiklanego , straciłby i skarb. a osadom jednakby się nie zaradziło. Świćże wypadki afrykańskie ten za sobą po wany w Algieryi raz jeszczQ pod ścisłą pójdzie rozwagę. Gdyby Abd-el-Kader wszystkie zasoby wyrachowanej polityki curopejskiej miał na podoręczu, nie byłoby stósowniejszej pory do nierozmyślno wtargnięcia w środek posiadłości francuzkich , jak jest obecna. Jeśli mu się uda Arabów na pozór Francuzom podległych znów pobudzić do powszechnego po_o wstania i zniszczyć raz jeszcze słabe początki osad n'ilniczych w Mitidscha, natenczas zdaje sict podobną do prawdy, że Francya zrzecze sict maxymy, kh'irą od roku 1839. powzięła, aby panowanie swoje w Afryce co raz dalej rozpościerać, coraz nowc podejmować wyprawy; poclbijać odległe pokolenia, których na 'wodzy utrzymać nie jest w stanie. Tak długo tylko Francuzi nad Arabami panować będ", dopóki są mocnicjsz ymi. Według zapewniei) Generała Duvivier .lanych w ostatniem jego pisemku o Algieryi, musiałaby Francya przynajmniej 600,000 wojska do Afryki wysła€ i tamże przez lat kilka utrzymywać, gdyby nietylko . na poz6r, ale w reczy samej panią fej krainy zostać i calą jej ludność w karbach posłuszei)stwa utrzymać chciala. Być może, że podanie to nieco przesadzone, ale zapomnieć nie nalezy, że ono pochodzi od oficera, kt6ry przez lat 10. zaS7.czytną w Afr.rce odbywał słuzbę. Tyle jest rzeczą pewną i ostatniemi wypadkami stwierdzoną, zę armia z 80-90,000 ludzi, jakićj Generał Bugeaud w pisemku swojem dla Algieru żąda, uie wystarcza do zabezpieczcnia panowania Francuz6w i zasłonienia ich od okropnych katastrof. Jeżeli więc Francya przy obecnym systemie obstawać zamyśla, musi koniecznie nowe i znaczne posiłki wysIać do Afryki. Teraz pytanie, czyli Izby wobec budietu 1,400,000,000 frankt'iw poczuwać się będą do nowych ofiar, których ostateczny skutek co dziei) to bardzićj wątpliwym się staje. Wiadomo, że Generał Bugeaud w ciągu roku przeszłego nad budżet dla Algieryi uc:hwalony przynajmniej 30 milionów wydał więcćj, tak, IŻ wydatki na Algier w roku 1842. ogółem około 1 00 milionóv wynosić bctdą. Summa takowa na najgorliwszych obroi)ców Algieryi wrażenie uczynić musi. Mayerbeer przed opuszczeniem Pary1a napisał kilka pojcdynczych śpiewów, mictdzy któ remi Śpiew Trapistów w tutejszych dziennikach z szczególnem odznółczeniem Jest wspominany, i w salonach muzykalnych w krótkiln czasie polubiony został. Ten śpiew był takie niedawno na koncercie w Laval wykonany. a ponieważ w rem mieście znajduje sict ,klasztor Trapishhv, PrzeloŻony klasztoru życząc sobie ten śpiew słyszyć, prosił śpiewaka Tapliafico, aby przez odśpiewanie kompozycyi Mayerbeera chciał zbudować mnichów klasztoru. - Śpiew sprawił wzruszające wraŻenie na, duchowne zgromadzenie. Anglia. Z L o n d y n u, dnia 8. Lutego' Latem zwiedzi Królowa Irlandyą; wątpią jednak bardzo, czy tam dozna tak świetnego prL y jęcia, jak \V Szkocyi. Wybrano jui 500 ludzi, mających tworzyć straz przyboczn4 Królowćj w wspaniałym pałacu wiejskim Lorda Abercoma, gdzie rezydencyą swojct założy. Na koi)cu tego miesiąca spodziewa sict Królowa połogu. Zawarty między Anglią a Rossyą traktat handlowy składa się z 16 artykułów, których jest głównym celem zapewnienie okrętom obydwóch narodów zobopólnych praw i przywilejów. I tak okręty angielskie, zawijające do jakiego portu rossyjskiego, lub opuszczające go, takim tylko opłatom ulegać mają, jakie rossyjskie opłacają; ostatnie zaś natomiast w portach angielskich w równi z okrętami angielskiemi zostawać mają; podobnieŻ wpuszczane być mają okręty angielskie i rossyjskie, przybywające z iunych krajów, za taką samą opłatą, do jakićj w własnym kraju są obowiązane; i w og6lności okręty i poddani obydwllch narodów w obydwóch krajach tych samych