TOWARZYSTWA MIŁOSNIKOW MIASTA POZNANIA
DZIAŁALNOŚĆ NAUKOWA MARIANA PALUSZKIEWICZA
Zmarły dnia 24 czerwca 1983 roiku w Poznaniu dr Marian Paluszkiewicz, zasłużony pedagog, wybitny polonista, aktywny członek i długoletni wiceprezes Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania był czynny również na polu naukowym \ W latach 1928 - 1983 opublikował 57 prac, w tym 3 książki. Debiutował artykułem poświęconym metodyce wypraoowań z języka polskiego (1928). Jako stale doskonalący swój warsztat pracy polonista, wielokrotnie wracał jeszcze do tematyki metodycznej, pragnąc podzielić się swymi osiągnięciami z innymi. Do roku 1971 ogłosił jeszcze z tej problematyki 10 dalszych artykułów i 2 podręczniki dla liceów: Wypisy literatury staropolskiej (1948) oraz Wiedza o książce (1956). Drugą dziedziną zainteresowań dra Paluszkiewicza była historia regionalna. Będąc synem Ziemi Wielkopolskiej, ukochał ją głęboko i poświęcił jej - i jej stolicy Poznaniowi - najwięcej swoich prac. Wśród publikacji regionalnych wyróżnić moana kilka kręgów tematycznych. Jako filolog zainteresował się językiem Przechadzek po mieście Marcelego Mottego, wydobywając z tego dzieła materiał do gwary inteligencji poznańskiej z drugiej połowy XIX wieku. Innym wątkiem tematycznym były zabytki Poznania. W roku 1938 opublikował przewodnik po Katedrze Poznańskiej. W tym samym roku ogłosił recenzję książki Witolda Dalbora poświęconej Pompeo Ferrariemu, osiemnastowiecznemu budowniczemu wielu zabytkowych obiektów w Wielkopolsce i Poznaniu.
Życiorys M. Pa1uszkiewicza został ogłoszony we wspomnieniu pośmiertnym: M. M e i s s n e r o wa: Marian Paluszkiewicz (1902-1983). "Kronika Miasta Poznania" r. 1983, nr 4, s. 161 -162. W uzupełnieniu warto dodać, iż M. Pa1uszkiewicz doktoryzował się z filologii słowiańskiej 27 lutego 1932 r. na podstawie rozprawy pl. Nominativus pluralis rzeczowników rodzaju męskiego w języku polskim do XVI wieku, napisanej pod kierunkiem prof. Henryka Ułaszyna na Uniwersytecie Poznańskim.