KRONIKA MIASTA POZNANIAusunęła Wendta i następcą jego mianowała poraź wtóry radcę szkolnego Jacoba ISO). Za rządów dyrektora Bartha w Szkole Ludwiki i po powrocie Jacoba do zarządu szkoły dokonuje się w grudniu 1835 r. egzekracja klasztoru Benedyktynek, a w r. 1836 przebudowa klasztoru. Dnia 30. października 1836 r, odbyło się otwarcie nowego reku szkolnego w nowym gmachu szkolnym w obecności najwyższych władz wojskowych i cywilnych. Lokale szkolne znajdowały się na drugiem Itrzeciem piętrze przebudowanego klasztoru, w czworoboku ulicy Wodnej, Klasztornej, Koziej i Jezuickiej. Niższe piętra domów przeznaczono na sklepy i składy towarów. Pozatem znajdowało się w przebudowanym klasztorze mieszkanie dla dyrektora, a w miarę postępującej przebudowy znalazły się mieszkania względnie pokoje mieszkalne dla członków grona nauczycielskiego. Przebudowę budynków po drugiej stronie ul. Koziej, wykończono później i wynajęto lokale częściowo osobom prywatnym, główny zrąb ubikacyj wynajęto Komisji Generalnej, która w braku odpowiedniego pomieszczenia w Rejencji tam przeniosła swe biura. Wzgląd na potrzeby biurowe Komisji Generalnej sprawił, że i tutaj przebudowa zniekształciła dawną stylową siedzibę Górków. Dom z numerem hipotecznym 191 przeznaczono również na mieszkanie prywatne, których dzierżawa miała zasilać kasę szkolną 187) Szkoła Ludwiki Uczyła krótko po przeniesieniu jej na ulicę Wodną 189 uczenie. Nie jest to duża cyfra w porównaniu z stanem liczebnym lat poprzednich, tem więcej, gdy się zważy, że szkoła rozporządzała obecnie rozległemi budynkami. Znamiennym jest również fakt, że wśród tej liczby uczenie procent Polek zmalał, natomiast ubytek ich częściowo wyrównany był silnym napływem żydówek 188). 180) A. K. Akta Szkoły Ludwiki nr. 2. 18T) A. P. P. Nacz. Prez. XVI. C. 2I. 188) A. U. D. Jahresberichte 1837-76.