KRUNIKA MIASTA POZNANIAnianą skromną budową zamku. Nie zostawił też luÓI ani jednej fundacji kościelnej, żadnego śladu swej działalności. Poza zbudowaniem młyna na Warcie za Dominikanami około r. 1354 niczego innego Poznań królowi nie zawdzięcza. a) Co za kontmst do współczesnego I\alisza, który l\:azimierzowi Wielkiemu i jego czasom zawdzięcza prawie cały swój wygląd zewn<:trzny (zainek, mury miejskie, klasztor Franciszkanów, kolegiata, pałac arcyhiskupi). 4. Mamy poza tym do zanotowania fakt wybitnie niekorzystny dla miasta a mianowicie konfiskata przez I(azimierza \Vielkiego wsi Jeżyc i \Viniar, należących do Poznania. :!4) \Vpmwdzie konfiskatę majątków stosuje król na szeroką skalę iwohec innych instytucji, niemniej dowodzi ona w stosunku do miasta nieprzychylnego ustosunkowania się. \Vsie te wracają po śmierci Kazimierza restytuowane miastu przez królową Elżbietę w r. 1372,25) jako wynik właśnie zmiany polityki wobec Poznania. Musimy więc stwierdzić dziwne upośledzenie Poznania, o il(' chodzi o Kazimierza \Vielkiego. I\ról poprostu ignorował rozwój samego miasta, zostawiając je swemu losowi, choć z drugiej strony wiemy, że znał jego ważność i znaczenie. Musiały hyć jakieś specjalne cele polityki Kazimierza Wielkiego, musiały być jakieś specjalne przyczyny, które go skłaniały do tej obojQtnosci. Przecież Poznań był jednak wówczas głównym miastem \Vielkopolski i zgoda jego wraz z Kaliszem widnieje na akcie pokoju z Krzyżakami zawartego 8. VII. 1343 w Kaliszu. 26) Mimo jednak doceniania ważności król jest nieczuły na interesy miasta, co więcej, wyraźnie popiera drugie co do wielkości miasto wielkopolskie I\alisz, nie szczędząc mu przywilejów, dochodów i budowli. \Vygląda to zupełnie na chęć stworzenia konkurenta i przeciwwagi dla Poznania. Szukając przyczyn, gotowi bylibyśmy położyć czl.'ŚĆ z nich na karb niechętnego stosunku króla dla całej w ogóle Wielkopol 23) J. Łukaszewicz l c., 242. 24) Warschauer: Stadtbuch von Posen. Poznań 1892, Wstęp str. 83. 25) J. Dąbrowski. Ostatnie lata Ludwika Wielkiego. Kraków 1918, str. 332, por. też Wlkp. III. 1665. 2(j) WIkp. II. 1222.