Jf. 163. w Czwarte ,ia 15. Lipca 1852.
Drukiem i nakładem Drukarni Nadwornej W. Deckera i Spółkr w Poznaniu. - Redaktor odpowiedzialny: N. Kamieński w Poznaniu.

Telegraficzne wiadomości.
T u r y n, d. 8. Lipca. - Izba deputowanych odroczyła swoje posiedzenia do Października. Prezes ministerstwa d'Azeglio wyjechał do Genui. Jenerał Lamarmora objął tymczasowo sprawy zagraniczne. Królowa powiła księcia, który po chrzcie umarł. Paryż, 11. Lipca. - Nicpomalu dziwi, ze Monitor nie potwierdził wiadomości podanej przez Patrie, ze duchowieństwo wolne jest od przysięgi przepisanej konstytucją. Prezydent ma zamiar zwiedzić w swej podróży Bordeaux, Toulouse, Montpellier, Marsylią i w powrocie Lion. Jutro będą zagajone posiedzenia rady najwyższej naukowej.
Berlin, 14. Lipca. - Naj. Pan raczył zamianować dotychczasowego radzcę przy sądzie powiatowym Arnd ta w Elblągi» dyrektorem sądu powiatowego w Chełmnie. B e r l i n, d. 12. Lipca. - Jutro będzie uroczystość doroczna narodzin cesarzowej rosyjskiej z wielką świetnością JI» Sanssouci obchodzona. Na tę uroczystość, którą król urządził, zaproszono mnóstwo osób wojskowych i dyplomatycznych. Cesarzowa wymówiła się od silniejszych oznak radości, klóreby szkodliwy mogły wpływ wywrzeć na jej zdrowie, zwłaszcza, ze nazajutrz wyjedzie do Petersburga. Dziś odjechali oficerowie rosyjscy do Szczecina, którzy otrzymali rozkaz wykonania programatu podróży cesarstwa rosyjskiego do Petersburga, którą na dzień 14 Lipca naznaczono. Pan Manteuffel miał wczoraj rozmowę z księciem rejentem badeńskirn. Dorozuiuiewają się nie bez powodu, że układano się o przystąpienie Badenu do związku celnego. Cieszą się tu, że Baden odstąpi od koalicyi i przyłączy się do celnego związku, który się tworzy pod przewodnictwem Prus, równą mają nadzieję względem Saksonii. Pełuomocnicy z Darmstadt, Bawaryi, Wirtembergii i Nassau zjechali się do Kissingen na naradę, ale Saksonią żadnego.lam nie wysłała pełnomocnika. Najwyższy trybunał wydał wczoraj wyrok w sprawie ministra heskiego Hasscnpiluga, w którym uwalnia go od zarzutu fałszowania dokumentów, jak to przeciw niemu dwa wyroki innych sądów orzekły. Z wielu stron żądają, ażeby władze wydawały proste sprawozdania z cen zboża na targach, ponieważ dotychczasowe kategoryzowania na najwyższe, średnie i najniższe, tudzież na najpiękniejsze, średnie i poślednie zboża zbyt są drobiazgowe i niepewne. Na wielu targach już wprowadzono prostsze kategorye cen zboża. 2 łęgu nadobrzańskiego donoszą: na dniu 8. b. m. dzierżawca wsi Werderu Julius Baarth, pomiędzy Kieslrzynem a Frankfurtem, nie wracał do domu. Szukano go i znaleziono o sto kroków qd domu zamordowanego w zbożu. Miał dwa pchnięcia w gardło, jedno w piersi, zboże na okół było zdeptane, a zamordowany trzymał pęk włosów, które zapewne wyrwał z głowy mordercy, U szyi widać było ślady dławienia. Znaki te dowodzą, że młody Julius Baarth silnie się bronił. Morderstwo to przypisują bandzie złodziei, która się w tej okolicy wałęsała i którą zapewne zdybał nieszczęśliwy Baarth w swojem zbożu, bo w niem znaleziono niektóre rzeczy ukradzione chłopu jednemu z okolicy. Frankfurt" M A J-Q L,jDca _ w czasie krótkiego pobytu cesarskiego auslryackiego feldmarszałka Haynaua w naszem mieście, spotkała go mała nieprzyjemność'. Wydawano'na placu muzyki na promenadach okrzyki bardzo u l e p r z y ci , y 111 e feldmarszałkowi. U dawał on wprawdzie, ze ich nie słyszy > '" e d o uj os ł " (O' n władzy, polieya przecie miejscowa dochodzi, kio wydawał okrzyki, owe nieprzyjemne i ma zamiar ich pociągnąć do odpowiedzialności. Hanower, d. 8. Lipca. _ li{ posjedzcniu poufnem izb obydwóch potwierdzonym został po raz pierwszy układ dotyczący kolei żelaznych n o l "! pruską zawarty, a oprócz lef> o w izbie drugiej układ celny z Oldenburgiem. L u b e ka, di». 9; Lipca. - Z dniem dzisiejszym rozwiązaną została gwardya obywatelska, która się w roku 1848. dobrowolnie uorganizowała. peputacya uzbrojenia oświadczyła w dzienniku urzędowym członkom jej dotychczasowym, iż z wdzięcznością uznaje ochoczość ich, z jaką się służbie poświęcali. S t u t g a r d, d. 7. Lipca. - Izba deputowanych zatrudniała się dziS'aj obradowaniem nad etetcin wojskowym. Kwota ogólna przez mini7 AW OI U y ZajrOiCklowana na przeciąg czasu od 1852. do 1855. wynosi >"58,272 złr. 7 kraj. Sprawozdanie komisy uskarża się na ciągłepodwyższanie budżetu wojskowego i żąda wymazania 30,000 złr. rocznie z etatu. Wniosek len uchwalono 51 głosami przeciw 33. Minister wojny oświadczył na to, że rząd uchwały owej ani wykona ani wykonać może, gdyż ona z postanowieniami wydziału wojskowego związku w sprzeczności zostaje. MŁnHestwo jftotshie.
