LAUREACI V MIĘDZYNARODOWEGO KONKURSU SKRZYPCOWEGO
Piotr Janowski - laureat I nagrody
Michail Bezwierchnyj - laureat II nagroiy
Kaja Danczowska - laureatka II nagr d gro y 
Michał Grabarczyk - laureat VI nagrody
Anatolij Mielników - laureat V nagrody
· Minczo Minczev - laureat VI nagrody 
Pierwszy etap Konkursu trwał cztery dni (5-8 listopada). Spośród 21 skrzypków jury zakwalifikowało do odbywającego się w dniach od 10 do 12 listopada drugiego etapu 15 skrzypków .......... przedstawicieli pięciu państw: Bułgarii, Czechosłowacji, Jugosławii, Polski i Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich. Reprezentacje ZSRR i Bułgarii odniosły duży sukces, bowiem przeszły do II etapu w pełnym składzie. Trzeci etap trwał pięć dni (14-'18 listopada). Przesłuchania odbywały się tylko wieczorem, z towarzyszeniem orkiestry Filharmonii Poznańskiej. W finałowej dziesiątce znaleźli się: Michaił Bezwierchnyj, Małgorzata Błażejewska, Maria Brylanka, Kaja Danczowska, Ginka Giczkova, Michał Grabarczyk, Piotr Janowski, Anatolij Mielników, Minczo Minczev i Eduard Tatewosjan - pięciu Polaków, trzech Rosjan i dwóch Bułgarów. Reprezentacja Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich znalazła się w finale w p e ł n y m składzie. Mimo niewielkiej (liczby kandydatów, Konkurs miał bardzo interesujący przebieg i emocjonował przez dwa tygodnie licznych melomanów. Powitali oni z dużą satysfakcją słuszny i uzasadniony werdykt jury, na mocy którego po raz pierwszy w ponad trzydziestoletniej historia Konkursów laureatem I nagrody został Polakbardzo młody, ale już dojrzały artysta, uczeń prof. Ireny Dubiskiej - Piotr J anowski. W ścisłej czołówce znalazła się także Kaja Danczowska, uczennica prof. Eugenii Umińskiej związana z Poznaniem więzami rodzinnymi, stypendystka Poznańskiego Towarzystwa Muzycznego im. Henryka Wieniawskiego. Została ona laureatką III nagrody. Po raz piąty w historii Konkursów im. Henryka Wieniawskiego duży sukces odnieśli artyści radzieccy. Michaił Bezwierchnyj, uczeń doc. Jurija Jankielewicza, zdobył II nagrodę, a dwaj pozostali kandydaci radzieccy - Eduard Tatewosjan i Anatolij Mielników ex aequo V nagrodę. Niespodziankę sprawili dobrym przygotowaniem i wysokim poziomem Bułgarzy, z których dwóch doszło do trzeciego etapu. Siedemnastoletni Minczo Minczev - ulubieniec poznańskiej publiczności, został wspólnie z Michałem Grabarczykiem laureatem VI nagrody. Bułgarka Ginka Giczkova, obok Marii Brylantói i Małgorzaty Błażejewskiej otrzymała wyróżnienie. Wysoki poziom wykonawczy reprezentowali w drugim etapie: Jugosłowianin Iovan Kolundzija oraz CzechosłowakQuido H61bling. W II etapie grała także studentka Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Poznaniu, uczennica prof. Edwarda Statkiewicza i stypendystka Poznańskiego Towarzystwa Muzycznego im. Henryka Wieniawskiego - Zofia Rzędarska . Przy okazji warto zaznaczyć, iż w Konkursie brali udział wychowankowie pedagogów, którzy jeszcze kilkanaście lat temu sami byli uczestnikami Konkursu Skrzypcowego im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu. Obok Zofii Rzędarskiej, Anatolij Mielników - wychowanek doc. Olgi Parchomienko, laureatki III nagrody i Minczo Minczev - wychowanek prof. Emila Kamilarova - laureata IV nagrody II Konkursu Skrzypcowego w roku 1952.
