JO Janusz Piasnyregionie sięgającym po zachodnią granicę Polski, zachodnie Pomorze i zachodnie Mazowsze. Wyrazem tego były liczne punkty konsultacyjne na studiach dla pracujących - w Zielonej Górze, Pile, Bydgoszczy? Koninie, Lesznie, a taikże na studiach podyplomowych - w Bydgoszczy i Słupsku. GŁÓWNE KIERUNKI BADAŃ NAUKOWYCH NA RZECZ GOSPODARKI NARODOWEJ Istotne znaczenie ma pełne i właściwe wykorzystanie potencjału kadrowego uczelni, rozpatrywanego nie tylko pod względem ilościowym, lecz także pod względem jego dorobku naukowego. Nauczanie nie może osiągnąć właściwego poziomu, a zwłaszcza niezbędnej nowoczesności treści, bez opierania się na wynikach pracy badawczej. Nasilenie hadań prowadzonych na poszczególnych kierunkach jest ściśle związane z potrzebami gospodarki. Aktualnie można wyróżnić w Akademii 10 kierunków badawczych. (ok. 30 specjalności). Do zaawansowanych można zaliczyć 6 kierunków badawczych (12 specjalności). Do ważniejszych problemów badawczych należą w tych 6 kierunkach następujące: - kierunek ekonomia polityczna, polityka gospodarczą i społeczna: funkcjonowanie gospodarki socjalistycznej i jej zaplecza teoretycznego w warunkach reformy gospodarczej, teoria gospodarowania i rachunku ekonomicznego, analiza porównawcza współczesnych systemów ekonomicznych, metodyka planowania społeczno-gospodarczego w zreformowanym systemie gospodarki. Uczestniczą w tych badaniach głównie Instytuty: Ekonomii Politycznej oraz Planowania a także współdziała Instytut Polityki Społecznej; - kierunek gospodarka przestrzenna i ekonomika regionu: ekonomika i planowanie mia.st (układ punktowy), ekonomika i organizacja transportu (układ liniowy), przestrzenna organizacja i planowanie przestrzenne (współzależne układy punktowe, liniowe i powierzchniowe), problemy aktywizacji gospodarki terenowej. Instytuty uczestniczące w badaniach: Gospodarki Przestrzennej oraz Planowania, przy współudziale innych Instytutów, zwłaszcza Ekonomiki Handlu Wewnętrznego i Usług oraz Finansów; - kierunek gospodarka rynkowa i ekonomika konsumpcji: funkcjonowanie handlu i usług w warunkach reformy gospodarczej, podstawy i elementy polityki rynkowej, sytuacja ekonomiczna ludności, ekonomika konsumpcji, ekonomika turystyki. W pracach badawczych uczestniczą Instytuty: Ekonomiki Handlu Wewnętrznego i Usług oraz Ekonomii Politycznej; JJ - kierunek gospodarka pieniężna i analiza finansowa: mechanizmy pieniężne w warunkach reformy gospodarczej, instrumenty polityki finansowej wobec jednostek gospodarczych i ludności, finansowanie sfery społecznej, rachunkowość i analiza finansowa przedsiębiorstw i instytucji. W tych badaniach uczestniczą Instytuty: Finansów, Polityki Społecznej oraz Organizacji i Zarządzania; - kierunek metody ilościowe w badaniach ekonomicznych i społeczno-demograficznych; zastosowanie programowania matematycznego do optymalizacji organizacji złożonych działań, modelowanie dynamiki systemów gospodarczych, badania demometryczne rodzin i gospodarstw domowych. Instytutem realizującym te badania jest Instytut Cybernetyki Ekonomicznej; * - kierunek towaroznawstwo: badania właściwości głównych składników w produktach spożywczych i przemysłowych, i innych produktach naturalnych, kryteria i metody oceny jakości arykułów spożywczych i przemysłowych, wpływ doboru surowców, technologii, przechowalnictwa, transportu i opakowań na jakość towarów, opracowanie i weryfikacja norm jakościowych. Instytutem realizującym te badania jest Instytut Towaioznawstwa, przy współudziale pracowników Akademii Rolniczej. Wśród specjalności rozwijających się i wzbogacających tematykę owych głównych kierunków badawczych wymienić należy: racjonalizację zatrudnienia w skali