Warszawa, II. Lipca. - W najwyższym ukazie z dnia 2. Kwietnia wydanym do rządzącego senatu, za własnoręcznym podpisem J. C. Mości, wyrażono: Zwracając wzgląd szczególny na utrzymywane w zachodnim kraju cesarstwa starożytne księgi aktowe, tak zwane grodzkie, ziemskie i miejskie, (byłe po miasteczkach Magdeburje), ważne pod względem archeologicznym i stanowiące jedyny w swym rodzaju inateryał do historyi ojczystej i rodów szlacheckich, byliśmy polecili ministrom spraw wewnętrznych, sprawiedliwości i oświecania narodowego obmyślcć środki, tak ku wyci 4 gii/eimi istotnjcli korzyści z utrzymywania ksiąg pomienioiiyoli, jako też i ku ich zachowaniu. - Dziś zatwierdziwszy ułożone w skutek tego i rozpatrzone w radzie państwa projekta, uznaliśmy za stosowne ustanowić w Kijowie, Witebsku i Wilnie centralne archiwa ksiąg aktowych gubeniii zachodnich, pod bliższym nadzorem głównej miejscowej zwierzchności, na zasadach następujących: 1) Nadzór bezpośredni nad centralnemi archiwami powierzyć: nad kijowskiem - rządowi uniwersytetu św. Włodzimierza; nad witebskiem - jenerał gubernatorowi smoleńskiemu, witebskiemu i mohylewskiemu, 51 nad wileriskieiu - zarządowi tamecznego okręgu naukowego, same zaś archiwa urządzić na zasadzie zatwierdzonych przez Nas, przy niniejszem załączonych etatów. 2) Wyrachowane w tych etatach koszta utrzymania archiwów, mIanowicie: kijowskiego 1200 rsf., witebskiego 1350 rsf. i wileńskiego 2300 rubli, wypłacać ze skarbu państwa. 3) Z tegoż źródła wydać jednorazowie w rozrządzenie kijowskiego wojennego, podolskiego i wołyńskiego jenerał gubernatora 2000 rubli, smoleńskiego, witebskiego i mohylewskiego jenerał gubernatora 1000 rubli, i wileńskiego wojennego, grodzieńskiego, mińskiego i kowieńskiego jenerał gubernatora 2000 rubli, na pokrycie wydatków koniecznych przy zebraniu ksiąg aktowych po różnych miejscach i przesłania ich do Kijowa, Witebska i Wilna, oraz na pierwiastkowe urządzenie archiwów.
4) Do archiwów zgromadzić starożytne aktowe księgi za upłynione gtu'ecia po rok 1799. włącznie; przy czem sam sposób przesyłania do archiwów centralnych pozostawia się bliższemu uznaniu jenerał gubernatorów, z zastrzeżeniem, iżby o przewiezieniu aklów za czas oznaczony, każdym razem było podawano do wiadomości miejscowych mieszkańców, przez gazety gurjernialnc. 5) Sądy i urzędy, z których będą wzięte do centralnych archiwów aktowe księgi, obowiązane są dla zdania takowych, układać należyte wykazy ksiąg, za podpisem wszystkich członków i sekretarza, 1 z zaręczeniem, pod ich osobistą odpowiedzialnością, że żadne księgi za upłynione po rok 1799. włącznie wieki, u nich nie pozostały. 6) Księgi tak nazwane miejskie, (byłych po miasteczkach Magdebu ryl), które, w miasteczkach gdzie ratusze są zwinięte, pozostały w ręku osób pry walnych, zgromadzić i dostawić do archiwów za pośrednictwem miejscowych władz policyjnych Wkłada się szczególny na jenerał gubernatorówobowiązek, pilnego z ich strony baczenia, iżby przy zebraniu od osób prywatnych ksiąg aktowych, które powinny wpłynąć do archiwów centralnych, urzędnicy policyjni nie dozwalali sobie żadnych uciążliwych i prawu przeciwnych czynności, i ograniczali się zbieraniem samych "tylko oryginalnych aktowych ksiąg, bynajmniej nie ruszając wypisów z tych ksiąg, będących własnością prywatną, równie jak i skazowników i w ogóle ksiąg lub rękopisów, układanych przez osoby prywatne; w razie zaś wynikłej polrze by mienia tych ostatnich, dla zastąpienia zatraconych ksiąg oryginalnych, mają oni przedstawiać o lem zwierzchności, od której będzie zależało nabycie lakowych rękopismów, za dobrowolną ugodą z osobami, których sq własnością. 7) Księgi jakie będą zebrane w centralnych archiwach, powinny być rozdzielone na dwa główne działy: Aktów tylko oblalowanych czyli aktykowanych i aklów przyznanych. Następnie zawiadujący archiwami wespół ze swoimi pomocnikami, mąją przedwstępnie ułożyć krótkie wykazy ksiąg, z oznaczeniem numeru każdego aktu, krótkiej jego treści, roku, miesiąca i dnia jego nastania, oraz obiaty czyli aktykacyi, zacząwszy od ksiąg, które żadnych wykazów nie mają. Wykazy mąją Dyc wydrukowane i rozesłane do wszystkich gubernialnych 1 powiatowych  bemii zachodnich. Po ułożeniu i rozesłaniu takowych wykazów, zawiadujący archiwami mają przystąpić do ułożenia zupełnych, szczegółowych kattalogów które powinny zawierać w sobie wiadomości, potrzebne do poszukiwań naukowych. Dla ułożenia tak przedwstępnych wykazów, jako i katalogów, jenerał gubernatorowie zostają upoważnieni, po zważeniu czasu, jakiego ta praca wymagać będzie, wyznaczyć stanowcze zakresy. 8) Do ksiąg od roku 1800., pozostawionych w sądach i urzędach, też sądy i urzędy mają ułożyć podobne wyżej wymienionym wykazy, nadto, same te księgi powinny być na stronnicach przeliczbowanc, przesznurowane, a sznury przypieczęlowane. 9) O wydanie z ksiąg aktowych, zebranych po centralnych archiwach, wypisów, osoby prywatne swe prośby, a urzędy i sądownictwa swe odezwy, mają zanosić do zawiadujących archiwami, którzy po przygotowaniu wypisu z żądanego aktu, powinni za każdym razem wzywać, marszałka powiatowego i jednego ze strapczych gubernialnych. Ci urzędnicy, porównawszy wypis z oryginalnym aktem i zdawszy swe zdauie: czyli uznają takowy za niewątpliwy, lub wątpliwości ulegający, i w tym ostatnim przypadku, dla czego mianowicie powinni zaświadczyć, wraz z zawiadującym archiwum, zgodność wydającego się dokumentu i objaśnić w nim ze wszelkiemi szczegółami, co się okazało po rozpatrzeniu aktu oryginalnego. Następnie, po przyłożeniu do wypisu pieczęci archiwum, takowy zostaje wydany lub przesłany komu należy. Tenże porządek ma być zachowany przy wydawaniu wypisów z ksiąg aktowych od roku 1800., pozostawianych w sądowniclwaćh i urzędach, z tą tylko różnicą, iż obowiązki wkładane niniejszein na strapczych gubernialnych i zawiadujących archiwum, będą wypełniaue przez strapczych powiatowych i przez same urzędy, w których się księgi znadują. 