OBSZAR MIASTA I BUDYNKI W POZNANIU 63nów ulicznych, które w ogromnej przewadze stanowią również .' własność gminy, ale nie są liczone jako pozycja majątkowa.
2. M i e s z k a n i a. Według wyników spisu z r. ,1921 przypadało w Poznaniu na 1 klm. kwadratowy 137,88 budynków, na 1 nieruchomośĆ" przeciętnie 1,47 budynków. Gęstsze zestawienie budynków na obszarze nieruchomości posiadają wielkie miasta województw centralnych, rzadsze miasta województw południowych. Na 1 nieruchomość zamieszkaną liczono średnio 52,50 mieszkańców, na 1 budynek z przeznaczenia mieszkalny 35,65 mieszkańców. Są to liczby wielkie nietylko w porównaniu z miastami zagranicznemi, ale także z po1skiemi. Daleko odbiega Warszawa, w której na nieruchomość przypadało 93,3 mieszkańców a na budynek 40,5. Następnie kroczy co do nieruchomości Łódź z średniem zaludnieniem 56,5, co do budynków stoi ona na trzeciem miejscu (33,0 mieszkańców). .Poznań zajmował w dziedzwe zaludnienia nieruchomości trzecie miejsce wśród wielkich miast PolskI, a co do zaludnienia budynków drugie. Stosunki takie zdradzają stosunkowo wielkie zgęszczenie ludności w większych kompieksach budowlanych. Rozszerzenie miasta w r. 1925 zmieniło obraz ten w pewnej mierze, dos,zedł bowiem znaczniejszy szereg nieruchomości jednobudynkowych i budynków małych lub średnich. Na 1()() budy;nków przypadało w r. 1921 jednomieszkaniowych 12,6; 2-mieszkaniowych 7,0; 3-mieszkaniowych 7,4; 4-mieszkaniowych 8,4; 5-mieszkaniowych 6,0; 6-10-mieszkaniowych 33,6; 11-20-mie!>zkaniowych 22,1; 20 i więcej mieszkaniowych 2,9. We wszystkich miastach większych Polski przeważają bu.dynki o więcej niż 5 mieszkaniach, ale w dziedzinie tej kroczy razem z Warszawą Poznań na czele (po 5970); wyjątek stanowi Kraków, w którym przeważają budynki mniejsze. Budynk6w l-mies,zkaniowych miała najmniej Warszawa (11%), a za nią już kroczył Poznań (13%); inne wielkie miasta miały ich więcej (na czele Kraków 2(0/ 0 ). Wybitnie rzadkie są w Poznaniu budynki o 2 i 3 mieszkaniach. Głównym typem poznańskim jest nieruchomość średnia o 4 - 20 mieszkaniach. Nieruchomości takich było w roku 1921 w Poznaniu 64,4%; liczba ta wysuwała Poznań na czoło większych miast polskich, razem ze Lwowem, wszystkie inne bowiem posiadały budynków takich relatywnie mniej. Naj.bardziej ulu
KRONIKA MIASTA POZNANIA
biony jest w Poznaniu budynek 6-10 mieszkaniowy, tj. posiadający na każdej kondygnacji 2 mieszkania; trzecia część wszystkich budynków z przeznaczenia mieszkalnych jest tego rodzaju na zwartym terenie zabudowanym miasta Poznania. Budynków zwanych koszarowemi, to znaczy posiadających ponad 20 mieszkań, jest mało (niespełna 3%), nieruchomości tego rodzaju jednakże stosunkowo wiele (13,970). Wybiegają daleko poza Poznań Warszawa (37,6%) i Łódź (24,370), ale reszta miast polskich ma nieruchomości takich mniej. Na jednę nieruchomość przypadało w Warszawie przeciętnie 20,07 mieszkań, w Łodzi 13,88, a następnie już w Poznaniu H,35 mieszkań, gdy np. w Bydgoszczy tylko 4,82 mieszkań. Więcej niż 100 mieszkańców przypadało na 1 nieruchomość w Warszawie w 34,7% nieruchomości, W Łodzi 19,2%, w Poznaniu 12,1%, wreszcie miast znowu mniej. Na 1 budynek mieszkalny liczono mie:s,zkań średnio w Warszawie 8,69, w Łodzi 8,12, w Poznaniu 7,64, inne miasta kroczyły poza Poznaniem. W szystkie te liczby zdradzają, że Poznań, aczkolwiek zabudowany dobrze i nowocześnie, wykazuje wybitne zgęszczenie budowli tudzież zaludnienia. Zupełnie inaczej przedstawia się porównanie Poznania z inne mi mia,s,tami, gdy chodzi o techniczne wykonanie i wyposażenie nieruchomości i budynków mieszkalnych. Budynków murowanych było w r. 1921 w Poznaniu 96,1%, z ogniotrwałem pokryciem dachowem 98,570. Są to daty bez konkurencji, daleko odbiegające od wszystkich miast w Polsce, z wyjątkiem miast w !Polsce Zachodniej analogicznie zabudowanych. Różnica ta zwiększa się przy przeciwstawieniu urządzeń sanitarnych, pod którym to względem Poznań wyprzedza daleko wszystkie miasta polskie. W r. 1921 stwierdzono, że było w Poznaniu mieszkań 3'5.769.
Z tych znajdowało się w suterenach i piwnicach mies.zkań 1.439, na part. 9.112, na 1 piętrze 8.563, na 2 piętrze 7.886, na 3 piętrze 7,556, na poddaszu 829, w różnych kondygnacjach 231, nieznanego położenia 153. Mieszkań l-izbowych było 3,889, 2-izbowych 9,168, 3-izbowych 9,929, 4 do 5-izbowych 9,981, 6 do 9izbowych 2,634, 10 i więcej-izhowych 130, nieznanej wielkości 45. W równych mniejwięcej pozycjach stają mieszkania 2, 3, i 4 do 5-izbowe. Przeciętnem mieszkaniem w Poznaniu jest