krajowej, regionalnej i w poszczególnych przedsiębiorstwach (Instytut Polityki Społecznej); racjonalizację świadczeń społecznych (Instytuty: Polityki Społecznej i Finansów); aktywność i formy ochrony ubezpieczeniowej (Instytut Finansów); zastosowanie informatyki w praktyce gospodarczej, ze szczególnym uwzględnieniem średniej techniki obliczeniowej (Instytut Organizacji i Zarządzania). Rozwijane są badania w czterech dalszych kierunkach, uzyskujące stopniowo coraz większe znaczenie w całokształcie pracy badawczej. Należą do nich badania w zakresie: - międzynarodowych stosunków gospodarczych i ekonomiki handlu zagranicznego, z takimi specjalnościami jak: międzynarodowy podział pracy krajów Rady Wzajemnej Pomocy Gospodarczej, ekonomika i organizacja handlu zagranicznego Polski, koniunktura gospodarcza i analiza rynków zagranicznych. Badania te prowadzi Instytut Międzynarodowych Stcsunków Gospodarczych, przy czym są one uzupełniane badaniami w innych instytutach, a zwłaszcza w Instytutach: Ekonomii Politycznej i Fi, nansow; - organizacji i zarządzania, ze specjalnościami w zakresie: metodyki badAń struktur organizacyjnych i technik zarządzania, organizacji pracy kierowniczej, zachowań ludzkich itp. Badania te prowadzi Instytut Organizacji i Zarządzania; Janusz Piasny ekonomiki i organizacji przedsiębiorstwa, ze specjalnościami dotyczącymi: ekonomiki i organizacji przemysłu i przedsiębiorstw przemysłowych oraz ekonomiki i organizacji budownictwa przedsiębiorstw "budowlanych. Badania te prowadzi Instytut Ekonomiki Produkcji; - gospodarki żywnościowej, ze stopniowo rozwijanymi specjalnościami w zakresie: ekonomiki rolnictwa, ekonomiki obrotu rolnego i ekonomiki przemysłu rolno-spożywczego. Badania te zapoczątkował i rozwija Instytut Ekonomiki Produkcji, przy współudziale Instytutu Ekonomiki Handlu Wewnętrznego i Usług. W każdym z sześciu głównych kierunków badawczych prowadzone są prace w ramach tzw. problemów centralnie koordynowanych. W niektórych badania te prowadzi się na wielką skalę, zwłaszcza w zakresie: gospodarki rynkowej i ekonomiki konsumpcji, metod ilościowych w badaniach ekonomicznych i społeczno-demograficznych oraz gospodarki przestrzennej i ekonomiki regionu. W Akademii rozwiązywanych było w 1985 r. 11 tematów w ramach problemów węzłowych, 11 w ramach problemów międzyresortowych oraz jeden temat resortowy. Wśród tematów w ramach problemów węzłowych znajdują się: - demometryczne modele rozwoju rodziny oraz jej gospodarstwa domowego (Stanisław Wierzchosławski i zespół); - postawy prokreacyjne na tle cyklu rozwoju rodziny (Aleksander Wesołowski i zespół); - biologiczne czynniki zdolności rozrodczej, ochrony macierzyństwa i rozwoju rodziny (Mieczysław Kędelski, Jan Paradysz, Michał Troszczyński ) ; - ekonomiczne warunki zabezpieczenia i rozwoju rodziny (Stanisław Wierzchosławski i zespół); - społeczno-ekonomiczne i kulturowe uwarunkowania wielkości i struktury rodziny oraz gospodarstwa domowego (Stanisław Wierzchosławski, Maria Chromińska, Iwona Roeske-Słomka); - demograficzne następstwa wielkości i struktury współczesnej rodziny polskiej (Stanisław Wierzchosławski, Mieczysław Kędelski, Jan Paradysz); - polityka podziału społecznych funduszy konsumpcji i jej wpływ ma sytuację rodzin w Polsce (Janusz Piasny i zespół); - funkcjonowanie drobnej wytwórczości (działalności produkcyjnej i usługowej) na tle reformy gospodarczej (Florian Wiśniewski i zespół); - zasady polityki inwestycyjnej w usługach w warunkach funkcjonowania reformy gospodarczej (Marek JagieIski); - relacje kosztów i marż jednostkowych w wybranych przedsiębiorstwach państwowego handlu wewnętrznego (Stanisław Nowak); powiązania transakcyjne między przemysłem i handlem