10) Dla powrócenia wypłacić się mających ze skarbu państwa summ na urządzenie i utrzymauie centralnych archiwów, ma być pobierane od osób prywatnych, za każdy wydawany z archiwum wypis z ksiąg aktowych, po 1 Tub. 50 KOp., i dla prowadzenia rachunku takowych opłat, archiwa będą zaopatrzone od izb skarbowych w osobne sznurowe księgi. 11) Księgi aktowe oryginalne nie mogą być wydawane z archiwów żadnym urzędom, sądownictwom ani urzędnikom. »Rządzący senat nie omieszka uczynić, ku wykonaniu niniejszego, stosownych rozporządzeń.« (Według etatów najwyżej zatwierdzonych, załączonych do powyższego ukazu, wyznaczouo: dla centralnego archiwum kijowskiego, obejmującego księgi aktowe gubernii: kijowskiej, podolskiej i wołyńskiej, bibliotekarzowi uniwersytetu św. Włodzimierza, za zawiadowanie archiwum dodatkowej gaży rocznie 200 rubli: jego zaś pomocnikom: stałemu 350 rsr.; tymczasowo wyznaczonemu do ukończenia katalogu, z obowiązkiem pełnienia obowiązków tłumacza 500 rubli; dwom kopislotn drugiej klassy po 125 rubli; na wydatki kaucelaryi i inne 200 rss.; w ogóle 1500 rubli. - Dla archiwum centralnego wileńskiego, obcjmuJ4Cego księgi aktowe gubernii: wileńskiej, grodzińskiej, mińskiej i kowieńskiej, archiwiście, zawiadującemu .archiwiim 1000 rubli, jego pomocnikom: stałemu 350 rubli; tymczasowemu (jak wyżej) 500 rubli, dwom kopistom drugiej klassy po 125 rubli; na wydatki kancelaryjne i inne 200 rubli; w ogóle 2300 rubli. - Dla archiwum centralnego witebskiego, obejmującego księgi aktowe gubernii witebskiej i mohylewskiej, archiwiście zawiadującemu archiwum 600 rubli; jego pomocnikowi, wyznaczonemu tymczasowo, do ułożenia katalogu ksiąg aktowych, pełniącemu razem obowiązki tłumacza, 500; dwom kopistom drugiej klassy po 125 rubli; na wydatki kancelaryjne i inne 100 rubli, w ogóle 1450 rubli. Ogłoszenie od Bady lekarskiej królestwa Polskiego. - W niektórych miejscach gubernii warszawskiej okazuje się od niejakiego czasu cholera, a mianowicie w powiatach Sieradzkim i Kaliskim. Jakkolwiek w okolicach bliższych Warszawy choroba ta nie grasuje, gdy jednakże u wielu osób w Warszawie uważaną była obecnie skłonność do biegunki i do zepsucia trawienia, oraz ściskanie w dołku żołądkowym, a mianowicie u tych, które popełniają błędy dyelelyczne, zwłaszcza w używa niu surowizny; i gdy na kilku osobach okazały się już w War s z a w i e przypadłości choleryczne, przeto bezpieczeństwo zdrowia wymaga, aby się mieć na ostrożności. Od bacznego zachowania się zależy możność ochronienia się od cholery. Mianowicie nie należy jeść surowizn: sałaty, mizeryi, ogurków, grzybów ilp. Owoce, oraz jagody dojrzale, używane przez zdrowe osoby umiarkowanie nie bywają szkodliwe, wyjąwszy agrest i porzeczki. Zaziębienia starannie unikać trzeba, zwłaszcza w zimnych kąpielach. Szczególniej zaleca się ostrożność tak co do pokarmów jak i kąpieli przy zepsułem już trawieniu, a w tym ostalnimprzypadkunależy niezwłocznie udawać się o pomoc lekarską. Rząd ze swej strony zarządził należne środki ratunku. Osoby uboższe, dotknięte cholerą lub przypadłościami do niej zbliźającemi się, albo też biegunką, przyjmowane będą niezwłocznie do wszystkich Szpitali, bez wymagania zwyczajnych formalności, z wyjątkiem szpitala św. łazarza i Oftalmicznego. Dla biednych w domu leczonych, lekarstwa wydawane będą ze wszystkich aptek na rachunek skarbu, pomoc zaś lekarska bezpłatnie będzie udzielanąD  ID i MPlaHcu,a.
r a r y z, o. lU. Lipca. - Rząd wydał rozporządzenie, że przysięga nałożona na wszystkich płatnych przez niego urzędników, nic ma być odbieraną od duchowieństwa. Baron Brenier, jeneralny sekretarz ministerstwa spraw zagranicznych jedzie w szczególnej misy i do Wrcduia i Petersburga. Podobno Proudhon pisze dzieło przeciw socyalistom i komunistom.
M o n i t o r ogłasza, że L. Napoleon potwierdził wyroki skazujące na śmierć w Algieryi. Dwóch kolonistów niemieckich Gillesheim i Leuzen w Stidii, prowincyi Oran, napadli na innego kolonistę w celu zrabowa nia go, a lubo go nie zamordowali, bo był nadzwyczaj silnym, jednak poniósł na całe życie szwankAi zaniewidział. Gillesheim został skazany przez sąd wojenny na śmierć, a Leuzen na całe życie do robót przymusowych. Wyrok wykonanym zostanie, aby okazać mieszkańcom Mryki, że ramie sprawiedliwości rychło karze zbrodniarzy. Podobne wy
roki spełnione zostauą ua trzech żołnierzach, którzy su ego'kaprala okropnie zbili, potem zamordowali, a trupa wrzucili w strumień górny. Dyrektor sztuk pięknych Bomieu i dyrektor spraw duchownych oddali wczoraj duchowieństwu katolickiemu Panteon (kościół ś. Genowefy). Dnia 19. Października pierwsze nabożeństwo w nim się odbędzie.
Książe Canino oprócz dyreklorstwa w ogrodzie ziół, otrzyma tytuł inspektora zoologicznych muzeów i gabieetów, z pensyą 30,000 fr. Pojutrze wysyłają 100 dzieci z domu podrzutków od lat 10 do 15 do Algieryi, do kolonii rolniczych, wraz z 100 inne mi dziećmi z innych podobnych zakładów. Jedzie z niemi lekarz. Na każde dziecko wyznacza rząd do 18 roku dziennie 80 centymów. Potem otrzymają rolę do uprawy. Już 500 dzieci w ten sposób wysłano do Afryki. Jeżeli doświadczeniem zostanie to przedsięwzięcie uwieńczone, natenczas inne biedne sieroty wyszlq w podobny sposób na kolonistów do Afryki. Były kwestor Bazę został adwokatem w Leodium.