V Konkurs Skrzypcowy przejdzie niewątpliwie do historii jako konkurs młodości. Wiek kandydatów wahał się w granicach 17-26 lat. W trzecim etapie naj starszy uczestnik liczył 23 lata. Przeciętny wiek laureatów sięgał zaledwie lat 19. Słyszało się w związku z tym opinie, że nie jeist to dla Konkursu zjawisko pomyślne. Być może, jest w tym ziarno uzasadnionego niepokoju, chociaż źródła tego zjawiska tkwią gdzie indziej, przede wszystkim w powszechnym obniżaniu się 
Władysława Klawiter
1.1
1lI1lI1lI lii A -II;
$m lM$rn
; I III,£I$I£
Mi i Sf U
II!*
JLJL
Przewodniczący Prezydium Rady Narodowej m. Poznania Jerzy Kusiak przemawia na uroczystości zakończenia V Konkursu Skrzypcowego
wieku wkraczających na estradę artystów. W młodym wieku uczestników Konkursu niektórzy obserwatorzy i jurorzy upatrywali właśnie optymistyczny akcent Konkursu i widzieli w nich przyszłość światowej sztuki wiolinistycanej.
Te spostrzeżenia wiążą się w pewnym stopniu z następnym charakterystycznym zjawiskiem, mianowicie liczebnością zagranicznych kandydatów i polskiej ekipy skrzypków (Tabela 3). Spodziewać się było można liczniejszego udziału zagranicznych kadydatów. Aby to osiągnąć, trzeba w przyszłości udoskonalić formy propagandy Konkursu w świecie i rozwinąć ją w tych krajach, które dotąd w Konkursach im. Henryka Wieniawskiego nie były reprezentowane. Zmian korzystnych dla przyszłych kandydatów wymaga również program Konkursu, a szczególnie włączenia utworów światowej literatury skrzypcowej. Sytuacja, w której laureat poznańskiego Konkursu musi poświęcić dużo czasu na przygotowanie repertuaru poszukiwanego przez światowe filharmonie, ponieważ utwory z obowiązkowego programu Konkursu są rzadziej grywane, nie sprzyja pozyskaniu szerszego grona uczestników.
Trzeba brać także pod uwagę, że w ostatnich latach wzrosła liczba międzynarodowych imprez konkursowych, wśród nich konkursów skrzypcowych. Zjawisko to 
Przewodnicząca sądu wego prof. Grażyna ogłasza wyniki V Skrzypcowego
konkursoBacewicz Konkursu
idzie w parze z innym, powszechnym w wielu krajach, mianowIcIe brakiem artystów-skrzypków. Organizowane z nietrudnym programem, konkursy mają zachęcić młodych ludzi do wyboru tej właśnie kariery artystycznej. Splot tych zjawisk spowodował, że prawie wszystkie konkursy skrzypcowe na świecie w latach 19661967 miały nieliczną obsadę międzynarodową. W tej sprawie pole do popisu ma Federacja Międzynarodowych Konkursów Muzycznych w Genewie, powołana m. in.
do koordynowania działalności konkursów muzycznych w różnych krajach. Po raz pierwszy zrezygnowano na V Konkursie Skrzypcowym z praktykowanej dawniej zasady opłacania wszystkim kandydatom kosztów podróży w jedną stronę. Była to forma pomocy młodym artystom, stojącym dopiero u progu kariery, zwłaszcza kandydatom z tych krajów, w których nie mogą oni liczyć na mecenat państwa. Z tych m. in. przyczyn nie oglądaliśmy w Poznaniu skrzypków meksykańskich.
6 Kronika miasta Poznania 
Władysława
Klawiter
Xii'.