przywilej6w używać będą, do jakichby w własnym kraju prawo mieli. »Tym sposobem, powiada T i m e s, zawiera najpotężniejsze w p6łnocnćj Europie mocarstwo traktat, róvnie dla niego jak dla Anglii korzystny, podczas gdy mówcy francuzcy przeciw przywłaszczaniom i roszczeniom przeuiewierczego Albionu piorunują, podczas gdy prassa francuzka z powodu domnicmanego upadku l)andlll angielskiego tryumfuje, i podczas gdy Portugalia przez odwMczenie zawarcia traktatu handlowego, mogącego być nader korzystnym dla obydwóch narodóv, własnemu i naszemu handlowi szkodzi. Poczytujemy istotnie traktat ten nego, wstrzymującego dotąd rozwijanie się rossyjskich handlowych zasobów, niesko{)czonych co do liczby i rozmaitości j poczytujemy go za . pierwszy owoc rozumnej, rozważnej i silnej polityki, króra, uie chełpiąc się poprzednio, ani nie obiecując wiele, stale i bczpieczno wpływ handlu angielskiego i owoce przemysłu angiels1.iego na najodleglejsze i obecnie nam najnieprzychylniejsze na kuli ziemskićj narody rozciągnie.« S t a n d a r d nadmienia, że nmvy ten, między Anglil a l\ossyą zawarty traktat handlowy w Paryżu głctbokie zrobił wrażenie, do".odząc oczywiście dobrego porozumienia, jakie międz.v temi dwoma narodami panuje. W yznaczonymi do zawarcia tego traktatu pełnomocnikami byli: z strony angielskiej Lord Stuart de Rothsay, Poseł angielski w Petersburgu, a z strony rossyjskiej: Hrabia Nesselrode, Wicekanclerz cesarstwa, i Hrabia Kankryn, Minister skarbu. Traktat ten zawarto nateraz na lat 10. Podpisano go w Petersburgu d.ii. Stycz. 1843. i. ratyfikacye w Londynie dn. 31. Stycz. 1843. wymieniono. W Cityi Żadnej nie przywictzujl wagi do lJrzyjętego przez francuzką Izbct deputowanych paragrafu adrcssu, ściągającego się do prawa rewizyjnego; %ostawia on bowiem Panu Guizotowi wolność obrania dogodnego czasu do zawiązania nanowo układów. G lob e powiada w swojem doniesicniu giełclowem: "Stanowisko Francyi względem Hiszpanii było onegdaj na giełdzie przedmiotem wielu clomysłóv. Wiele os6b, posiadajlcych zwykle nadzwyczajne wiadomości, zaczęło nagle angielskie i hiszpa{)skie papiery sprzedawać, które % tego powodu spadły. Podług wczorajszych doniesieil można tylko w najgorszym razie zerwania st6sunków dyplomatycznych między temi dwoma krajami wyglądać, w Żadnym zaś nie należy się jawnych kroków nieprzyjacielskich obawiać. Dziś więc znowu ufność na targ pieniężny powróciła.« Obrady w parlamencie od czasu ostatniego listu mego nic ważnego nie wyświeciły, wyją'. wszy, że oppozycyja Pecla do wyraźnego spowodowała oświadczenia, że teraźniejsze prawo zbożowe tylko za chwilo,,", y środek poczytuje. Nie byłobJ; takie nic nie podobnego, gdyby wśród t11kich o!,oIitzności wielu nawet posiedzicielidóbr domagało się przystąpienia niezwłoczneg() do niejakićj zmiany. któraby trwałość jakąś rokowała. Walter, znany przeciwl;ik nowego prawa o ubogich, ale zagorzały konserwatysta, także już zdanie swoje w tym duchu obwieścił, i chociai tenże ciągle za ustanowieniem słabego cła od zboża obstawał, poczytują przeciei za rzecz ważną, że właśnie teraz przekonanie swoje wynurzył i to w chwili, gdzie go żadna ZeWllęrzna przyczyna do przemówienia nie nagliła. - League ukoi)czyła na chwilct pracę swoję w Manchestrze , ale zaraz przybywa do Londynu, aby nareszcie i tct stolicę w zakres swego ruchu wcilgną{. Peel powiedział takie na zapytanie, że układy z Portugalil wzgłctdcm traktatu handlowego i z Hanowerem względem cła staderskiego jeszcze do żadnego wypadku nIe doprowadziły,' lecz że sict Brazylia do zdania rządu angielskiego o trwałości istnącego między obiema krajami traktatu handlowego przychyliła i że jest nadzieja zawarcia nowego korzystnego traktatu handlowego z owym krajem, jako tei z FrancJ