- Po długiej przerwie, J ournal des Debats wraca do rozbioru kwestyj wyższej polityki, niepospolitym artykułem pióra p. Saint Marc-Gira.rdiu, o sys ternie re p re z e n ta c yj nym; oto główniejsze z niego ustępy: »Położenie rządów reprezentacyjnych w E u r o p i e jest w obecnej chwili chwiejące i niepewne. Ale ci wszyscy co zachowali niejaką wiarę w instytucye liberalne i umiarkowane z zaufaniem zwracali oczy na Anglią, jako przybytek konstytucyjnej wolności i mówili sobie, ze tam przynajmniej rząd reprezentacyjny jest ceniony i szanowany, że tam przynajmniej jest akredytowany przez syyoją długotrwałość i że nikt o jego zaletach wątpić nieśmie. 'Aż oto, i w samejże Anglii zaczyna się zwątpienie i niepewność. Dla tego, że izba niższa ma rozmaite stronnictwa i mówców, że te stronnictwa swarzą się i dzielą, że ci mówcy mówią ze stratą czasu, że przez to interesa niezałalwiają się, stąd więc i w Anglii samej, o skutecznos'ci rządu reprezentacyjnego wątpić się zdają. W 18tym wieku mówiono tylko o intrygach pałacowych, o zabiegach dworzan, i tyle prawiono o te'm złem, nieodłącznem od monarchii, że skończyło się na obaleniu monarchii. Za naszych czasów prawią tylko o waśniach stronnictw i gadatliwości mówców. Ten zły humor wydaje nam się wcale naturalnym; zawsze się żalimy jedynie na złe obecne, a dawniejsze cier pienia małemi nam się zdają. Jest nadto w ludzkiej naturze chcieć zawsze tej lub owej rzeczy, bez połączonych z nią niedogodności; chcemy ognia bez pożaru, deszczu bez wylewów, pięknego czasu bez posuchy, wymowy bez gadatliwości, monarchii bez dworu i bez pochlebców, wolności bez stronnictw i waśni: słowem chcemy zawsze niepo dobieństwa, bo tylko niepodobieństwo jest pięknem i dobrem. Wszakże, tylekrotnem nauczeni doświadczeniem, niepowmnibyśmy poświęcać tak lekkomyślnie rzeczywistości, którą mamy, dla nicpod obieństwa, którego nigdy mieć niebędziemy. W Anglii jeśli wąlpią o użyteczności rządu reprezentacyjnego, to w imieniu interesów. Wyraz ten iuteresa wydaje nam się dzisiaj prawdziwie kabalistycznym. Nicchcę go tez obmnwiać. Pytam się tylko wiele jest w Anglii interesów, klóreby nieprzyszły do s*kiilkii, i które byłyby wprost niemożliwe, gdyby Anglia nie miała oddawna tej formy rządu, o której dzisiaj wątpi w pełnym parlamencie. Rząd reprezentacyjny jest czasem wolny w swoim postępie, ale żyznym jest w swej zasadzie. Gdzieindziej nie przez samą powolność w załatwianiu interesów, rząd reprezentacyjny każe o sobie powątpiewać, i swoją sławę i przyszłość na szwank wysławia, ale przez inne i ważniejsze błędy. 1 tnk w Prusiech rząd proponował zmianę w sposobie mianowania pierwszej izby, i stworzenie parosIwa mianowanego przez króla, w miejsce wybieralnego. Parostwo dożywotnie a uadewszystko parostwo dziedziczne jest naj silniejszą podporą monarchii konstytucyjnej. Parostwa dziedziczne są zawsze liberalne, a nigdy nie stają się radykalnemi. One jedne mają potrzebną siłę do wspierania królewskości, i siłę do jej powściągania. Izba deputowanych w Berlinie nieprzyjęla królewskiego wniosku i chybiła, jak się obawiam, pięknej sposobności ustalenia rządu reprezentacyjnego w Prusiech, w chwili gdy rząd ten, wszędzie indzej jest narażony. Inną monarchią konstytucyjną, którą Francya inleresować się powinna, jest Piemont. Tam rząd reprezentacyjny widzi się zachwiany, z powodu przesilenia ministeryalnego. Wprawdzie przesilenia takie są rzeczą bardzo zwyczajną w rządzie reprezentacyjnym. Ale w czasach dzisiejszych, gdzie tyle niechętnych spojrzeń skierowanych jest na te rządy, każde w nich wslrząśnienie, dyskredytuje takowe i'dosiaicza niechętnym argumentów przeciwko leniu systemalowi. W dzisiejszych więc czasach, powinuy one być niemal bez "wady, jeźli się chcą utrzymać. Co jest najsmutniejszcin dla każdego rządowego syslcmatu, to upadek, pod ciężarem błędów własnych przyjaciół i stronnictw. Owóż, nieszczęściem, los taki już pokilkakroć sp " olkal rząd reprezentacyjny. Jeden z ludzi naj dowcipniej szych i naj rozsądniej szych w Europie, książę Metlernich mówił pewnego razu, że rząd reprezentacyjny jest instrumentem, na którym biegły tylko artysta grać może, bo instrument to trudny i kapryśny. Zdaje mi się, że to samo o każdym rządzie powiedzieć można. Są to instrumenta na których sami lyiko dobrzy artyści grać mogą. Ale jeźli rząd reprezentacyjny jest trudnym do praktykowania, to tern więcej stronnicy jego powinni być roztropni, oględni i przezorni, a niepowiuni własnych namiętności i błędów kłaść na karb systematu. (idy rząd reprezentacyjny upada pod ciosami swoich naturalnych nieprzyjaciół, jcslro nieszczęściem: jeźli pod błędami własnych stronników, jesllo zgryzotą sumienia. (Dok. ».) Mielpia. [ , Bruksele, 9. Lipca. - Ministerstwo całe występuje; wiadomość tę właśnie co tylko odebraliśmy, i pospieszamy z jej doniesieniem. M 0nit eur w tych dniacho rzeczy tej urzędownie doniesie. układy we względzie nowego traktatu handlowego z Francyą (stary bowiem kończy się z dniem 10. Sierpnia) były od pewnego czasu powodem do mniej więcej śmiałych domysłów. Wiadomości z źródła najpewniejszego zaczerpnięte, dają nam teraz sposobuość, zawiadomić was  jest rzeczą, że główną trudność w tej kwcstyi przedruk stanowi. Rząd francuski zniesienie przedruku położył za warunek główny nowego układu handlowego. Dyskusye w tym przedmiocie były długie i zacięte. Na chwilę mówiono o przedłużeniu układu dawniejszego na trzy miesiące, aby tym sposobem dać stonom czas do proznmienia się. To było życzeniem komisarzy belgijskich, ale niemano wcaic widoków, aby ono uwzględuioncm zostało, i dla tego też po żwawej obronie przemysłu, który tu do pewnego rozmiaru doszedł, poświęcili oni takowe żądaniom Francyi i interesowi prowincyi flandryjskich. Teraz są tylko jeszcze niektóre szczegóły podrzędne do uporządkowania; zdaje się, iż stanęła ugoda, aby do końca roku bieżącego na przedruk dzieł peryodycznych zezwolić. Mniemam, iż się niemy te, że układy wkrótce się skończą. Prawdopodobnem jest, że zaiaz po powrocie króla i utworzeniu gabinetu nowego izby w końcu tego lub na początku przyszłego miesiąca zwołane zostaną, dla potwierdzenia układu nowego. * Powrót króla do czasu późuiejszego odłożono, chociaż ministrowie i ludzie trudniący się polityką życzą jak uajszczerzćj, aby niezwłocznie monarcha do stolicy powrócił. Anglia.
