ENGESTHC)M - CZŁOWIEK I POETA NIEZNANYz niezmordowł,nie czynnych w sprawie oswobodzenia naszej świętej Ojczyzny - Braci. Opisać Ci Go nie poważę się - za słabe pióro. Poznacie się, a ja mam moralne przekonanie, że tylko pokochać się wzajemnie możePie. Posyłam Ci jeoną akcyją wraz z opisem - sprzedawaj je - zbieraj podpisy, ja wkrótce do Ciebie napiszę i więcej ich nadeślę. Tymczasem dzikich (t. j. nie zrzeszonych) - oswój z widokiem postępu na drodze poświęcenia i powinności. Jutro jedziem do Paryża - dotychczas zatrzymywała nas choroba ręki Tadeusza, który Cię po tysiąc razy ściska i moja legitymacja na Francuza. Żegnam Cię mój bracie i uściski bratnie Braciom przesyłam. Pozdrowienie i braterstwo. Twój zawsze Alexander. Strasbourg, 22. IX. 1850. Dwa były główne źródła natchnienia ]Iodyckiego Engestroma - były nimi uczucia religijne i narodowe. Engestrom napisał kilkadziesiąt dłuższych lub krótszych poematów o motywach religijnych. Ze szczególną czcią odnosił się do Matki Boskiej, jako wieloletni S o d a l i s M a r i a n u s. Nazywano go też piewcą Marii. Z obszernego jego poematu religijnego. napisanego na dzielI koronacji Matki Bolesnej we Lwowie 190fl r. wyjmujemy parę ustępów. Wybaczy nam czytelnik czste cytowanie wierszy konieczne przy omawianiu utworów nie drukowanych dotąd luh nie zebranych w pewną całość. N a d z i e ń kor o n a c j i. W pokutnej szacie na krzyżu rozpięta, Wieków orkanem rozdarta na troje, U nóg dziś Twoicb o Maryjo święta, Ojczyzna nasza - to królestwo Twoje We krwi purpurze - w cierniowej koronie, Za ojców winy i za nasze grzecby Do Ciebie Matko podnosimy dlonie, l u stóp Twoicb szukamy pociecby, Przed Twym oltarzem dziś naród w potrzebie l ufnościq staje z pod pręgierza Pana, Z glębokq wiarq wolajqc do Ciebie,