w zreformowanym systemie gospodarczym (Maria Sławińska). Spośród realizowanych w 1985 r. badań w ramach problemów międzyresortowych wymienić należy następujące: - typologia układów komunikacyjnych miast Wielkopolski (Bernard Rzeczyński i zespół); - zasady organizacji dynamicznych systemów przestrzenno-gospodarczych (Ryszard Domański, Jan Dawidowski); system modeli dla wyznaczenia ścieżek wzrostu gospodarki narodowej (Zbigniew Czerwiński i zespół); - determinanty polityki kadrowej - diagnoza i model (Józef Orczyk i zespół); - czynniki i mechanizm różnicowania płac i dochodów pozapłacowych w przemyśle (Mieczysław Przedpełski i zespół); - mechanizm zależności między nierównowagą popytową a systemem zarządzania gospodarką (Władysław Balicki i zespół); - zmiany natężenia nierównowagi popytowej a polityka i mechanizm wzrostu gospodarczego (Andrzej Matysiak i zespół); - regulacyjna rola kredytu obrotowego (Stefan Ochociński i Jerzy Wolniak); - badania nad strukturą i reaktywnością alloksazyn i izoalloksazyn (Jacek Kozioł i zespół); - struktura i właściwości fizykochemiczne enamin i amin cyklicznych oraz ich wielofunkcyjnych pochodnych (Jerzy Skolik i zespół); - struktura, właściwości fizyko-chemiczne i biologiczne ciał czynnych z materiału roślinnego, szczególnie z krajowej bazy surowcowej (Aleksandra Smoczkiewicz i zespół). Ponadto w ramach problemów resortowych Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego realizowany był temat: teoria grafów i jej zastosowanie do optymalizacji przebiegu przedsięwzięć inwestycyjnych i naukowo-badawczych (Edmund Ignasiak i zespół). Zakres badań naukowych na rzecz gospodarki narodowej zostanie poważnie rozszerzony w latach 1986 - 1990; blisko bowiem 200 pracowników naukowych zgłosiło swój udział w rozwiązywaniu szczególnie ważnych problemów badawczych w najbliższym pięcioleciu. PRACE BADAWCZE NA RZECZ POZNANIA I WIELKOPOLSKI Podejmowanie problematyki regionalnej w pracach badawczych Akademii ma długą i dobrą tradycję. W okresie przedwojennym zajmował się nią w swoich opracowaniach Florian Barciński, publikując liczne prace poświęcone możliwościom uprzemysłowienia Wielkopolski. Również po Janusz Piasny wojnie Barciński poświęcał wiele uwagi Wielkopolsce oraz Ziemiom Zachodnim. Instytucjonalnym wyrazem zwiększenia zainteresowań problematyką przestrzenną było powołanie w 1958 r. Instytutu Gospodarki Regionalnej. Jego celem było inicjowanie i rozwijanie badań naukowych dla potrzeb Wielkopolski i Polski północno-zachodniej. W ramach tego Instytutu, w uzgodnieniu z poszczególnymi katedrami i władzami regionu wielkopolskiego, podejmowano różnorodną tematykę przestrzenną, a mianowicie próbowano określić: czynniki wzrostu regionu wielkopolskiego, rozwój ludności i zatrudnienia w regionie, kształtowanie się dochodów ludności, płac oraz spożycia w Poznaniu i w województwie poznańskim. Dokonano także podziału Wielkopolski na subregiony na podstawie struktury ekonomicznej ówczesnych powiatów i powiązań w zakresie dojazdów ludności do pracy. Problematyka regionalna zajmowała poważne miejsce w pracach badawczych Seweryna Kruszczyńskiego, ówczesnego dyrektora Instytutu Gospodarki Regionalnej. M. in. przeprowadził on badania empiryczne nad czynnikami wzrostu regionu Wielkopolski oraz dokonał oceny potrzeb i możliwości rozwoju tzw. powiatów wschodnich (kolski, koniński, turecki) ówczesnego województwa poznańskiego. Obok S. Kruszczyńskiego problematyką przestrzenno-gospodarczą zajmował się Bohdan Gruchman. Rozpatrywał on procesy aglomeracji i deglomeracji przemysłu z punktu widzenia gospodarki danego regionu oraz określonej organizacji przemysłowej. W ramach Instytutu Gospodarki Regionalnej prowadzono też