HISTORIA POLSKIEGO RUCHU NAUKOWO-PRZYRODNICZEUU
czątkowo W owym czasie znany przemysłowiec dr Hipolit Cegielski, a po jego rychłej śmierci pełen energii i ambicji znakomity organizator \Vłodzimierz \-V olniewicz, przystępuje w szybkim tempie do pracy. Dzięki zrozumieniu przez społeczeństwo podjętej idei i nadzwyczajnej jego na ten cel ofiarnosci. dzięki doradczej pomocy późniejszego dyrektora Szkoły, dl'. Juliusza Aua, zdobyto potrzebne fundusze, szybko uporano się z wyjednaniem n władz pruskich zezwolenia na jej założenie, z postawieniem budynków folwarcznych i z przebudową starych (]omów przeznaczonych przez Cieszkowskiego na pomieszczenie sal wykładowych i labol'atoriów, z wyszukaniem odpowiedniego grona profesorskiego, ze skompletowaniem maszyn rolniczych i inwentarza żywego tak, że 21. Xl. 18';0 r. mogła już Szkoła otworzyć podwoje dla młodzieży, hy ją w rycerski sposób hartować na duchu i przysposaLiać do rozgl'ywają,c£'j się walki pkonomicznej. l';'a dyrektora Szkoły powołał Zarząd Centralnego Towarzystwa (ospodarczego dr. Juliusza Aua, znakomitego znawcę ówcze:mej polityki rolnej, b. docenta Akademii Rolniczej w Bonn, a następnie komisarza Centralnego Towarzystwa Rolniczego dla Prus Nadrellskic.h. Obowiązki dyrektora spełniał dr Au przez cały sześcioletni okres i ,tnienia Szkoły z siedmiomiesięczną ,jedynie pl'zerwą w r. 1872/;3. w czasie której obowiązki te pełnili prof. August Lubonu.ski, a po nim zastępczo prof. Szczęsny Kudelka.
Grono profesorskie, ::;kompletowane drogą konkursu, składało się w pierwszym roku istnienia Szkoły (U\70) z ;) nauczycieli, w okresie zaś pełnego rozkwitu (1815) miała ona aż 15 katedr, 7 docentur i 2 lektoraty. Grono profesorskie reprezentowali ludzie doskonale w swym zawodzie wykształceni, mający za sobą przeważnie wieloletnią praktykę naukową w kraju i za granicą. Poziom nauczania w szkole był prawie akademicki. Nauka odbywała się wyłącznie w języku polskim. Dla przykładu przytoczę nazwiska profesorów i tytuły wykładów z zimowego półrocza r. szk. 1874/'75:
1. dr Juliut5z Au: Nauka gospodarstwa społecznego. Encyklopedia i metodologia nauk gospodarczych. Statystyka. Seminarium ekonomiczne;