KRONIKA MIASTA POZNANIAczłonków nie udało się rozwinąć żywszej działalności naukowej w Wydziale. Od r. 1914 coraz to wyraźniej zaznacza się upadek \Vydziału. Przyczyny tego zjawiska należy się dopatrywać nie tylko w tym, że poważna część członków została wcielona do armii niemieckiej,lecz głównie w braku wykształconych przyrodników, którzyby mogli wnieść do Wydziału jakieś ożywienie rucllU naukowego. Nie podźwignął się \Yydział Przyrodniczy z upadku nawet po odzyskaniu Niepodległości Polski, lecz i owszem bardziej jeszcze podupadł, zwłaszcza od zawiązania się w Poznaniu Oddziału Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Kopernika (1919), w którym odtąd zaczął się skupiać ruch naukowo-przyrodniczy Poznania, a zarazem całej niemal Wielkopolski. Nadto ogniskami pracy badawczej stają, się poszczególne zakłady przyrodnicze przy założonym w r. 1919 Lniwersytecie PoznalIskim. Po odyskaniu Niepodległości i założeniu w Poznaniu uniwersytetu oraz innych instytucyj naukowych o przymdniczo-doświadczalnym lub gospodarczym kierunku pracy przybyło do Poznania wielu wykształconych przyrodników z innych dzielnic Polski i z zagranicy, pl'agną,c wspMpracowal; z Towarzystwem Przyjaciół Nauk. Jednakże ramy organizacyjne, w jakich pracowało to Towarzystwo w czasach zaborczych, wymagały koniecznie mzszel'zenia ich oraz dostosowania do nowych warunków w Niepodległej Polsce i do ogólno-światowego postępu nauk przyrodniczych w latach powojennych. Ponieważ we wszystkich wydziałach, a zwłaszcza przyrodniczym, dawała się odczuwać konieczność przeprowadzenia tych zmian, przeto w r. 1921 dokonano gruntownej reorganizacji całego Towarzystwa, tworząc tzw. I