KROMKA MIASTA POZNANIA
jatek klasztoru. W krótkim czasie nabyły Benedyktynki szereg majątków ziemskich na prowincji. Należały do klasztoru Benedyktynek już w początkach XVII w. następujące wsie: Brzeźno (1610), Promno (1614), folwark Jagodno do Promna należący (1631), Goślina wraz z folwarkiem (1621). Również i w mieście nabyły Benedyktynki szereg kamienic i nieruchomości. Wkrótce po osiedleniu się w Poznaniu nabyła ksieni od Tomasza Chaynatowskiego dom przylegający do południowej części pałacu Górków 1_,4). W r. 1609 darowała pani Jabłonowska dwie kamienice, położone naprzeciw głównej fasady pałacu Górków 12,). Jedną z tych kamienic ksieni sprzedała, zatrzymując jedynie kamienicę na rogu ul. Zamkowej, obecnie zwanej Klasztorną, i Kościelnej, t. j, ob. Koziej. Kamienica ta sąsiadowała z zakładem 5 wdów i przeznaczona była na mieszkanie dla czeladzi klasztornejI2"). W r. 1623 darowała P. Barbara Grocholska kamienicę, którą przeznaczono na mieszkanie dla księży klasztornych 127). W r. 1637 zapisała kasztelanka śremska, Agnieszka Zebrzydowska, testamentem kamienicę t. zw. Zieloną, jako zaległy posag córki Katarzyny, oddanej do klasztoru. Prawnie otrzymał klasztor sukcesję tę dopiero po śmierci kasztelanki Zebrzydowskiej i po długich targach i procesach w latach 1640-41 z synem zmarłej, kasztelanem kaliskim. Kamienica Zielona położona była przy ul. Świętosławskiej i sąsiadywała z posesją
124) ob. Klasztorna 13, t. j. lewe skrzydło domu przy ul. Koziej 4.
125) przy dzisiejszej ul. Klasztornej nr. 9 i 8.
12«) B. R. rkp. 20 Kron. Ben.
A S. G. Akta nip. SL M. 191, Zakład 5 wdów, ib. 195.
A. ffi. P XI. I). 5.
127) Być może, że była nią kamienica przeciwległa, a sąsiadująca z domem 7 wdów. W wieku XIX. nie spotykamy tej kamienicy wśród posiadłości Benedyktynek, siedzibą księży jest wówczas dom dawnej czeladzi. A. S. G. Akta hip. S1. U. 258 ob. 197, 257 ob. 196.
B. R rkp. 20, Kr. B.
A. K. Akta Szkoły Ludwiki nr. 2. Dom z numerem hip. 191 mitw "Probsteigebaude".  m}
Ętftti
%ąi%#i* t*tfi <&*«««<i AAAi
* -st«. 4..' / l **<i ł w?«w
« *y»
Karta z Kroniki Benedyktynek ze zbiorów Bibljoteki Raczyńskich.
 
Katarzyny, mieszczki poznańskiej, która zamierzała sprzedać posesję swą klasztorowi, ale sprzeciwili się temu ojcowie Jezuici, podając jako powód, że ogród posesji tej sąsiaduje z ich ogrodem, "zaczem by nie mogli bezpiecznie swoich rekreacyj . '''128 ) uzywac , W r. 1639 otrzymały natomiast Benedyktynki kamienicę przy ul. Świętosławskiej , przylegającą do właściwego zrębu pałacu Górków, a darowaną przez wojewodzinę łęczycką 12!». Prócz tych kamienic posiadał klasztor jeszcze szereg Innych kamienic i dworów, nie sąsiadujących bezpośrednio z b. pałacem Górków, n. p. kamienicę, darowaną już w r. 1611 przez Annę Petrusównę 130), dworzec z sadem i rolą na Św. Marcinie, kupiony od kuśnierki królewskiej Hanusikowej około r. 1612 fi ) , dworzec z sadem i ogrodem również za murami miasta za św. Marcinem, darowany w r. 1617 przez podkomorzego poznańskiego Potulickiego, a sprzedany w r. 1640 staroście międzyrzeckiemu Franciszkowi Czarnkowskiemu, dalej w r. 1620 dworzec z sadem za bramą Wroniecką na św. Wojciechu, darowany przez Adama Czarnkowskiego, generała wielkopolskiego, wreszcie szereg domów na przedmieściach w Wenetowie i Wymykowie, które miały własną jurysdykcję 153). Duże straty poniósł klasztor w latach wojny szwedzkiej za Jana Kazimierza. Rozproszyły się wówczas zakonnice w kraju i obczyźnie. Kronika Benedyktynek barwnie i plastycznie opisuje ową epopeję z czasów wojen szwedzkich, tułaczkę zakonnic, zapobiegliwość i przytomność umysłu ksieni. Była nią podówczas Ewa Magdalena Głoskowska, odznaczająca się już
12S) B. R. rkp. 20, Kro B. Posesja mieszczki Katarzyny staje SIę później własnością Radolińskich. A. S. G. Akta Jiip. 261 ob. 216. 120) B. R rkp. 20 Kro B.
130) której położenie ustalić trudno.
fi) wzgl. 1613 por. Łukaszewicz. Krótki opis historyczny kościołów parochialnych, t. I. 132) Łukaszewicz 1. c.
B. R rkp. 20 Kro B.
A. P. P. Klasztory - Poznań, Benedyktynki C 1; C 19c.