F AMJIARZ
nych kwalifikacji nauczycielskich uczęszczała na roczny kurs pedagogiczny. Po ukończeniu tegoż została zatrudniona w szkolnictwie podstawowym, w którym pracowała aż do wybuchu II wojny światowej, tj. do 1 września 1939 r. Pracując w szkolnictwie podjęła równocześnie przerwane studia z zakresu pedagogiki na Uniwersytecie Poznańskim. Okupację spędziła w Warszawie i jej okolicach, gdzie działała w Armii Krajowej. Po wyzwoleniu wróciła do Poznania, gdzie od 1 kwietnia 1945 r.
uczyła w Szkole Podstawowej Nr 30. W tym samym roku z tytułem magistra ukończyła rozpoczęte przed wojną studia. Z dniem 1 czerwca 1945 r. otrzymała nominację na wizytatora w Wydziale Oświaty Rolniczej, w którym pracowała do 31 października 1950 r. Po zwolnieniu z tego stanowiska, została zaangażowana w charakterze referenta handlowego w Centrali Przemysłu Mleczarskiego. Z dniem 1 kwietnia 1952 r. powierzono jej funkcję kierownika Działu Naukowo-Oświatowego w Muzeum Archeologicznym. Tu z wielkim oddaniem zabiegała o popularyzację archeologii wśród młodzieży i społeczeństwa Wielkopolski. W tym celu urządzała wystawy z zakresu muzealnictwa, które objaśniała zwiedzającym, przeprowadzała lekcje pokazowe, organizowała konkursy na temat eksponowanych zabytków. Oddziaływanie Muzeum rozszerzyła na szkoły, w których często wygłaszała prelekcje z zakresu archeologii. Otaczała opieką kółka historyczne, brała udział w konferencjach Ośrodka Metodycznego. Należała do zespołu autorów scenariusza cyklu fotoprzeźroczy o tematyce archeologicznej. Współpracowała nad nowym podręcznikiem historii dla klasy V. Obok działalności popularyzatorskiej, Zofia Pawłowska pozostawiła po sobie znaczny dorobek naukowy w postaci publikacji z zakresu pedagogiki muzealnej. We wrześniu w 1967 r. z Muzeum Archeologicznego przeszła do naszego Towarzystwa i objęła kierownictwo Biura. Funkcję tę pełniła jedenaście lat, wcielając w życie swoje bogate i długoletnie doświadczenia. Całą działalność skoncentrowała wokół znanej maksymy "Przez miłość regionu do miłości Ojczyzny". M. in. ożywiła tu "Salon Wystawowy". Komisja Młodzieżowa również Jej zawdzięcza swoje reaktywowanie. W pomieszczeniu Towarzystwa pobudziła do organizowania tradycyjnego "Dnia Kobiet". Serdeczną opieką otoczyła nowo organizowane Koło przy Zakładach Przemysłu Metalowego "H. Cegielski".
Była członkiem Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego, należała także do Związku Bojowników o Wolność i Demokrację. Wyróżniona różnymi dyplomami, była udekorowana Złotym Krzyżem Zasługi. Wprawdzie odeszła od nas na zawsze, ale pozostawiła nam bogaty dorobek, a sylwetka jej jest uosobieniem nie przemijających wartości, niezmiernie cennych cech godnych naśladowania. Biorąc pod uwagę działalność i dorobek jej pracowitego życia, bez przesady można ją nazwać ." Siłaczką" .

Mirosława Meissnerowa 
POKŁOSIEROCZNEGOWALNEGOZEBRANIASPRAWOZDAWCZEGO
Sprawozdanie z działalności (9 III 1988 - 28 II 1989)
W dniu 1 marca 1989 r. w Sali Malinowej Pałacu Działyńskich, przy Starym Rynku 78, odbyło się Roczne Walne Zebranie Sprawozdawcze. Po otwarciu zebrania, sekretarz Zarządu Zbigniew Karolczak odczytał sprawozdanie z rocznej działalności Towarzystwa. I Sprawy organizacyjne Działalnością Towarzystwa kierował zarząd. Do jego obowiązków należały również koordynacja i nadzór nad ogniwami Towarzystwa: kołami, klubem, chórem oraz komisjami problemowymi. Na dzień 31 grudnia 1988 r. Towarzystwo zrzeszało 876 członków indywidualnych oraz 44 zbiorowych i kół szkolnych. W roku sprawozdawczym przyjęto 62 członków, zaś ubyło 23, w tym 8 skreślono na własną prośbę. Zarząd odbył 5 a Prezydium zarządu 10 posiedzeń, których problematyką były sprawy związane z działalnością komisji problemowych i kół środowiskowych oraz zagadnienia finansowe i gospodarcze. Silnie podkreślić należy współpracę prezesa Towarzystwa prof. dra Stanisława Nawrockiego z władzami miejskimi i wojewódzkimi. Czynił bowiem wysiłki, aby stworzyć sanktuarium narodowe w podziemiach kościoła Sw. Wojciecha; zajmował się reaktywowaniem Gimnazjum Marii Magdaleny; zabiegał o zbadanie przyczyn podwyższenia się lustra wody na Starym Mieście, powodującego zawilgocenie budynków zabytkowych. Temu ostatniemu zagadnieniu poświęcone było specjalne posiedzenie Prezydium, po którym wystosowano memoriał do władz. W tymże samym czasie prezes zabiegał o utworzenie Muzeum Feliksa N owowiejskiego; zajmował się lokalizacją MacierzYństwa i wieloma innymi sprawami, np. przywróceniem placu Cyryla Ratajskiego. W dniu 27 czerwca 1988 r. odbyło się spotkanie władz Towarzystwa z uczestnikami Letniej Szkoły Ekonomicznej - imprezy organizowanej już od kilku lat.
