KRONIKA MIASTA POZNANIA
Obok Polaków księży, stróżami polskości w Szkole Ludwiki I w Zakładzie naukowym dla wychowawczyń i nauczycielek są przedewszystkiem nauczyciele języka polskiego, Józef Skarbek Malczewski i Ignacy W oliński.
Józef Skarbek Malczewski uczył w Szkole Ludwiki od roku 1836 do roku 1844. Pochodził z rodziny' ziemiańskiej, a początkowe nauki pobierał w szkole trzemeszeńskiej. Zmienne koleje fortuny skierowały go do zawodu nauczycielskiego, który uprawiał z powodzeniem i dużą pewnością siebie. Bywalec salonów, cieszący się mirem na balach ziemiańskich, czuł się niezupełnie swojsko w ciasnym kręgu murów szkolnych, mimo to uczył dobrze, z dużym talentem zwłaszcza umiał przyswoić uczenicom Niemkom język polski, takI że w nader krótkim czasie mówiły nim z łatwością bez pomocy domowej. Zwolna wzywał się w ciasne stosunki, zachował jednak zawsze w głosie i w ruchach wielkie poczucie godności, a w dysputach koleżeńskich i towarzyskich skłonność do krytycyzmu i do nieco apodyktycznych sądów o ludziach i rzeczach. Prezencja i zręczność obejścia umiały mu jednak izjednać i mir wśród uczenie i mir wśród kolegów, z którymi jako gorący patrjota politykował ostrożnie, Imponując potrosze nawet i samemu dyrektorowi 236). Towarzyszem Malczewskiego w udzielaniu języka polskiego, a oóźniej całkowitym jego nnsteoca był Ignacy Woliński. Należał on do szeregu tych nauczycieli, którzy całe swe życie związali z Szkołą Ludwiki, dlatego w historji zakładu zajmuje nieprzeciętne miejsce. Woliński urodził się w r. 1814 w Jankowie Zaleśnym (pow. odblanowski), studjował w gimnazjum w Lesznie, a dyplom nauczycielski otrzymał w Seminarjum nauczycieIskiem w Poznaniu w r. 1838. Zawód swój rozpoczął w Kostrzynie, poczerni w r. 1842 powołany został do Szkoły Ludwiki. Trudno- było lepszy zrobić wybór na stanowisko, które mu powie
A. K. Akta Szk. Ludw. nr. 12.
A. P. P. Nacz. Prez. XXIV. E. III. 798.
236) Mott y: l. c. V. 133.
A. U. D. Personalchronik der Lehrer der Luisenschule 1837-61.