Loudyn, d. 8. Lipca. - Jeden z artykułów naj nowszych Timesa, który z uniesieniem przyjmowanie cesarza auslryackiego w Węgrzech maluje i przyszłość kraju tego w kolorach nader pochlebnych wystawia, wrażenie wielkie tutaj sprawił. G lob c, organ lorda J Russla, jest jednym z pomiędzy pism codziennych, który się ujrzał spowodowanym, zaprzeczyć prawdziwości doniesieniom Timesa. Globe powiada, że Times ma na swoim zresztą wybornym instrumencie dwie struny naciągnięte, które pomiędzy sobą niezupełnie się stroją. Już to okazuje, że niepodobną jest rzeczą, aby Francuzi panowania szabli L. Napoleona i stratę wszelkiej wolności konstytucyjnej cierpliwie znieść mogli; już dowodzi, źe lud węgierski swego cesarza młodego błogosławi za to, iż ślad wszelki wolności węgierskiej ostrzem szabli wygładził. Wątpić musimy o prawdziwości doniesień T i mes a we względzie lojalności Węgrów. Rząd austryacki, w którego interesie leży, aby jedyna prasa, wolna Europy przyjęcie serdeczne cesarza w Węgrzech poświadczyła, niepozwolił żadnemu reprezentantowi prasy owej, aby się powitaniu temu przypatrzył. Times więc błędnie jest zawiadomioną, albo powinna konsekwentnie wierzyć, że L. Napoleon nadzwyczaj jest popularnym, gdyż we Francyi także niezbywa na zapalonych employes i claqueun ani na demonstiacvach lojalnych: »Nienależymy wcale do liczby tych, którzyby niezgodę zaciętą i nieustającą z Auslryą wywołać chcieli, dla tego, i'ż Austryi podoba się, trwać w despotyzmie nieubłaganym. Dyplomaci austryaccy inaczej postępować nieumieją. Przekonani jesteśmy, że system ten na długo utrzymać się niemożc. Poczuwamy się do sympatyi dla Koszula wygnańca, ale nie dla Koszula agitatora, który Anglią i Amerykę w wojnę zawiklać usiłował. Lecz wielka jest różnica, pomiędzy tern, jeżeli rzeczywiste projekta rewolucyjne potępiamy i nic wspólnego z niemi niemamy, a tern, kiedy systemowi tyraństwa, który rewolucyą przy życiu utrzymuje, pochwały i uświęcenia dajemy. Gabinet austryacki miał sposobności dosyć, do okazania się lnędrszyin i lepszym aniżeli Koszul i republikańscy ministrowie jego. A jednakowoż nic podobnego nicuczynił , nic niezorganizował , żadnej przychylności sobie niezaskarbił, żadnej klasy niezadowolił. A co nam Times o zamiarach przychylnych gabinetu wiedeńskiego względem ludu węgierskiego powiada, jest czysłem echem owych obietnic, jakie Lord Derby i p. Disraeli aż do przesytu oklepali, aby się na pośmiewisko w oczach świala wystawić. « MBiszininiu.
Madryt, d. 3. Lipca. - Królowa przybyła dzisiaj po godzinie 6 do dworu kolejowego, gdzie ją tłumy ludu okrzykami głośneini powitały. Wśród grzmotu dział i odgłosu wszystkich dzwonów udają się naprzód do kościoła de Nues'.ra Scnnora de la Atocha, gdzie Te Deum odśpiewano. Podczas uroczystości kościelnej ustawili się po za wojskiem od kościoła aż do Prado przebywający obecnie w Madrycie wyrobnicy baskijscy i inni najemnicy, w liczbie około 3000, i pod czas przejazdu królów y powracającej z kościoła nieustannie wykrzykiwali: niech żyje pani nasza Piskai ifuerosl niech żyją ministrowie! Królowa była widocznie okrzykami teini zadowolona, i głową kiwała. Potem wzięła księżuiczkę małą z rąk mamki naprzeciw siedzącej i pokazała ją Paskom. Uniesienie ludzi tych doszło teraz do najwyższego stopnia. Według sprawozdań policyjnych wszyscy niemal robotnicy baskijscy w Madrycie pracujący służyli w wojsku Don Carlosa. Królowa jechała powoli ulicą Alcalo do zamku, gdzie zgromadzili się wieśniacy uprawiający jarzyny z wdzięczności za zniesiony podatek uciążliwy od jarzyn i dziewczętom swoim biało «branym drogę kwiatami wysypać kazali. W tej chwili idzie orszak wspaniały ż pochodniami przez miasto, z liczną muzyką na 5 od działów podzieloną. - Pochodnie niosą sami prawie Aragończycy pod przewodnictwem deputowanych swoich. Pochód ten wyprawiono z po wodu ainiiestyi udzielonej przez królową powstańcom w Calalayud. - Arcyksiążc Maksymilian austryacki był dnia 29. z. ni. w Sewilli. Zamierzał zwiedzić Kordowe, a i e przymuszony był przedsięwzięcia tego zaniechać dla nadzwyczajnego upalić Jego ces. mość zakupił tyle owoców na rynku, iż czterech drązników zaledwo zdołało przenieść jena okrę1. Zabawiwszy kilka godzin '" mieście powrócił do Kadyksu, zkąd ma udać fł<2 do Madery, gdzie, jak słychać, czas dłuższy zabawi. . wed t u g listu prywatnego z Melilli wpadli Francuzi w sile 6000 zol l}(VyZ w era\>ce państwa marokańskiego, i zatrzymali się pól mili od Meldli, naprzeciw WySP chafaryjski. h. W okolicy tej bowiem mieszkają rozbójnicy morscy, których dotąd niebyło można" ukarać. Wiochy.
Izba deputowanych "a posiedzeniu duj a 5. Lipca przyjęła prawo ślubów cywilnych 100 głosami przeciw 29. Trzej członkowie powstrzymali się od głosowania. W Ellera, w prowincyi pieinonckićj Sawonie, przyszło dnia 28.
Czerwca do niespokojności, gdy£ chłopi niechcieli pozwolić, aby w jednej części boru gmInnego drzewo wycinano. Żandarmi w to się wdali i broni użyli. Kilkanaście osób raniono, i wtedy dopiero oponenci się uspokoili, kiedy pomoc wojskowa nadeszła. Risorgimento donosi o zdarzeniu szczególnem, jakie się wForli w państwie papieskiem wydarzyło. Za wyrokiem sądu wojennego rozstrzelano tamże czterech obwinionych o popełnienie zabójstwa. Większa część mieszkańców miasta Forli uważała dwóch z owych straconych nielylko za niewinnych, ale nawet sądziła, że alibi dowiedziouetn zostało. Opinia publiczna objawiła się przez to, że dnia 24. Czerwca nikt w teatrze się niepokazał , i dnia następnego sklepy wszystkie zamknięte pozostały. Ze względu na to wydał delegat miasta i prowincyi Forli po południu dnia 25 Czerwca obwieszczenie następujące: »cierpianem być niemoże, aby sklepy i składy towarów dłużej zamknięte pozostały. Rozkazujemy więc wszystkim kupcom, kramarzom i spekulantom Forli bez wyjątku pod zagrożeniem karą naj surowszą, aby sklepy swoje natychmiast pootwierali. Rozkaz ten powinien być do godziny 5 dzisiaj po południu spełnionym. Delegat apostolski G. Milesi.« Rozporządzenie to w części tylko widać skutek żądany oduiosło.
