KRONIKA MIASTA POZNANIA
Matko Najwiętsza i Niepokolana, My już nie bluźnim wśród krwawej pożogi, Rozpaczy jękiem - boleścią nad miary Bo męczennikom tej pokutnej drogi Sarkać nie wolno pod krzyżem ofiary, Bo lud Twój dojrzal - zrozumial w pokorze, Że tu nie silą ni wolą stworzenia Mierzyć się godzi te wyroki Boże, Którycb sztandarem jest godlo zbawienia! Że pod tym krzyżem pokutnej ofiary, Orędowniczka tego ludu stoi, Modlitwą z nieba i jutrzenką wiary Nas do zbawienia prowadząc podwoi, adzie Bóg przebaczy i poskromi burzę, A matka jego w niebiańskiej koronie, Cudem się cudów nam objawi w górze, Widzeniem świętem na ojczyzny tronie W świetle tej wiary my dziś sercem calem, Jasnowidzenia natcbnieni slowami, Śpiewamy grzmiącym od wieków eboralem : "Królowa Polska, zmiluj się nad nami" Korony naszej Patronko święta, Lud Twój przed Tobą kolana zgina, l wielbi Ciebie pieśń w niebo wzięta. "Salve Regina".

Pieśniami dzwonów, w niebiańskiej wyżynie, Nad ziemią naszą zagrzmial glos dziś Boż v, Bo na tej ziemi w natcbnienia godzinie Koronę Polską tu ojczyzna złoży Boga-Rodzicy, którą ojce czcily.
A święty Wojciecb nam ją w pieśń ulożyl, Tej pieśni slowa tak się z nami zżyly, Że bymn Maryi nasze dzieje tworzyl