Koło Przyjaciół Osiedla Warszawskiego W dniu 31 grudnia 1988 r. Koło liczyło 66 członków. Do jego OSIągnięć należy wydanie Kroniki 50-lecia Osiedla Warszawskiego 1929 - 1979, w oparciu o dotację U rzędu Dzielnicowego N owe Miasto. Organizowano uroczystości dla uczczenia siedemdziesiątej rocznicy odzyskania niepodległości oraz wybuchu Powstania Wielkopolskiego 1918/1919, z udziałem dwóch uczestników Powstania. Dla członków urządzono wycieczkę autokarową na trasie: Trzemeszno - Strzelno - Toruń - Ciechocinek - Kruszwica. Zorganizowano konkursy rysunkowe dla uczniów na chodnikach; dokonano przeglądu ogródków przeddomowych. 
Koło Towarzystwa przy Zakładach Przemysłu Metalowego .,H. Cegielski"
Według stanu na dzień 31 grudnia 1988 r. Koło liczyło 45 członków.
W okresie sprawozdawczym odbyło 5 zebrań plenarnych i 6 posiedzeń zarządu. Tematem wiodącym jednego posiedzenia było trzydziestolecie produkcji silników okrętowych napędu głównego. Ponadto kontynuowano cykl historyczny o Poznaniu. Z okazji trzydziestolecia produkcji silników okrętowych zorganizowano też konkurs fotograficzny Mój Poznań i IV spotkanie Klubu "Poznania" na . W "Naszej Trybunie" ukazywały się artykuły członków Koła o aktualnych sprawach Poznania. Członkowie Koła brali udział w 5 wycieczkach autokarowych, zorganizowanych przez zarząd Koła wspólnie z Komisją Fabryki W2.
Klub "Poznaniana" zrzesza 62 członków zwyczajnych oraz 2 honorowych. Odbyły się 2 spotkania klubowe. W dniach od 13 do 20 czerwca 1988 r. trwał Pokaz znaczków pocztowych Z okazji 60-lecia MiędzYnarodowych Targów Poznańskich i 3 -lecia produkcji silników okrętowych przez WZ HCP". Z kolei w dniu 16 grudnia 1988 r. zorganizowano V spotkanie Klubu jako imprezę towarzyszącą Okręgowej Wystawie Filatelistycznej z okazji siedemdziesięciolecia wybuchu Powstania Wielkopolskiego 1918/ /1919. Imprezie towarzyszył pokaz znaczków pocztowych. Ponadto przygotowano dwa stoiska filatelistyczne z okolicznościowymi kopertami i książkami o Powstaniu Wielkopolskim.
Klub im. Stanisława Strugarka
Liczył 158 członków. W okresie sprawozdawczym odbyło się 7 zebrań zarządu. W Klubie Spółdzielczym "Mozaika" zorganizowano 8 spotkań nagrywanych na taśmę magnetofonową; niektóre utrwalono fotograficznie. Członkowie Klubu zwiedzali cmentarz jeżycki oraz Muzeum Etnograficzne w dawnej loży masońskiej.
Działalność komisji
Komisja Wykładów i Przechadzek s zorganizowała 21 wykładów i 4 spotkania oraz 25 niedzielnych przechadzek. W wykładach, tradycyjnie organizowanych w Pałacu Działyńskich, uczestniczyło 968 osób, a w niedzielnych przechadzkach po mieście wzięło udział 309 osób.
Komisja Nazewnictwa Ulic odbyła 4 posiedzenia, równolegle z Komisją Nazewnictwa przy Urzędzie Miejskim. Zajmowała się głównie przywracaniem ulicom dawnych ich nazw.