Laureat I nagrody Piotr Janowski
W Polsce nie objawia się brak skrzypków. Przeciwnie - a podkreślało to wielu znawców z dużym uznaniem - polska szkoła skrzypcowa przeżywa wielki rozkwit. Cieszyły polskach pedagogów szczere wyznania zagranicznych obserwatorów wyrażających zdumienie, że kraj nasz zdołał wystawić tak liczną i na tak wysokim poziomie stojącą ekipę, której każdy uczestnik udowodnił, iż znalazł się w niej zupełnie zasłużenie. W tej sytuacji sukces polskich skrzypków odniesiony na V Konkursie nie jest przypadkowy. Cechą znamienną wszystkich trzech Konkursów, na którą warto zwrócić szczególną uwagę, było ich wkomponowanie w ogólny nurt życia kulturalnego miasta. Stały się one znakomitą okazją zapoznania gości konkursowych z kraju i zagranicy z bogactwem żyoia kulturalnego, a zwłaszcza życia muzycznego Poznania. Program imprez towarzyszących Konkursom spotkał się z dużym uznaniem zagranicznych obserwatorów. Szczególne miejsce w tych imprezach przypadło Filharmonii Poznańskiej, która każdorazowo program artystycznej działalności koordynowała z ogólnym programem konkursowym. Można tu wymienić m. fa. dwukrotny - podczas Konkursów Kompozytorskiego i Skrzypcowego - koncert Chóru Chłopięcego i Męskiego Filharmonii Poznańskiej pod dyrekcją Stefana Stuligrosza, udział Filharmonii w przesłuchaniach dźwiękowych III etapu w Konkursie Lutniczym. Filharmonia imponująco rozpoczęła V Konkurs Skrzypcowy, przy czym podkreślić wypada, że naj
Moment po otwarciu międzynarodowej wystawy ekslibrisu muzycznego w salonach Biura Wystaw Artystycznych "Arsenal" na Starym Rynku. Od lewej: przewodnicząca sądu konkursowego V Konkursu Skrzypcowego - prof. Grażyna Bacewicz, dyrektor Zespołu do Spraw Muzyki - Irena Schubertowa, dyrektor generalny tego Ministerstwa - Stanisław Witold Balicki i zastępca przewodniczącego Prezydium Rady Narodowej m. Poznania - Władysława Klawiterwyższa ocena jej występu WIąze się nie tylko ze znakomitą grą Konstantego Kulki, ale z przygotowaniem całości koncertu pod dyrekcją Zdzisława Szostaka. Dużym wydarzeniem artystycznym był także drugi koncert symfoniczny, prowadzony przez Roberta Satanowskiego z udziałem światowej sławy wirtuoza Henryka Szerynga.
Jeśli do tego dodamy bardzo dobre przygotowanie i prowadzenie orkiestry przez dyrygentów: Zdzisława Szostaka, Roberta Satanowskiego i Witolda Krzemieńskiego w czasie przesłuchań finałowych V Konkursu Skrzypcowego, będziemy mieli obraz wielkiego wkładu artystycznego i organizacyjnego Poznańskiej Filharmonii w ogólny dorobek Konkursów. Z dużym uznaniem powiedzieć należy także o inicjatywie dyrekcji Państwowej Opery im. Stanisława Moniuszki, która w dniach Konkursów ułożyła repertuar w taki sposób, aby goście mogli zobaczyć jego najcenniejsze pozycje. Bogaty i interesujący przegląd dorobku zaprezentowała Opera Poznańska. Goście zagraniczni korzystali często z zaproszeń i wysoko oceniali oglądane przedstawienia. Uroczysta premiera Damy pikowej Piotra Czajkowskiego była także jedną z czołowych pozycji w kalendarzu imprez towarzyszących V Konkursowi Skrzypcowemu. Poważny i wysoko oceniony był udział innych poznańskich placówek artystycznych w imprezach towarzyszących Konkursom. Dwukrotnie podczas Konkursów Kompozytorskiego i (Skrzypcowego słuchano Poznańskiego Chóru Chłopięcego pod dyrekcją Jerzego Kurczewskiego. Tyleż razy odbyły się koncerty Estrady Kameralnej. Z Konkursem Kompozytorskim wiąże się powstanie i pierwszy koncert Polskiego Kwartetu przy Poznańskim Towarzystwie Muzycznym im. Henryka Wieniawskiego. Koncertowała także dla gości konkursowych Poznańska Orkiestra Kameralna pod dyrekcją Roberta Satanowskiego, Wielkopolska Symfoniczna Orkiestra Objazdowa pod dyrekcją Jerzego Młodziejowskiego, Kwartet Morawski z Brna, w auli Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza wystąpił na zakończenie Konkursu Lutniczego Kwartet Taniej ewa z Moskwy.
Interesującym wydarzeniem towarzyszącym Konkursowi Skrzypcowemu był koncert polskiej muzyki współczesnej i muzyki tureckiej w sali Czerwonej pałacu
6
Władysława
Klawiter
Pałac w Rogalinie. Przewodnicząca Sekretariatu Międzynarodowych Konkursów im.
