KRONIKA A POZNANIA ROCZNIK VIII NUMER l. Janusz Staszewski. POWSTANIE POZNAŃSKIE 1809 R.*) I. Wybicki i Kosiński. Organizacja. Wypowiedzenie wojny przez Austrję znienacka spadło na Księstwo Warszawskie '), naczelny wódz zebrał jednak szybko pod stolicą wojsko regularne, a Rada Stanu wydała wnet rozporządzenia względem organizacji powstań departamentowych i pospolitego ruszenia 2 ). Formowano jazdę z dostarczonych zastępców przez dominja, strzelców ze służby leśnej, a piechotą z gwardji narodowej '). W poznańskim departamencie dekret Rady Stanu wyznaczał na stanowisko naczelnika z najwyższą władzą cywilnowojskową senatora-wojewodo Wybickiego 4 ), organizatorem i komendantem siły zbrojnej nominował pensjono danego generała brygady Amiikara Kosińskiego 5) . *) Termin "powstanie" użyty jako nazwa oddziałów wojskowych. ') Ochwicz Gustaw (Cichowicz Augustyn), Rok 1809, Poznań 1925. skałkowski A. M., O cześć imienia polskiego, Lwów 1908, porównaj Roczniki historyczne, t. N, nr. 1, sir. 87. (Staszewski, Wyprawa austrjacka na Toruń i Pomorze 1809 r.). 2) Rys historyczny kampanji z 1809 r., Kraków 1889, str. 297-301. Kronika miasta Poznania, t. VI., str. 98-99 (Staszewski, Organizacja powstania poznańskiego w 1809 r.). 3) Przegląd historyczno-wojskowy, t. I, str. 106-107 (Staszewski, Polskie gwardje narodowe w czasach Księstwa Warszawskiego). 4) A. M. Skałkowski, Józef Wybicki, Poznań 1927. Józef Wybicki, Życie moje, (wydał A. M. Skałkowski), Kraków 1928. ) Juljusz Willaume, Gen. Amilkar Kosiński, Poznań 1930.