badania nad regionalnymi tablicami przepływów międzygałęziowych, analizowano funkcję produkcji przemysłu wielkopolskiego oraz opracowano modele subregionalnych rachunków planistycznych, przydatnych dla potrzeb komisji planowania. Warto tu wspomnieć o pracach, które poświęcone były przedstawieniu dynamiki rozwojowej przemysłu regionu wielkopolskiego oraz badaniu współzależności rozwojowej na przykładzie przemysłu wielkopolskiego za pomocą funkcji Cobb- Douglasa. Wyniki badań członków Instytutu przedstawiono w publikacji seryjnej Prace badawcze, ukazującej się w ramach wydawnictw uczelnianych. Podsumowaniem pewnego okresu pracy Instytutu Gospodarki Regionalnej była konferencja naukowa nt. "Węzłowe problemy ekonomicznego rozwoju Wielkopolski w latach 1945-1965". Konferencję zorganizowano z okazji XX rocznicy powstania Polski Ludowej. Przygotowano na nią 9 opracowań dotyczących podstawowych zagadnień rozwoju gospodarczego Wielkopolski 2 . Konferencja wzbudziła duże zainteresowanie, o czym 2 Węzłowe problemy ekonomicznego rozwoju Wielkopolski w latach 1945-1965. Praca zbiorowa pod red, S. Kruszozyńskiego. Poznań 1966. świadczyły liczne głosy w dyskusji zarówno praktyków gospodarczych, jak i przedstawicieli środowiska naukowego. Zwróciła ona także uwagę na ważność i atrakcyjność problematyki regionalnej oraz przestrzennej w badaniach ekonomicznych. Można bez przesady stwierdzić, że problematyka regionalna, podjęta w ramach prac badawczych prowadzonych w Akademii, już od dawna znajdowała w niej właściwe miejsce i uznanIe. Ponadto wykonano wiele innych cennych analiz i opracowań o charakterze monograficznym, a dotyczących stanu i rozwoju gospodarczego Poznania, województwa poznańskiego lub poszczególnych powiatów. Do takich prac zaliczyć można monografię rozwoju gospodarczego Poznania w dwudziestoleciu Polski Ludowej (pod redakcją Zbigniewa Zakrzewskiego i Antoniego Przestalskiego) oraz podobną monografię zbiorową pt. Poznańskie (pod redakcją Stanisława Smolińskiego), czy też pracę zbiorową Wielkopolska w XXX-leciu Polski Ludowej (pod redakcją Henryka Ladorskiego). Problematyka przestrzenna w ujęciu regionalnym występowała także bardzo wyraźnie w wielu pracach Ryszarda Domańskiego, Franciszka Krzykały, Ewy Bittner i in., nie zawsze jednak była ona wyraźnie eksponowana w tytułach opracowań. Problematyka regionalna podejmowana była przez cały okres powojenny w wielu pracach dyplomowych, magisterskich, doktorskich i habilitacyjnych, w problemach węzłowych i międzyresortowych. Często różne badania i ekspertyzy regionalne wykonywano na zamówienia komisji planowania stopnia wojewódzkiego i terenowego; stanowiły one pomoc nauki przy formułowaniu decyzji przez praktykę gospodarczą i były przez władze gospodarcze inspirowane (np. ekspertyzy Wacława Wilczyńskiego ). W ramach badań prowadzonych w Akademii w latach 1981-1985 wykonano wiele prac wiążących się tematycznie z zagadnieniami regionalnymi i przestrzennymi. I tak np. w grupie tematycznej "gospodarka żywnościowa" do prac takich należą te, które traktują o ocenie efektów produkcyjnych i wpływie systemu ekonomiczno-finansowego na wyniki gospodarowania w państwowych gospodarstwach rolnych województwa poznańskiego. Szeroka egzemplifikacja badań regionu Wielkopolski zaznacza się także w grupie tematycznej dotyczącej badań nad rodziną i gospodarstwem domowym. Chodzi tu o prace prowadzone pod kierunkiem Stanisława Borowskiego, Stanisława Wierzchosławskiego, Janusza Piasnego i Antoniego Sobczaka. Także prace w grupie tematycznej "funkcjonowanie handlu" w wielu zadaniach badawczych dotykają problematyki szeroko rozumianego regionu wielkopolskiego. Podobne opracowania występują również w pozostałych