KRONIKA MIASTA POZNANIA W międzyczasie Ministerstwo rozkazem gabinetowym z dn. 20. V. 1841 r. przekazało zakład bezpośredniemu dozorowi Prowincjonalnego Kolegjum Szkolnego. Pomoc ziemiaństwa i opieka rządu sprawiły, że zainteresowanie się zakładem wzrosło nieco i z nowym rokiem szkolnym napłynęły do seminarjum 4 nowe kandydatki, coprawda wszystkie Niemki-ewangeliczki i przybywające zdaleka, ze Śląska i Brandenburgji. Z pozostałemi w zakładzie 6 seminarzystkami liczyło seminarjum w nowym roku szkolnym 10 uczenie, z któremi można już było podjąć regularną pracę według wskazań statutu. Oficjalna nazwa instytutu brzmiała: Zakład naukowy dia wychowawczyń i nauczycielek przy Szkole Ludwiki (Bildungsanstalt fur Erzieherinnen und Lehrerinnen bei der Luisenschule). Zadaniem instytutu było przygotowanie wychowawczyń dla rodzin i nauczycielek dla elementarnych i wyższych szkół żeńskich. Ważnem było przedews;;ystkiem wyszkolenie wychowawczyń dla domów prywatnych na prowincji i dlatego to zakład budził zainteresowanie stanów prowincjonalnych i ziemiaństwa. Absolwentkom zakładu wolno było uczyć i wychowywać dziewczynki bez ograniczenia wieku, chłopców zaś uczyć, a częściowo wychowywać, do 7 i 8 lat. Poziom naukowy zakładu miał być poważny ze względu na to, że przygotowywano w nim w zasadzie nauczycielki do wyższych szkół żeńskich, a więc szkół takich jak Szkoła Ludwiki. Spotykamy też w latach późniejszych w Szkole Ludwiki szereg nauczycielek, które wykształciły się w Zakładzie naukowym dla wychowawczyń i nauczycielek. Zakład był więc te msamem dalszą próbą podniesienia poziomu wykształcenia dziewcząt i dalszym etapem ich emancypacji w kierunku zawodowym. Był też jedynym w swoim rodzaju typem wyższej szkoły dla dziewcząt, nietylko w Prusiech, ale i w całych Niemczech, a wyrastał organicznie z swoistego typu Szkoły Ludwiki 218 ). 218) A. U. D. Statut d. Biłdungsanstalt f. Erzieherinnen u. Lehrerinnen bei der Luisenschule. 1837. Jahresberichte d. Luisenschule 1837-7G (sprawozdanie Bartna za lata 1871-73).