H, Wieniawskiego Władysława Klawiter składa gratulacje prof. Irenie Dubiskiej z okazji jubileuszowego, piątego w historii Konkursu, udziału w pracach sądu konkursowego. Obok dyrektor Biura Sekretariatu Edmund Grabkowski
Działyńskich, poświęcony laureatowi I nagrody III Konkursu Kompozytorskiego Ilhanowi Usmanbasowi. Wykonaniu utworów przysłuchiwał się sam kompozytor.
Warto odnotować udział kilku krajowych i zagranicznych skrzypków - uczestników V Konkursu Skrzypcowego w koncertach z cyklu Na rogatkach Poznania. Dzięki tym występom konkursowa atmosfera przeniesiona została z auli uniwersyteckiej do małych sal peryferyjnych. Towarzyszyły Konkursom i inne ciekawe imprezy, wśród których na szczególną uwagę zasługują wystawy. Tradycyjnie już przez cały listopad 1967 r. czynna była W 'Muzeum Instrumentów Muzycznych wystawa skrzypiec nagrodzonych w III Konkursie Lutniczym oraz uczestniczących w II etapie tego Konkursu.
Zorganizowana podczas III Konkursu Kompozytorskiego (1966 r.) wystawa ekslibrisu o motywie muzycznym, ze zbiorów poznańskiego zbieracza Feliksa Wagnera, wywołała takie zainteresowanie, że z okazji V Konkursu Skrzypcowego zorganizowano w salonach Biura Wystaw Artystycznych w "Arsenale" podobną, lecz o międzynarodowym zasięgu. Dużym uznaniem cieszyła się, przygotowana według scenariusza Tadeusza Świtały, w opracowaniu plastycznym artystów plastyków - Waldemara Idzikowskiego i Janusza Matysiaka, wystawa w sali Marmurowej Pałacu Kultury ukazująca historię wszystkich dotychczasowych konkursów w latach 1935-1967. 
Wieniawskiego
Przewodniczący poznańskiego oddziału Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich red. Lech J eszka wręcza Jelenie Paszkowe] tort nagrodę za zwycięstwo w Konkursie dziennikarzy i krytyków na najlepszą akompaniatorkę V Konkursu Skrzypcowego
Stoisko z książkami i nutami w hallu Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza p3 > 
Władysława
Klawiter
Tabela 1
, UCZESTNICY MIĘDZYNARODOWYCH KONKURSOW KOMPOZYTORSKICH IM. HENRYKA WIENIAWSKIEGO W LATACH 1956-1966
Konkursv: Lp. Państwo 1956 1962 1966 l Argentyna x x - 2 Austria - - x 3 Belgia x - x 4 Brazylia - x - 5 Bułgaria x - x 6 Czechosłowacja x x x 7 Finlandia - - x 8 Francj a x x x 9 Grecj a - - x 10 Hiszpania - x - 11 Holandia x - x 12 Izrael x - x 13 Japonia - - x 14 Jugosławia x x - 15 Kanada - - x 16 Meksyk x - - 17 Niemiecka Republika Demokratyczna x - x 18 Niemiecka Republika Federalna - - x 19 P o Iska x x x 20 Rumunia x x x 21 Stany Zjednoczone Ameryki P łn. x x x 22 Syria - - x 23 Szwajcaria x - x 24 Szwecja x - - 25 Turcj a x x x 26 Węgry x x x 27 Wielka Brytania x x x 28 Włochy x - x 29 Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich x x "" Razem: 20 12 23
Z aprobatą powitali zagraniczni goście V Konkursu Skrzypcowego przygotowaną dla nich wizytę w Pałacu Kultury, w czasie której wysłuchali koncertu Chóru Dziewczęcego "Skowronki" pod dyrekcją Mirosławy Wróblewskiej oraz zwiedzanie zabytków Poznania, Kórnika i Rogalina. W Rogalinie, przy świetle świec, odbyła slię uroczystość jubileuszowa zorganizowana na cześć prof. Ireny Dubiskiej, która w latach 1935-1967 pięciokrotnie uczestniczyła w pracach sądu konkursowego Międzynarodowych Konkursów Skrzypcowych im. Henryka Wieniawskiego. Dla jurorów i gości III Konkursu Lutniczego zorganizowano uroczy pobyt w Środzie, gdzie mieli okazję zażyć przejażdżki pojazdami konnymi. 