grupach problemowych, dotyczących przemysłu, organizacji i zarządzania. Janusz Piasny Mimo znacznego zaangażowania pracowników Akademii w tematykę regionalną, podjęto wysiłki nad aktywizacją badań w tym zakresie. Temu celowi służyć miało sympozjum naukowe nt. "Społeczno-gospodarcae problemy Wielkopolski", zorganizowane przez Akademię w dniu 10 grudnia 1982 r. 3 Ogółem 55 autorów przygotowało 35 opracowań i raportów o tematyce regionalnej. Wszystkie one skupiono wokół czterech podstawowych problemów, a mianowicie: rolnictwa i gospodarki żywnościowej, przemysłu, materialno-bytowych warunków życia ludności oraz społeczno-demograficznych czynników rozwoju regionu. Spośród tych opracowań na szczególne podkreślenie zasługują raporty dotyczące: barier rozwoju rolnictwa w Wielkopolsce (Klemens Rataj czak, Józef Orczyk), niedostatków Poznania na tle innych dużych aglomeracji polskich (Bohdan Gruchtman), problematyki przyrodniczej, gospodarczej i społecznej, skutków ewentualnej eksploatacji poznańskich złóż węgla brunatnego (Ryszard Domański), negatywnego wpływu podwyżki cen na poziom i strukturę spożycia żywności w województwie poznańskim (Halina Szulce). W dniu 24 stycznia 1983 r. zorganizowano wymianę poglądów dotyczących miejsca i roli drobnej wytwórczości w warunkach reformy gospodarczej (Florian Wiśniewski). Zainteresowanie ekonomistów poznańskich problemami rozwoju drobnej wytwórczości ma charakter ciągły. Wyrazem tego były sesje naukowe organizowane wspólnie z zarządem wojewódzkim Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego w latach 1957, 1963, 1970 i 1980. Większość materiałów z tych sesji została opublikowana. Akademia współpracowała z władzami regionu także w innych formach. Wymienić tu mależy ekspertyzy i raporty naukowe wykonywane na ich zlecenie. Przykładem tego może być raport o stanie społeczno-gospodarczym województwa poznańskiego sporządzony pod kierownictwem Lucyny Wojtasiewicz. Reasumując, można stwierdzić, że badania regionalne są prowadzone od wielu lat w dość ustabilizowanym zakresie: platnowania przestrzennego i terytorialnego, aktywizacji gospodarki terenowej, rozwoju gospodarki miejskiej, przemian demograficznych i społeczno-gospodarczych Wielkopolski. Ponadto prowadzone są systematyczne badania rynkowe, publikowane w "Biuletynie Informacji Rynkowej" *. Obowiązkiem każdej uczelni w ramach służby dla państwa i społe 3 Społeczno-gospodarcze problemy Wielkopolski. Sympozjum naukowe. (TezY i streszczenia). Poznań 1902. 4 J. Pd a s n y, K. Z i m n i e w i c z: Problematyka rozwoju Wielkopolski w pracach badawczych Akademii Ekonomicznej w Poznaniu. "Kronika Wielkopolski" r. 1984, nr 2, s. 102-115. czeństwa jest rozwijanie w badaniach naukowych problematyki regionalnej i niesienie wszechstronnej pomocy tym wszystkim, którzy kierują życiem gospodarczym regionu. Przykład Akademii uważam za przejaw zdrowego, głęboko uzasadnionego historycznymi tradycjami, patriotyzmu regionalnego, potrzebnego dziś jeszcze bardziej niż kiedykolwiek. Dlatego też w perspektywicznym programie badawczym Akademii przewiduje się utrzymywanie wszystkich dotychczasowych kierunków analiz na rzecz Poznania i Wielkopolski. Dalszemu rozwojowi badań regionalnych mają sprzyjać także konferencje naukowe, które władze uczelni zamierzają zorganizować wspólnie z władzami wojewódzkimi. Przewiduje się także ściślejszą niż dotychczas współpracę niektórych pracowników naukowych uczelni z władzami gospodarczymi regionu wielkopolskiego. W przyszłości przewiduje się ponadto uruchomienie w Akademii ośrodka badań koniunktury, który służyłby swoimi informacjami przedsiębiorstwom i innym jednostkom w obszarze oddziaływania uczelni. W ślad za tym można