DZIEJE FUNDACJI KS. LUDWIKI RADZI WILLOWEJ
jzaangażowała ją jako siłę pomocniczą. Dobra, łagodna, cierpliwa, udzielała lekcyj robót i elementów czytania i pisania, zdobywając serdeczną miłość małych wychowanek. Przetrwała w zakładzie długie lata, aczkolwiek ze zdrowiem często niedoł 24 o ) maga a . N a niej to wypadnie zakończyć charakterystykę uczących w zakładzie, ów światek zamknięty w sobie, a jednak stanowiący historyczną cząstkę owej większej fali dziejowej, bijącej cicho i łagodnie, to znów burzliwie i wrogo o twarde mury szkoły. Rok 1848 miał uderzyć gwałtownie, podrywając fundamenta zakładu i przekształcając zewnętrzne i wewnętrzne jego oblicze.
3. Konflikty prawne, narodowe I polityczne.
Większość konfliktów w Szkole Ludwiki, zarówno prawnych, jak i narodowych i politycznych, wynikała z niejasnego sformułowania stosunku dyrektora do zarządu i Rejencji i równie niejasnego sformułowania stosunku zarządu do Rejencji. Sprawy Szkoły Ludwiki obracają się niejako w trójkącie wpływów reprezentowanych przez dyr. Bartha, przez przedstawiciela Rejencji Wendta i przez zespół członków zarządu. Trójkąt wpływów nabierze jeszcze specyficznych wykrzywień przez to, że Wendt występuje niebawem w podwójnym charakterze, i jako przedstawicielI Rejencji w zarządzie Szkoły Ludwiki i jako członek Prowincjonalnego Kolegjum Szkolnego, sprawujący dozór nad latoroślą Szkoły Ludwiki, t. j. nad Zakładem naukowym dla wychowawczyń i nauczycielek. Jeśli w okresie Flottwella osamotnionym kombatantem był zarząd, odsunięty od wpływów przez spółkę Jacoba z Barthem, to w latach 1840-48 stajemy wobec nowych konstelacyj dyplomatycznych. Po ustąpieniu Jacoba, Wendt powołuje zarząd Szkoły Ludwiki do nowego życia i wówczas to na krótki przeciąg czasu w osamotnieniu staje dyrektor. Między Wendtemfi) A. U. D. Personalchronik. Akta Manualia betr. Luisenschule 1829-33.