KROMKA MIASTA POZNANIA jewodzie krakowskiemu i marszałkowi w, koronnemu, I Katarzynę za Stanisławem Odrowążem) fe"). Po śmierci ojca, Andrzej chlubnie reprezentował sławę rodu. Podobnie jak ojciec już za młodu odznaczał się męstwem wojennem. W r. 1535 wziął udział w trzeciej wojnie moskiewskiej. Król zlecił mu dowództwo armji wielkopolskiej, składającej się z 1000 konnicy i 500 piechoty. Dnia 10. kwietnia odbył Andrzej Górka w Poznaniu przegląd wojska, które Wielkopolanie wysyłali na pomoc Litwie. Sam dodał stu wspaniale uzbrojonych jeźdźców i ugościwszy ich wspaniale, wysłał do Wilna. Dnia 20. kwietnia wyruszył sam, biorąc między innymi jako towarzysza sławnego lekarza Wojczyka. Podczas wojny moskiewskiej odznaczył się chlubnie, zdobywając twierdzę Starodub i inne grody. Dnia 23. grudnia powrócił do Poznania, witany uroczyście. W nagrodę bowiem za zasługi wojenne nadał mu król Zygmunt I. kasztelanję poznańską i starostwo generalne wielkopolskie. N a ostatni urząd wprowadził go uroczyście dworzanin królewski Kaspar Anacyus przy udziale senatorów i szlachty wielkopolskiej. Kilka dni później udał się magistrat poznański na zamek, by mu złożyć życzenia, klucze miasta i hojne podarunki. Tutaj na zamku rządził Andrzej Górka przez lat szesnaście. W rok po objęciu starostwa, t. j. w roku 1536, spłonął gród Przemysława. Staraniem Andrzeja Górki został pięknie odbudowany. Odrestaurował też Andrzej Górka pałac ojcowski w Poznaniu i przebudował w stylu renesansowym. Ten to pałac Górków, w zmienionej i zniszczonej szacie, zachował się do dziś dnia w Poznaniu. Przebudowa względnie rozbudowa nastąpiła około r. 1548, świadczy o tern data zachowana na portalu renesansowym. Andrzej Górka zdradzał wyraźne sympatje dla protestantów, z tych też powodów popadał w częste zatargi z kapitułą 8i» B . k . 1 o n I e c I: . c. War s c h a u c r: Chronik der Stadtschreiber. dok. 24b, 41, 44, 46, 50, 51, 56, 60. B. R. rkp. 20. Kronika Benedyktynek.