Tabela 2
UCZESTNICY MIĘDZYNARODOWYCH KONKURSÓW LUTNICZYCH IM. HENRYKA WIENIAWSKIEGO W POZNANIU W LATACH 1957-1967
Konkursv: Lp. Państwo 1957 1962 1967 1 Argentyna - - x 2 Belgia x - x 3 Brazylia x - - 4 Bułgaria x x x 5 Chińska Republika Ludowa x - - 6 Czechosłowacja x x x 7 Francj a x x - 8 Hiszpania - - x 9 Holandia x - x 10 Japonia - - x 11 Meksyk - - x 12 Niemiecka Republika Demokratyczna x x x 13 Niemiecka Republika Federalna x x x 14 Norwegia x x x 15 Polska x x x 16 Portugalia x - - 17 Rumunia - - x 18 Stany Zjednoczone Ameryki Płn. x x x 19 Szwecja - x x 20 Turcja - - x 21 Węgry x x x 22 Wielka Brytania x - - 23 Włochy x x x 24 Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich x x x Razem: 16 12 20
Międzynarodowe Konkursy im. Henryka Wieniawskiego w latach 1966-1967 miały wyjątkowo bogatą i wartościową oprawę w postaci interesujących wydawnictw. Dużą niespodziankę sprawiło Polskie Wydawnictwo Muzyczne, które w dniu otwarcia V Konkursu Skrzypcowego dostarczyło na półki księgarskie Poznania, a szczególnie na bardzo dobrze przez poznański "Dom Książki" i jego księgarnię muzyczną przygotowane stoisko w hallu auli uniwersyteckiej - pierwsze egzemplarze nowego albumu Henryk Wieniawski. Kronika życia. Równocześnie ukazała się na półkach księgarskich inna publikacja, przygotowana starannie i w bardzo krótkim czasie przez Wydawnictwo Poznańskie, mianowicie monografia Tadeusza Świtały pl. Międzynarodowe Konkursy im. Henryka Wieniawskiego w latach 1935-1966. Książka ukazała się nakładem "Biblioteki Kroniki Miasta Poznania", a wydrukowana została w pięknej szacie graficznej w Zakładach Graficznych im. Maroina Kasprzaka. Obydwa wydawnictwa cieszyły się dużym i zasłużonym zainteresowaniem. Sekretariat Konkursów wydał pamiątkowe foldery na Konkursy: 
Władysława
Klawiter
Tabela 3
REPREZENTACJE PAŃSTWOWE NA MIĘDZYNARODOWYCH KONKURSACH SKRZYPCOWYCH IM. HENRYKA WIENIAWSKIEGO W POZNANIU W LATACH 1952-1967
Liczba uczestników: Lp. Państwo Razem 1952 1957 1962 1967 1 Argentyna - 1 - * 1 .
2 Austria - 1 - - 1 3 Bułgaria 3 3 - 3 9 4 Czechosłowacja 2 4 1 2 9 5 Francj a 1 8 1 1 11 6 Hiszpania - 1 - - 1 7 Indie 1 - - - 1 8 Jugosławia - 1 - 1 2 9 Kuba - - 1 - 1 10 Polska 8 7 11 11 37 11 Rumunia - 1 1 - 2 12 Stany Zjednoczone Ameryki Północnej - 5 3 - 8 13 Szwecja - 1 - - 1 14 Turcja - 1 - - 1 15 Węgry 4 3 1 - 8 16 Wielka Brytania - 5 - - 5 17 Włochy - 1 - - 1 18 Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich 4 3 4 3 14 Razem: 23 45 24 » 113
Lutniczy i Skrzypcowy w opracowaniu graficznym artysty-plastyka Marii Dolnej, wydrukowane w sposób zasługujący na wyróżnienie przez niewielką drukarnię Państwowego Przemysłu Terenowego w Chodzieży.
