ZAPISKI obecnie (15. VI. 1938 1'.) zakollczyły siQ roboty próbne, a rozpoczęły badania obliczone na dłuższy okres czasu. Próbne prace wykopaliskowe rozpoczęły się od przekopania . północnego odcinka placu katedralnego (ryc. 1) dł. 40 m i szer. 4 m, podzielonego na cztery mniejsze odcinki po 10 m długie. Dwa z nich (odc. 2 i 3) przekopano do głębokosci 5 m poniżej obecnego poziomu, a tylko jeden (4-ty) do poziomu wody gruntowej, znajdującej się na gł. 5,80 m, przy czym stwierdzono, że do tego odcinka nie sięgały już zabudowania naj starszych warstw wczesnodziejowych. Nie można było nie!';tety z braku odpowiednich przyrządów stwierdzić, czy dzisiejszy poziom wody gruntowej jest odpowiednikiem jej poziomu w X w. i dalej czy nie mamy tu do czynienia z grubą ławicą mułu i piasku, naniesioną w czasie powodzi na niżej położone resztki starszego osiedla. Wskutek konieczności uporządkowania placu katedralnego na życzenie władz duchownych, ustosunkowanych bardzo życzliwie do prowadzonych badail, na dzień Bożego Ciała, ze względu na odbywającą się tam procesję, nie zdołano w ciągu tych próbnych prac wykopaliskowych dotrzeć do najstarszych, najbardziej nas interesujących pokładów zabytkowych, położonych bezsprzecznie poniżej zbadanych przez nas warstw wczesnodziejowych. Najniższa i zarazem najstarsza z odkrytych dotąd warstw zabytkowych znajdowała się - jak wyżej powiedziano - na głębokości 4,80 - 5 m poniżej obecnego poziomu placu katedralnego, wzniesionego 58,378 m. nad poziomem m0rza. Odkryto tu pokłady łupanych dyli drewnianych rozmaitych rozmiarów, nieregularnif' gęsto obok siebie ułożonych, a jedynie w odleg-łości ca 20 m na wschód od wału kamiennego tworzących konstrukcyjną całość, naj pewniej pozostałość po obronnym wale drewnianym, 4,50 m szerokim, zbudowanym z naprzemian podłużnie i poprzecznie układanych dyli. Drewniany ten wał (ryc. 2) spoczywa na warstwie mierzwy, będącej zapewne świadectwem wyrównania terenu po zniszczeniu !';iQ dolnych, starszych konstrukcji, do których nie dotarliśmy. Jaki jest jego stosunek do wału kamiennego 4), który przypuszczalnie opasywał najstarsze dotąd odkryte 4) Słuszność identyfikacji tego wału jako pozostałości po wale obronnym potwierdzą przyszłe badania. W dzisiejszym zaś stanie odkryć wszystko zdaje się przemawiać za możliwością takiego określenia przeznaczenia tych kamieni.