KAZIMIERA IŁŁAKOWICZÓWNA (1889 - 1983)
W Poznaniu przy ul. Gaj owej 4 m. 8, naprzeciwko starej zajezdni tramwajowej, otwarto podlegające Miejskiej Bibliotece Publicznej im. Edwarda Raczyńskiego, Mieszkanie- Pracownię Kazimiery Iłłakowiczówny. Stało się to dnia 16 lutego 1984 r., w pierwszą rocznicę zgonu Poetki. Tego też dnia, prezydent miasta Andrzej Wituski odsłonił umieszczoną na frontonie kamienicy tablicę pamiątkową, zaprojektowaną przez artystę-plastyka Józefa Stasiński«go. Już w kilka tygodni po śmierci Poetki, zapadła decyzja o zachowaniu jej pokoju w charakterze zbliżonym do dotychczasowego. Pozostawiono większość sprzętów, księgozbiór oraz drobniejsze przedmioty, nieodłącznie związane z osobistym życiem Iłłakowiczówny, a wystrój wnętrza powierzono artyście-plastykowi Józefowi Skorackiemu.
Mimo że wnętrze mieszkania-pracowmi bliskie jest niemal ascetycznej prostocie, na ścianach wiszą obrazy artystyplastyka Janiny Czerwij owakiej (siostrzenicy Kazimiery Iłłakowiczówny), a szafa z naczyniami kuchennymi dźwiga kryształowy puchar, ufundowany przez kolejarzy z Legnicy. Natomiast skromna, na biało pomalowana skrzynia, to kufer, w którym pierwsze po II wojnie światowej poselstwo polskie przywiozło z Rumunii dobytek Poetki. Dla celów ekspozycyjnych wyodrębnio
Kazimdena Iłłakowiczówna Fotografia z 19l.i) r.
na została w jej pokoju powierzchnia niezbędna do umieszczenia gablot, w których zebrano światłokopie rękopisów, dokumentów i materiałów ikonograficznych oraz nieliczne oryginały. Spuścizna literacka Iłłakowiczówny, w większości jeszcze za jej życia, znalazła się w Bibliotece Polskiej Akademii Nauk w Kórniku oraz w Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej w Bydgoszczy. Z tych też Bibliotek pochodzą wyekspono