Na uznanie zasługuje redakcja wydawnicza Przedsiębiorstwa Upowszechniania Prasy i Książki "Ruch" w Warszawie, która z inicjatywy Sekretariatu wydała na V Konkurs Skrzypcowy serię karnetów z rycinami Tadeusza Uniechowskiego, poświęconą Henrykowi Wieniawskiemu. W czasie Konkursów ukazało się wiele innych druków, których szata graficzna nadała im rangę prac artystycznych. Podobnie jak piękne dyplomy dla laureatów, były one w większoiści dziełem artysty-plastyka Ireny J arzyńskiej. Prace te z dużym pietyzmem drukowane były w Zakładzie Nr 2 Poznańskich Zakładów Graficznych oraz w Zakładach Graficznych im. Marcina Kasprzaka. Wypada wspomnieć dwóch głównych autorów projektów dekoracji miasta - artystów-plastyków: Jana Olejniczaka i Eugeniusza Rosika, aktywny udział przewodniczącego działającej przy Sekretariacie Komisji Plastycznej, prof. Franciszka Burkiewicza, a także dyrekcji Pracowni Sztuk Plastycznych.
"Polskie N agrania" zawiodły wprawdzie przedwczesne nadzieje, ograniczając swoją działalność tylko do nagrań drugiego etapu V Konkursu Skrzypcowego, 
"zrehabilitowały" się jednak w końcowej fazie Konkursu. W wyniku starań Sekretariatu przygotowano dwie płyty z II etapu. Znalazły się one w 'Poznaniu jeszcze przed zakończeniem Konkursu * Z uznaniem naieży się odnieść do pracy ponad 50 dziennikarzy i krytyków obsługujących Konkursy. Z dużą na ogół rzetelnością i odpowiedzialnością informawali oni opinię publiczną o wydarzeniach konkursowych. Znaczną pomoc okazywało dziennikarzom działające przy Sekretariacie pod kierownictwem red. Tadeusza Świtały Biuro Prasowe, które, poza organizowaniem konferencji prasowych i bieżącego informowania dziennikarzy" wydawało codzienny "Biuletyn Informacyjny". Z Biurem Prasowym współpracowała bardzo owocnie Polska Agencja "Interpress", w której "Biuletyn" przechodził fazę obróbki technicznej. Dziennikarze-krytycy zorganizowali Konkurs na najlepszego akompaniatora V Konkursu Skrzypcowego. Najwyższą liczbę głosów uzyskała pianistka radziecka Jelena Paszkowa. Szczególną sumiennością i ofiarnością, przyczyniły się też inne placówki do powodzenia konkursów i sprawiły, iż Poznań zdał egzamin w trudnej próbie konkursowej: są to kierownictwa i zespoły Poznańskich Zakładów Gastronomicznych i restauracji "Wielkopolska", hoteli: "Merkury", "Bazar" , "Wielkopolski", przedsiębiorstwa, które tak pięknie i szybko odnowiły aulę uniwersytecką, zakłady - które ufundowały dla konkursowych gości cenne upominki. Całość prac organizacyjnych związanych z Konkursami spoczywała na barkach kolektywu Biura Sekretariatu z Edmundem Grabkowskim na czele. Według zgodnej opinii zagranicznych gości i, może bardziej surowych'" gości krajowych, praca Biura oceniona została bardzo pozytywnie.
Konkursy 1966-1967 cieszyły się troskliwą opieką kierownika Wydziału Kultury Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej Wincentego Kraski, kierownictwa Wydziału Propagandy Komitetu Wojewódzkiego, a zwłaszcza Aleksandra Anholcera i Zbigniewa Pawlaka, Ministerstwa Kultury i Sztuki z ministrem Lucjanem Motyką, dyrektora Stanisława Witolda Balickiego i dyrektor Ireny Schubertowej, naczelnika Jana Wójcickiego i Manii Czerniawskiej.
Gorące słowa uznania należą się władzom miejskim z przewodniczącym Prezydium Rady Narodowej miasta Poznania - Jerzym Kusiakiem, za stworzenie sprzyjającego klimatu dla przeprowadzenia tak poważnych imprez międzynarodowych oraz za ogromny wkład sił i środków dla nadania im form godnych wielkich tradycji kulturalnych naszego miasta. Melomani z całego kraju, którzy indywidualnie i zbiorowo przyjeżdżali do naszego miasta, mieszkańcy Poznania, którzy od pierwszego do ostatniego dnia przesłuchań wypełniali aulę, dali świadectwo zainteresowania Konkursem jako wydarzeniem najwyższej rangi, uznali go za święto- muzyki, za wydarzenie, którego związku z Poznaniem nikt już poważnie kwestionować nie może. Szczególnie żywe zainteresowanie Konkursem przejawiła młodzież, która stanowiła znaczną część wrażliwie reagującej publiczności. Takie stanowisko mieszkańców Poznania jest potwierdzeniem słuszności przeprowadzonej przed kilku laty ankiety socjologicznej. Większość uczestników odpowiadających, na pytanie: "W czym upatruje miejsce Poznania jako wielkiego ośrodka?" - stwierdziła, iż w pierwszym rzędzie wynika ono z organizowania w Poznaniu Międzynarodowych Konkursów im. Henryka Wieniawskiego.