Gdyż dnia 68. Czerwca komendant wojska austryackiego ujrzał się zuiewolonym do ogłoszenia obwieszczenia, na mocy którego nałożono karę pieniężną od 150 do 200 franków na 72 kupców, które pod zagrożeniem więzienia w przeciągu dwóch dui złożone być miały. Dnia 30. Czerwca umarł w Rzymie książę Girolamo Odescalchi.
JSzwajcarua» B ern, d. 8. Lipca. - Thiers siedział sobie dotąd bardzo skromnie w wygodnym, wspaniałym hotelu pod Irzema koronami w Vevey. Już o godzinie 4 rana wstawał dla ukończenia roczników konsulatu i cesarstwa, może, aby swoje »dzieje cywilizacyi« rozpocząć; czasem tylko podniósł się, dla napasienia ocz z balkonu widokiem ślicznym jeziora i Alp Sabaudyi i Wallisu. Lecz odebrawszy od rady stanu w Waadt list dosyć niedelikatny, wydalający go z kantonu tego, zaczął inny zupełnie tryb życia prowadzić. Pokazuje teraz swoje małą ale znakomitą osobę po ulicach, chodzi nad jezioro łowić ryby, i jak się zdaje przymusza się do wesołości, okazując, jak można szydzić z rozporządzeń radzcy państwa Druey, kiedy się ma paszport francuzki dobrze obwarowany, przez reprezentanta Szwajcaryi w Paryżu podpisem opatrzony. Osoby przypuszczone do tajemnic rady federacyjnej zaręczają, że władza owa wzięła przedmiot ten pod rozwagę, ale nic nieuchwaliła.- Dosyć: Thiers teraz niejest posłuszny rozkazowi, ale w błędzie by zostawał, jeżeliby na sympatyą ludu szwajcarskiego liczył. Przecież to jego ministerstwo' w r. 1838. .Szwajcaryi wojną zagrażało, jeżeliby swego turgauskiego obywatela Ludwika Napoleona z kraju niewygnała. Co innie dziś, to lobie jutro - Skład komisyi onegdaj zamianowanej do zbadania prośby ludu frejburgskiego podanej do władz federacyjnych, do kló rego wchodzi Stampili, Escher, Tourte, Pioda, spodziewać się każe, że takowa wysłuchaną niebędzie. Taż sama komisya zastanowić się ma nad kweslyą, dotyczącą opuszczenia pozostałego długu związku odrębnego, co popierają obydwaj historycy nasi, Hottinger i Yuillmemin w petycyi ułożonej w imieniu Szwajcarów wszelkich stronnictw, którzy subskrypcyą narodową podpisali i około 250,000 fr. na cel ten złożyli. Szwajcarowie mieszkający za granicą ofiarowali na to 18,000 fr., sami w Neapolu żyjący dołożyli przeszło 4000 fr.
Vurcya.
Konstantynopol, 25. Czerwca,- Poseł angielski, lord Stratford de Redcliffe, wyjechał dnia 22. t. m. do Anglii. W czasie nieobecności jego sprawy dotyczące załatwiać będzie pułkownik Rose. Misyą Fuad Effendego uważać można za zupełnie pomyślnie ukończoną. Wicekról podwyższył o 10 milionów piastrów trybut roczny, który Turcyi ma opłacać. Ostatni z książąt egipskich, który dotąd w Konstantynopolu bwił, Mustafa bej, wyjechał teraz do Kairo w skut ek u kładu zawartego przez Fuada Effendego.
Kronika miejscowa.
Poznań, 13. Lipca. - Dwie sprawy tylko wczora wnIeSIono na sądzie przysięgłych. Andrzej Sommerfeld dotąd nieposzlakowany, oskarżonym jest o rabunek. Dnia 1. Lutego r. b. wracała wyrobnica Barbara Andrzejewska z Chacie do Miłosławia, gdzie mieszkała. Kiedy za Kęblowo wyszła, na drodze z Wrześni do Miłosławia, spotkała oskarżonego, którego dawniej znała, ten się do niej odezwał: niech będzie pochwalony Jezus Chrystus! - na wieki wieków amen, - odpowiedziała wyrobnica. Szła dalej, ale oskarżony pospieszył za nią i pytał: kto idzie? Czy żonata, czy panna? Andrzejewska na ló odparła, że mu nic do tego i spieszyła dalej. Oskarżony spieszno szedł za nią i krzyknął: psia krew, masz ty pieniądze? Nie mam, dajcie mi pokój, odrzekła. Oskarzon \ pochwycił ją za piersi i krzyczał: psia krew, jeżeli mi uiedasz pieniędzy, to cię zabiję! Andrzejewska zaczęła wołać o pomoc, ale oskarżony krzykiem jej się nie zraził, coraz ją silniej trzymał jedną ręką, a diugą bił po głowie, po plecach i rękach, potom wyrwał jej koszyk, w którym się groch, mięso i t. d. i 3 śgr. znajdowały i uciekł. Andrzejewska obawiając się, aby ją co gorszego nie spotkaki, wróciła do gościńca w Kębłowie i tam opowiedziała wezystko. Rany, które otrzymała, nie były niebezpieczne i wkrótce się z nich wyleczyła. Oskarżony zaprzecza wszystko, ale przeciw niemu przemawiają zeznania samej Andrzejewskiej, która na wszelką wiarę zasługuje, powtóre świadka Sypniewskiego, który obojgo spotkał z;; Kębłowein i słyszał oskarżonego, jak się zapytał Andrzejewskiej: kto idzie, czy żonata czy panna; tudzież widział jq"z koszykiem, a wracającą bez koszyka i ze znakami pobicia. Oskarżony wracając z gościńca był podchmielony. Sąd przysięgłych uznał go winnym rabunku, a deputacya sądowa skazała go na 10 lat więzienia w domu karnym. Druga sprawa toczyła się przeciw Fryderykowi Kopernikowi, oskarżonemu o kradzież ciężką. Ukradł swemu panu około 12 tal. z jego stolika, wszedłszy do pomieszkania jego nocną porą przez okno i przemknąwszy się z bezczelnością jeszcze przez kilka pokoi. Sąd uznaje go winnym i skazuje na pięć lat do domu karnego.  pływania żołnierz z piechoty, wypłynąwszy z obrębu ua szkołę przeznaczonego, może 30 kroków na rzekę. Zapewne dostał kurczu. Trupa wydobyto w 10 minut z Warty. Przed kilku dniami pędząc na koniu służący jednego oficera przez plac broni, powalił przechodzącego niższego urzędnika z sądu powiatowego, którego koń jeszcze uderzył kopytem niebezpiecznie w głowę. Nieszczęśliwy jest biednym ojcem dość licznej rodziny.
