LEON Ml!RZYOWSKI NOWY PREZYDENT STOLo I. POZNANIA 70 posiedzenie Miejskiej Rady Narodowej stoł. m. Poznania z dnia 11. XII. 48 r. miało ł:liezwykle uroczysty charakter. Sala Królewska Starego Ratusza przybrała odświętny wygląd. Tło stanowiły czerwone flagi z portretami" Lenina, Stalina, Prezydenta Bieruta i Premiera Cyrankiewicza. Posiedzenie odbyło się w przededniu Kongresu Zjednoczeniowego, a ponadto Rada dokonała wyboru , iiii ."o--ł" nowego Prezydenta miasta Poznania, którym wybrano ob, Leona Murzynowskiego, dotychczasowego dyrektora adm. firmy H. Cegielski. Nowy włodarz miasta, dziękując za wybór, powiedział: "Dziękuję wam, panowie radni, za zaufanie, jakim mnie obdarzono, Wiem, że obejmując tę zaszczytną ale zarazem ciężką funkcję, biorę na siebie szczególnie wielką odpowiedzialność. Zapewniam, że nałożonym na mnie staraniom postaram się sprostać i nie zawiodę zaufania społeczeńtwa poznańskiego." Leon Murzynowski, nowy Prezydent stoł. m. Poznania, urodził się dnia 11 stycznia 1908 r. w Poznaniu. Pochodzi z rodziny rzemieślniczej. Po ukończeniu szkoły odbywa trzyletnią naukę tach kryzysu, jako bezrobotny uczy się zawodu blacharskiego i w tym zawodzie pracuje aż do wybuchu drugiej wojny światowej. Lata okupacyjne spędza w Poznaniu, pracując w Zakładach Cegielskiego. Po wyzwoleniu Poznania pozostaje nadal u Cegielskiego na stanowisku szefa Wydziału Zasobów. W roku 1946 zostaje wicedyrektorem administracyjnym, a w rok później dyrektorem administracyjnym Cegielskiego, które to funkcje pełni aż do chwili objęcia stanowiska Prezydenta stoł. m. Poznania, nie przerywając swej intensywnej działalności w ruchu robotniczym. Będąc aktywnym członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, Prezydent Murzynow_ski dba przede wszystkim o świat pracy, zwracając szczególną uwagę na budowę osiedli i domów robotniczych. Objął swe zaszczytne stanowisko włodarza stolicy Wjelkopolski pod hasłem: budowa domów i osiedli robotniczych naczelną troską Zarządu Miejskiego. Awans społeczny ludzi pracy to osiągnięcie, którego podstawy stworzył ustrój demokracji ludowej, Wyrazem tego osiągnięcia jest wybór nowego Prezydenta stoł. m. Poznania, Prezydent L. Murzynowski znany jest w Poznaniu jako dobry organizator, prawdziwy demokrata i obY'Y"atel. Przeto całe społeczeństwo jest przekonane, że jak najlepiej wywiąże się z powierzonego mu zadania i że przede wszystkim dbać będzie o dobTO mas pracujących. Nowemu Włodarzowi stolicy Wielkopolski należy życzyć naprawdę dobrych osiągnięć na zaszczytnym stanowisku. ROCZICA OSWOBODZENIA POZNANIA ł 31 ROCZNICA ISTNIENIA ARMII CZERWONEJ (22. i 23. II. 49) Poznańskie uroczystości z okazji czwartej rocznicy oswobodzenia miasta i 31 rocznicy istnienia Armii Radzieckiej nosiły specjalny charakter. Inauguracją obchodu obydwóch rocznic było uroczyste posiedzenie Miejskiej Rady Narodowej, które odbyło się w sali Państwowego Teatru Polskiego, dnia 22 lutego bI. W posiedzeniu wzięli udział przedstawiciele władz, wojska radzieckiego i polskiego, przedstawiciele świata nauki, sztuki i kultury oraz przodownicy poznańskich zakładów pracy. Marszałka z roku 1945. Balkon drugiego piętra zajęli