"Muzyczne święto w Poznaniu dobiega końca - powiedział na uroczystości zamknięcia V Konkursu Skrzypcowego przewodniczący Prezydium Rady N arodo
Władysława
Klawiter
wej m. Poznania Jerzy Kusiak. - Młodym laureatom dziękujemy za sumę głębokich wzruszeń, których nam dostarczyli. Mieszkańcy naszego miasta, którzy własnymi rękami odbudowali swój dom z ruin wojennych i dziś budują potężny przemysł, mają wielki szacunek dla pracy twórczej, pracy, która może w pełni rozwijać się tylko w warunkach p o kój u".
ANEKS
LISTA LAUREATÓW III MIĘDZYNARODOWEGO KONKURSU KOMPOZYTORSKIEGO IM. HENRYKA WIENIAWSKIEGO W POZNANIU (1966)
Nagrody
I Ilhan U smanbas Turcja II Igor Kowacz Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich
Un saut dans la vIde
Utwór na skrzypce i orkiestrę kameralną
Wyróżnienie
Jan Kapr « Czechosłowacja
Utwór na skrzypce z towarzyszeniem orkiestry kameralnej lub skrzypce solo i dwa fortepiany
LISTA LAUREATÓW III MIĘDZYNARODOWEGO KONKURSU LUTNICZEGO IM. HENRYKA WIENIAWSKIEGO W POZNANIU (1967)
Nagrody
II Pfemysi Spidlen Antonio Capela Renato Scrollavezza III Piotr Kubas IV Antonio Capela
Czechosłowacja Portugalia Włochy Polska Portugalia
Medalel. Pfemysi Spidlen Cze chosł o wac j a 2. Vila Kuźel Czechosłowacja 3. Antonio Capela Portugalia
Piotr Kubas Polska Pfemysi Spidlen Cz echosł ow acj a Renato Scrollavezza Włochy
Medal Stowarzyszenia Polskich Artystów Lutników za najwyższą ocenę lutniczą Medal Stowarzyszenia Polskich Artystów Lutników za najwyższą ocenę dźwiękową Medal Stowarzyszenia Lutników Niemieckich (Niemiecka Republika Federalna) za najwyższą równowagę między walorami dźwiękowymi i lutniczymi Medal Stowarzyszenia Lutników Francuskich za piękny ehairaikteir pracy lutniczej Medal Stowarzyszenia Włoskich Artystów Lutników za najwyższą ocenę lutniczą Medal Zrzeszenia CGiiDA (Włochy) za największą indywidualność lutnika 
Nagrodyspecjalne
Piotr Kubas Polska
N agroda Stowarzyszenia Polskich Artystów Lutników za skrzypce godło "Leonardo", które uzyskały najwyższą ocenę wśród instrumentów nadesłanych przez lutników polskich
LISTA LAUREATÓW V MIĘDZYNARODOWEGO KONKURSU SKRZYPCOWEGO IM. H. WIENIAWSKIEGO W POZNANIU (1967)
I Piotr Janowski II Michaił Bezwierehnyj
Anaitolij Mielników
Polska Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich Polska Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich Polska Bułgaria
Kaja Danczowska V Eduard Tatewosjan
VI Michał Grabarczyk Minczo Minczev
Wyróżnienia
1. Maria Brylanka 2. Ginka Giczkova 3. Małgorzata Błażejewska
Polska Bułgaria Polska
Dyplomy
Dyplomy uczestnictwa w drugim etapie z zaszczytnymi wzmiankami
1. Iovan Kolundzija 2. Quido H6lbling
Jugosławia Czechosłowacja