W okolicy Poznania żniwa na dobre się rozpoczęły.
O s t r o w o, 12. Lipca. - Wybrany przed wielu tygodniami magistrat, został potwierdzony przez rząd, a w dniu 10. b. m. instalowany uroczyście. Składać się będzie z burmistrza na lat 12 wybranego paua Augustina, jego zastępcy p. paslhaltera Franka i z ławników: adwokata Gembickiego, kupca Gerstmana, fabrykanta Kutschery i właściciela domu zajezdnego Zellmera. W nocy z 10. na 11. b. m. spaliło się sześć chłopskich gospodarstw we wsi Uciechow, która do dóbr krotoszyńskich należy. Zdaje się, że ogień podłożono u jednego gospodarza, a to z tej jedynie przyczyny, że miał jeszcze zapas zboża, a niechciał sprzedawać go pojedynczo, tylko ryczałtem.
Rozmaite wiadomości.
W Luxemburgu umarła niedawno w późnej starości panna Marschall, po której znaleziono list zapieczętowany 5ma pieczęciami cesarskiemi, adresowany do króla Ludwika XVI., mający go dojść w razie udania się ucieczki do granicy luxemburgskie'j. Ojciec panny MarschalI był cesarskim naczelnym poborcą podatków w Luxemburgskich posiadłościach domu austryackiego. Sądy niedozwoliły ua rozpieczęlowanie tego listu, ale nakazały go przesiać hrabiemu G h a u i b o r d, jako prawemu spadkobiercy Ludwika XVI. Pod napisem: Dąb i Jesion jako wróżbici pogody,« mówi Gazeta Argawska: Po wiele razy już przyglądaliśmy się na wiosnę dębowi i jesionowi obok siebie, a zawsze sprawdziło się to, cośmy ze stanu tych drzew leśnych wnosili. Mówiono bowiem, że skoro dąb wprzód się w liść rozwy ja niż jesion, trzeba się suchego lata spodziewać; jeźli zaś przeciwnie jesion wyprzedzi dąb w zazielenieniu, będzie lato mokre. Od kilku lat jesion w samej rzeczy wprzódy puszczał liście niż dąb, i od siedmiu też lat miewaliśmy więcej mokre niż suche lala. 1 w tym również roku porównywaliśmy dąb i jesion w jeduem i tern samem miejscu , ale dąb znacznie wprzód się zazielenił, i oparci na doświadczeniach, słusznie wnosimy, iż lato tegoroczne będzie więcej suche niż mokre.« Przed lordem-majorem Londyńskim odbyła się niedawno osobliwa sprawa policyjna, którą zapewne jaki francuski pisarz użyje za przedmiot do romansu. Dozorca ubogich spostrzegł młodą, piękną i dobrze ubraną kobietę, prowadzącą żebraka ciemnego, w łachmanach odzianego, z twarzą Indvanina ospowatą i niezmiernie szpetną. Kobieta ustawiła żebraka na rogu ulicy uczęszczanej, zawiesiła mu tablicę z opisem nieszczęść jakich doznał, i postawiwszy przy nim psa na straży, odeszła. Na tablicy wypisane było, iż żebrak nazywa się Mahomet Abraham, jest rodem z Kalkuty i w Liwerpoolu stracił wzrok. Dozorca śledził krok w krok kobietę i przekonał się, że zajmuje ona wraz z żebrakiem bardzo ..porządne mieszkanie i dobrze żyje. Nazajutrz zawezwano oboje przed rda-majora, gdzie stawił się również ojciec oskarżonej. Z indagacyi przekonano się, że owa młoda kobieta przed kilką laty uszła z domu rodzicielskiego bez żadnego powodu, odebrawszy przyzwoite wychowanie, i włócząc się po świecie, przechodziła rozmaite koleje i dwa razy już odszukaną była przez rodziców, ale oba razy znów uchodziła. Wreszcie ostatni raz oświadczyła matce, iż jest żoną czarnego i na losie swoim poprzestaje, co wszakże okazało się być fałszem. Wprawdzie rzemiosło żebracze przynosiło staremu od 7 do 15 szylingów dziennie. Lordowimajorowi oświadczyła ona również, że z czarnym żyć nadal pragnie i
OBWIESZCZENIE.
Czyszczenie ulic miasta tutajszego poruczy się jak dawniej najmniej żądającemu na rok jeden, od 15. Września r. b. począwszy aż do tegoż czasu 1853. r. Tym końcem wyznaczony termin licytacyjny na dzień 16. m. b przed południem o godzinie 11. przed Radzcą miasta Panem T h a y l er, na który wzywamy niniejszćm inleressentów. Warunki są do przejrzenia w Registraturze naszeJ. Poznań, dnia 3. Lipca 1852.
M a gi s l r a t.

AiUACYA WIWA7
Z polecenia tutejszego Kó1. Sądu powiatowe go sprzedawać będę publicznie najwięcej dającym i za gotówkę w poniedziałek dnia 19. Lipca r. b. przed południem od godziny 9tej począwszy, w lokalu aukcyjnym na Garbarach Nr. 38. 540 butelek francuskich win czelWonych, jakolo: 270 butelek Chateau Chalon, 68 butelek Ponti Pouillac, 67 butelek Dueru St. Julien, 68butelek Chatean Levoil, 67 butelek Chateau la Rose, w partyach po 10 butelek, jakoteż 2 kosze prawdziwego wina Szampańskiego.
Poznań, dnia 13. Lipca 1852.
Z o b e l , Aukcyonaryusz sądowy.

czule ścisnęła mu rękę. Sprawa ta została tymczasowo zawieszoną, lordmajor chce zasiągnąć opinii lekarskiej, jakim sposobem tak odstraszający człowiek, jak ów Indyanin, mógł obudzić przywiązanie niestałej w uczuciach swoich kobiety. Tej jesieni odbędą się wyścigi konne, na większy niż dotąd rozmiar.