Cytadelowcy i wdowy po poległych na Cytadeli. Najwyższe piętro przeznaczono dla społeczeństwa poznańskiego. Posiedzenie zagaił Przew. Miejskiej Rady Narodowej, ob. E. Stokowski, po czym Prezydent stoł. m. Poznania, ob. Leon Murzynowski, w swym przemówieniu omówił dzieje walk o Poznań z roku 1945, bohaterstwo żołnierzy radzieckich i korzyści wynikające z rzyjażni polsko-radzieckiej, Podkreślił też wysiłek. poznańskiego robotnika w pracy nad odbudową kraju, stwierdzając: "Dla nas sprawy gospodarcze, wykonanie planu 1l.ospodarcze1l.0 oraz odbudowa i rozbudowa nasze1l.0 przemysłu, są dzisiaj sprawami pierwszej wagi. My, poznaniacy, mamy już swoje doświadczenia i piękne rezultaty. Wiemy, że tylko rozbudoWa gospodarcza zabezpiecza spokój i bezpieczeństwo całemu narodowi polskiemu i dlate1l.o Poznań, miasto pracy, wypełniając wiernie uchwały Kongresu Zjednoczenia, oświadcza dziś uroczyście, że poJ przewodnictwem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej pracować będzie nadal naJ odbudową dla dobra Polski, zmierzającej zdecydowanie ku socjalizmowi." W dalszym ciągu posiedzenia prezydium MRN. zgłasza wnio-sek o nadanie gen. Wajnrubowi, zdobywcy. Poznania, tytułu honorowego obywatela stoł. m. Poznania. Wniosek przyjęli tak radni, jak i wszyscy obecni na posiedzeniu goście, jednomyślnie. Z aklamacją spotyka się też wniosek przemianowania ulicy Marsz. Focha na ulicę Marszałka Rokossowskiego. Na posiedzeniu przyznał Zarząd Miejski nagrodę naukową za rok 1949 prof. socjologii UP., dr. Tadeuszowi Szczurkiewiczowi. a nagrodę literacko-artystyczną Prezesowi Poznańskiego Zaw Związku Literatów, dr. Wacławowi Kubackiemu. Uchwaleniem rezolucji wysłanej do. Marszałka Roli-Żymierskiego, depesz hołdowniczych do Generalissimusa Stalina i Prezydenta Rzeczypospolitej Bolesława Bieruta, oraz odspiewaniem "Międzynarodówki'" posiedzenie zakończono. Po opuszczeniu sali obrad Miejska Rada Narodowa dołączyła się do delegacji z różnych dzielnic miasta, i we wspólnym pochodzie udano się na stoki Cytadeli. Tam u stóp Pomnika Bohaterów, po przemówieniu Przew. MRN. i przedstawiciela Armii Czerwonej, kpt. Polańskiego, złożono liczne wieńce. nia Poznania, Miejska Rada Narodowa dokonała przemianowanift ul. Marszałka Focha na ulicę Marszałka Rokossowskiego. W uroczystości tej, która odbyła się przed głównym wejściem na Międzynar. Targi Poznańskie, wzięła udział przede wszystkim młodzież szkolna. Obchód rocznicy zakończyła uroczysta akademia w auli UP., urządzona przez Komitet Obywatelski. Część artystyczną akademii transmitowało Polskie Radio na wszystkie rozgłośnie polskie. LAUREACI NAGRODY NAUKOWEJ l ARTYSTYCZNOLITERACKIEJ STOŁ. M. POZNANIA Tegoroczną nagrodę naukową przyznało miasto dr. Tadeuszowi Szczurkiewiczowi, profesorowi socjologii UP. W Poznaniu przebywa od roku 1921, pracując pod kierunkiem pro£. Floriana Żnanieckiego, jako asystent poznańskiego Instytutu Socjologicznego, W 1931 wydaje rozprawę pt.: "Sugestia społeczna", pracę z pogranicza socjologii i psychologii. W tym samym roku doktoryzuje się, obejm.ując wykłady socjologii na wydziale prawno-ekonomicznym UP. oraz kierownictwo działu socjologicznego kwartalnika: "Ruch prawniczy, ekonomiczny i społeczny". W 1937 zostaje wicedyrektorem Zarządu Głównego Instytutu Socjologicznego. W tym czasie ydaje rozprawy: "Moda na socjologię", "Struktura społeczna a procesy indywidualizaCJi" oraz "Rasa, środowisko, rodzina", umieszczając w "Ruchu prawniczym", "Przeglądzie współczesnym" oraz "Przeglądzie socjologicznym" szereg recenzji, artykułów i pra<;. W czasie okupacji kieruje sekcją socjo.logiczną, będąc równocześnie wykładowcą na tajnych kursach Uniwersytetu Ziem Zachodnich, Uniwersytetu Warszawskiego i Wolnej Wszechnicy. W listopadzie 1945 obejmuje dwie katedry socjologii: na Wydziale Humanistycznym UP. oraz na Wydziale Prawnoekonomicznym Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, Poza tym prowadzi konserwatorium socjologiczne dla 140 studentów. Na zlecenie Ministerstwa Oświaty organizuje obecnie międzyuczelniane Studium Nauki o Polsce i Swiecie Współczesnym. Laureatem nagrody artystyczno-literackiej na rok bieżący jest dr Wacław Kubacki. Nagrodę otrzymał za działalność w dziedzi znania, gdzie, w Uniw. Pozn. habilituje się na Wydziale Humanistycznym jako docent historii i literatury. polskiej. Jest autorem tomu essay'ów pl.: "Krytyk i twórca" zawierającego interesujące studia z literatury polskiej i światowej. Jako znawca epoki mickiewiczowskiej opracował szereg studiów o Mickiewiczu. Jest również autorem dramatu pt.: "Krzyk jarzębiny". Poza pracą naukową i literacką znajduje czas na pracę organizacyjno-społeczną. Był naczelnikiem Woj. Wydz. Kultury i Sztuki, a jest prezesem Zw. Zaw. Literatów, oddział w Poznaniu. CZYNY KONGRESOWE W POZNANHJ Okres sześcioletniego planu gospodarczego przyniesie Polsce wzrost potencjału przemysłowego i podniesie stopę życiową mas. Łączy się z tym ogrom wysiłku Zjednoczonej Partii Robotni,czej walczącej o realizację wyznaczonych zadań produkcyjnych, usuwającej przeszkody, jakie znajdują się na drodze urzeczywistnienia planu. Przed otwarciem Kongresu, poznański świat pracy, pragnąc uczcić za przykładem całego kraju, zjednoczenie partyj robotniczych, wzmógł współzawodnictwo.pracy, podniósł jej jakość i wydajność. Codziennie napływały meldunki- o wykonaniu przyjętych zobowiązań, a młodzież, załogi fabryk i kopalń, pracownicy fizyczni i umysłowi podjęli nowe akcje w ramach czynu przedkongresowego. Jako jedna z pierwszych przystąpiła do pracy młodzież inteligencko-robotnicza Poznania, zrzeszona w Z, M. P., która postanowiła podnieść wydajność swej pracy o 100%. W szkołach zawodowych i ogólnokształcących Koła Z. M. P, pomagały sł'abszym uczniom w nauce, przeprowadziły zbiórki pieniężne na pomoce naukowe i książki dla najbiedniejszych kolegów, udekorowały świetlice. Uczniowie Pań,stwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych opracowali rozwiązanie artystyczne wnętrz w czytelniach i świetlicach. W fabrykach i zakładach przemyslowych na terenie naszego miasta przystąpiono do wzmożonego współzawodnictwa pracy, zorganizowano ekipy wysyłane w teren jako pomoc rolnikom, ożywiono tempo pracy organizacyjnej. W młodzieżowym współzawodnictwie na terenie samych tylko Zakładów H. Cegielskiego brało udział 2640 robotników. We wsz