KRONIKA MIASTA POZNANIA
Bolesławowi Chrobremu, za którego czasów stwierdzono już w kilku miejscach np. w Gnieźnie i w Santoku tendencję do budowania grodów-olbrzymów. Z grodu trzeciego nie odkryliśmy żadnych budowli obronnych. Stwierdzono tu jedynie ślady gęstego zaludnienia grodu. Z tego też grodu pochodzi szereg naczyń nieckowatych o ścianach plecionych z wikliny i słomy, z których jedno opisałem już w moim poprzednim, cytowanym tu już sprawozdaniu. Gród ten nie trwał długo, zniszczony bowiem został w czasie najazdu Brzetysława w 1038 r., o którym zgodnie Anonim tzw. Gall oraz kronikarz czeski Koźma piszę" że zburzono wtedy Gniezno i Poznań. Dowodem tego zniszczenia sę, stwierdzone w tej warstwie na całym zbadanym przez nas terenie ślady silnego. pożaru, który zabudowania te strawił. Po zniszczeniu grodu trzeciego powstaje gród czwarty z ciekawymi pozostałościami podłóg (?) kamiennych.
Czas powstania tego grodu i jego trwania datować możemy doskonale dzięki znalezieniu w tej warstwie w kilku różnych miejscach 6 monet srebrnych, silnie wytartych, pochodzę,cych z czasów od 1040-1080 14 ). Datowanie to możemy skontrolować dzięki znalezieniu w tej samej warstwie części ostrogi żelaznej 15), pochodzę,cej z końca XI w. lub poczę,tku XII w. Czwarty zatem gród poznański pobudowany u schyłku pierwszej połowy XI WO trwa w głę,b wieku XII. Trzeci więc gród, dla którego datowania niestety nie posiadamy tak doskonałych kryteriów, jak dla grodu czwartego musiał ulec zniszczeniu w pierwszej połowie XI w., a powstał, jak można wnosić na podstawie znajdowania w obrębie jego zabudowań ułamków naczyń wyłącznie toczonych na krę,żku garncarskim z nieznacznymi reliktami naczyń w górnej części obtaczanych, w pierwszej połowie XI w. (przypuszczalnie w ostatnich latach panowania Bolesława Chrobrego). O Hl' zaś chodzi
H) Według uprzejmego określenia prof. Zygmunta Zakrzewskiego silne wytarcie tych monet świadczyłoby o długim ich używaniu tak, że nie wykluczoną jest możliwość przetrwania ich do początków XII w. Tak w każdym razie tłumaczy sobie ten fakt prof. dr Z. Zakrzewski, 15) Wo Hensel, lo Co, str. 287, ryc. 7.

4g8