Dwóch wyższych oficerów rossyjskich spierało się, który koń szybszy, czy angielski, czy ukraiński, i stanął zakład znakomity. Przestrzeń do wyścigów: gościniec petersburgsko-moskiewski, czyli około 700 wiorst. Wyjeżdżają obaj zakładacze równocześnie z Petersburga, każdy trzema końmi i wózkiem, i niewolno im po drodze przeprzęgać. Wszakże wygrana zależeć tu może nietylko od szybkości koni, ale i wielu okoliczności, niedających się przewidzieć. Hrabina Landsfeld bawiąca od pół roku w Stanach Zjeduoczouych, porzuca zawód tancerski i przechodzi do dramatu. W końcu zeszłego miesiąca miała pierwszy raz wystąpić na scenie Bostońskićj, i grać własną rolę, w dramacie napisanym przez jednego z jej przyjaciół pod tytułem: »Lola Montcz i Bawarya.« Młody skrzypek polski, J. Lotto, uczeń Massarta, ma zamiar dać 27. Kwietnia, koncert w salonie Herza w Paryżu. Słyszeliśmy kilka razy grę tego dziecka, pisze Dz. Warszawski, i śmiało powiedzieć możemy, że jest nadzwyczajną względnie do jego wieku. Celem koncertu jest zebranie funduszów do utrzymania się tego młodego wirtuoza potrzebnych. Koncert ów już miał miejsce, sale były napełnione, a tryumf młodego artysty zupełny. Znany w Warszawie, młody fortepianista Antoni Rubinstein, członek honorowy Iow. warszawskiego wsparcia podupadłych artystów, napisał 3 aktową operę pod tytułem: »Bitwa na Kulikowem polu« (r. 1380), która z zadowoleniem w Petersburgu przyjętą została. Znauy J. Szreder, archiwista akt dawnych w Kaliszu, acz obciążony sędziwym już wiekiem, pracuje na wykończeniem obszernej rozprawy o cechach w Polsce.
Wiadomości handlowe.
CUelda zbożowa! · Berlin, d. 13. Lipca. - Pszenica 50 - 56 tal. Żyto 31 -39 laL Jęczmień wielki 32-31 tal. Owies 22-23 A lal. Groch 36-40 lal.
Cena rzepwwa . opuszczona. . Olej rzepiowy 9£ tal. Olej siemienny II T V lal. UkowIta bez beczkI 22 lal.

Przybyli do Poznania dnia 14. Lipca.

BAZAR: Mielecki 2 Nieszawy; Mielecki z Mierogoniewic; Białkowski z Pierzchną; Mańkowski z Źrenicy; Skalawska ss Wrouczyna. HOTEL LAUKA: Karczewski z Uzicrzauowa; Weidncr se Obiezici-za; Leiermann z Wrocławia. HOTEL BA WAB S KI: Schulz z Mifjdzychoda; ks. PolcjlI z Gniezna; Zuchu rias zKaralcne; ks. Surkowski z Bydgoszczy; Wiłkoński z Wapna; Grabowska z Miąskown. POD CZABNYM OB bEM: Wesołowski z Paryża; Wesołowski z Tworzykowa; Knappe z Trąbinka. HOTEL DREZDEŃSKI: MulIer z Kolonii; Madai z Kościana.
HOTEL RZYMSKI: Necse z Bic'efeldu; Heyse z Berlina.
HOTEL PARYSKI: Einsporn z Środy; Cembrowicz z Ostrowa; Chłapowski z Bagrowa; Sztyrle ze Szrcmu; Tiąmpczyński z Dachowy. HOTEL BERLIŃSKI: Deikc i Schweder z Slrippow; Bosenow z Bydgoszczy; ks. Czarnowski z Bruss; GelIard z Pobiedzisk. POD BIAŁYM ORŁEM: AlbedjlI z Głogowy; Klein z Mikuszewa.
PODTRZEMA LILIAMI: RoiaUki z Saiuoleża.
HOTEL KHUGA: Schulz z Wronek; KlalI zWielenia; Bóltinger z Szamotuł.
POD KORONĄ: Koppel, Briihl i Solosthin z Kościana.
POD ŁABĘDZIEM: Friedman» z Zaniemyśla; Kai-niinski z Pleszewa.
HOTEL EICHBORNA: Okoniewski z Koronowa; Joseph z Mur. Gośliny.
W m i e s z k a n i u prywntnćn»: Anders z Wrocławia, ul. Magazynowa Nr.
12; kro Czapski z Smogulca, ul. Strzelecka Nr. 25.

Poznańskie towarzystwo kąpania.
Dla dogodzenia Szanownej Publiczności używającej kąpiel postanowiliśmy od dziś dnia wydawać bilety ambon acyjne, tuzin po 12 Sgr. Biletów tych dostać można u stróża kąpiel G ol l a k a w miejscu kąpiel, od tegoż stróża dostać można bezpłatnie na czas kąpania się płaszczy do kąpania. Dyrekcya. Treskow. Meyer. Raisilber.
W przeszłym tygodniu zabłąkał się pies duży, czarny, w okolicy Krzywinia; jest on gatunku wyżła, ma małe odmiany szare na nogach i pod pyskiem, nazywa się M e r o . Kioby go znalazł i dał wiedzieć lub dostawił go do Dominium Góry podSzremem, dostanie odpowiednie wynagrodzenie. Pod Nr. 4. Wronieckiej ulicyuą od ŚITMT chała r. bież. do wynajęcia pomieszkania wraz z wozowniami i stajuiami, tudzież p ok ó jumeblowany. Pod Nr. r06rnaM A cb A rbaracb są mieszkania od 130. do 26. TaL, tudzież sypania do zboża i remizy do wynajęcia. Tamże jest też do nabycia smoła z węgla kamiennego. Bliższa wiadomość u właściciela F. Barleben.
W Sokolnihach Ijiat.fPclt itOit Szamotulami j e s t kilkadziesiąt baranów na sprzedaż. Takowe są ostrzyżone, lecz próby ich wełny zachowane.
Kurs giełdy Berlińskiej.

Dnia 13. Lipca 1852.

Sw.- Na jir. kurantpCtraini. iriziih> 103$ 104 104 93 124 91 104 99 J 95} 982 105i 97 { CXJ 98 101 aJ 93 Dnia 14 Lipca, 1852. f.

-.. - II MaHIIIM mu= Pożyczka rządowa dobrowolna . . . .. .!l ilito z roku 1850. . . . .. dito z roku 1852. . . . .. Obligi dhigu skarbowego. . . . . . . . .. Ii dito premiów handlu morskiego . . . I dito Marchii Elektoralnej i N owej .. a dito miasta Berlina . . . . . . . . . . .. 5 Listy zastawne Marchii Elekt, i Nowej 34 (lito Prus Wschodnich . .. 4 dito Pomorskie. . . . . . . .. dito W. X. Poznańskiego.. I dito W.X. Pozn., nowe., al «lito P r p Zachodnich . . . . TT dito Szląskie. . . . . . . . . .. 1...'r Bilety rentowe Poznańskie. . . . . . . .. i" Fiydrychsdory. . . . . . . . . . . . . . . . . .
Louisdory . .. . . . . . . . .'. . . . . . . . .
Akcie kolei żelaznej Starog. Poznańsko 
NQ 
TARGOOEw mieście Poznaniu. 
Oli talAjrrMn Ul. rsarlfn 
Pszenicy, szcfel ........ 33 Żyta, szefel . . . . . . . . . 7 Jęczmienia, szefel . . . . . . 10 Owsa, szefel . . . . 26 Tatarki, szefel . . . . . 10 Grochu, szefel . . . . . . 25 Ziemniaków, szefel . . . 25 Siana, centnar. . . . . . . 24 Słomy, kopa . . . . . . . 10 Masła, garniec. . . . . . . 15 Spiritusu (beczka 120 kw.)80 JTral. 20