spodziewać się również wzrostu zapotrzebowania ze strony gospodarki na nowe rozwiązania naukowe. WSPÓŁPRACA Z ZAGRANICZNYMI OŚRODKAMI NAUKOWYMI Aktualnie Akademia utrzymuje współpracę naukową z dwunastoma ośrodkami naukowymi za granicą, w tym z pięcioma w krajach kapitalistycznych. Długoterminowe umowy o współpracy naukowej i dydaktycznej zawarte zostały z następującymi zagranicznymi uczelniami: z Wyższymi Szkołami Ekonomicznymi w Pradze i Bratysławie (Czechosłowacja), z Wyższą Szkołą Handlową w Lipsku i Uniwersytetem Marcina Lutra w Halle (Niemiecka Republika Demokratyczna), z Uniwersytetem Rolniczym w Wageningen - tamtejszy Instytut Biochemii z naszym Instytutem Towaroznawstwa (Holandia), z Uniwersytetami w Dijon i Saint-Etienne (Francja), z Instytutem Inżynieryjno-Ekonomicznym w Charkowie (Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich), z Wyższym Instytutem Finansowo-Gospodarczym w Swisztowie (Bułgaria), z Katolickim Uniwersytetem w Tilburgu (Holandia), z Uniwersytetem w Tizi-Ouzou (Algieria), z Uniwersytetem w Paderborn (Republika Federalna Niemiec). Władze uczelni czynią starania o zawarcie dalszych umów o współpracy naukowej i dydaktycznej, z kolejnymi ośrodkami naukowymi: z Instytutem Gospodarki Narodowej w Ałma-Acie (Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich), Uniwersytetem w Trieście (Włochy), Wyższą Szkołą Gospodarki Narodowej w Warnie - z Wydziałem Handlowo- Towarozinawczym (Bułgaria), Uniwersytetem Ekonomicznym im. Ka 2 Kronika ffi. Poznania 3/88 Janusz Piasnyrola Marksa w Budapeszcie - Katedra Towaroznawstwa z Instytutem Towaroznawstwa (Węgry) i Autonomicznym Uniwersytetem Metropolitalnym w Meksyku. » Corocznie odbywają się seminaria międzynarodowe, a pracownicy Akademii uczestniczą na zasadzie wzajemności w seminariach za granicą. Wielu pracowników Akademii wykłada okresowo w zagranicznych uniwersytetach, zarówno w wysoko rozwiniętych państwach kapitalistycznych, jak i w krajach tzw. Trzeciego Świata, wypełniając przy tym również funkcje doradców i ekspertów w rozmaitych krajach. W Akademii kształci się wielu obcokrajowców, nie tylko na studiach magisterskich lecz także w szerokim zakresie na studiach doktoranckich. Akademia Ekonomiczna w Poznaniu w całym swym sześćdziesięcioleciu kształciła nie tylko wysoko kwalifikowanych specjalistów życia gospodarczego, ale sama poprzez swą kadrę i prace badawcze próbowała nieustannie dostarczać analiz i informacji koniecznych do podejmowania właściwych decyzji ekonomicznych, tak w odniesieniu do całej gospodarki narodowej, jak i rozwoju naszego regionu. Czy funkcję tę spełniała uczelnia optymalnie, w poszczególnych etapach swego rozwoju, zostawiam ocenie Czytelników. Plakat z zawiadomieniem o otwarciu Wyższej Szkoły Handlowej A PRZEMYSŁOWO-HANDLOWA wiPOZMAifl otwiera w jesieni 1926 rek»z prawem publiczności o charakterze szkoły akademickiej. "*;""*T-rtt¥ITTJilh-ijHiIilltt»tlltllt .-łuJ-JllA, UU.J.Jl.I-C - ". "m i A » C « A «W t e »?&tt*«i4ate 1£U«9MV» oM*ule irty Wa . asid&». Rok ""AAĘfswn** ,»M»wMfe jrtafrwfr **ftMy* ***»«*> iAbm A ! 2 h S * n a S fe 2 A? l /\ /\ /\ *****}wW/\ * "*/\1br. St <ÓM.IhbI, **oi Ot. Zriw** i wffd: tany** ; I mA > «Mwt SafaJy Mttfin* atwyBW* w B*w A ey«Mf «fe * A A*My 8<*%M:;> Wp*<<*"j Mety HłaKCbw<<'" wr#t »-{) *hfhaei, « I g g I A * (««<<ł'KAN **»«*»?*<*«* i « w totótf * * * * * * * » «łwttA * ZAPISY PKKbM'e OywM» \\j»t<<\Ąj S e k * H»nrtto«ill ya:S%W>-Ay «t dni* ? A«1WCT. %T <$unift. s S * A A A A A Ar" * A .8" * * 'M'kkk<(ddS> «t .Mx<*»** .. , «A*<<<. tiombamii, S S ™ ™ * * * * 6 * ! " »* * * **»t< iW*owte». Pwtw» M>y PWYitowY Hanfllowflj loJe Wy ».>><<<1<<<<<<'" \\f; St ftw««*¥A»tlt (rot &>. *V»Wa, wdc* MWM*wnv.l Spw» Z*qj