KRONIKA MIASTA POZNANIA
Zakończenie listu zawiera ciekawą wiadomość. "Nie spodziewam się stać winnym uroszczenia" - usprawiedliwiał się - "bo wiadomo, że ministerstwo przeznaczyło mi w roku 1824 posadQ rektora w Szczecinku oraz, że zmarły naczelny prezydent p. llaumann zapmponował mnie na urząd radcy konsystorskiego".16) Konsystorz nie mógł uwzględnić życzeń Kassyusza. Chętnie widziałby go na dobrej posadzie superintendenckiej, ale w starych prowincjach. Ministerstwo natomiast nie dysponowało odpowiednią posadą. Objekt kłopotów rządowych pobierał więc nadal swój .,Wartegeld", choć niecierpliwość Konsystorza rosła a prośby do Ministerstwa stawały się coraz bardziej naglące, bo przesiedlenie Kassyusza "...do innych prowincji także ze względów politycznych wydaje się być bardzo wskazane". Wszystkie wysiłki Konsystorza rozbijały się o żelazny spokój ministra oświaty. Nie tylko nie spieszył siQ z wyszukaniem posady, ale nawet zapytywał, czy ".uw obecnych zmienionych stosunkach było by możliwe otwarcie Kassyuszowi odpowiedniego zakresu działania w tamtejszej prowincji". Na to odpowiedział Konsystorz dość krótko, że tak dalece, o ile mu wiadomo, stosunki polityczne nie zmieniły sięP) Kassyusz uratował więc część uposażenia. Na jak długo nie wiadomo. Troski materialne nie opuściły go, ale nie opuścili go też możni protektorzy. W jednym z opublikowanych listów Adelajdy Rappard z domu Massenbach czytamy, że Hadziwiłł wyznaczył Cassiusowi 100 talarów rocznie na wykształcenie synów"; ...dass finde ich sehr nobel", dodała poczciwa sąsiadka plebana orzeszkowskiego. 18 ) Nieporzuciłby on zresztą Wielkopolski nawet za cenę dobrobytu w starych prowincjach. Zbyt silnie związały go z terenem węzły moralne towarzyskie i polityczne. Depresja wywołana utratą posady nauczycielskiej minęła. Trudno wprawdzie ustalić, kiedy podjął znów pracę społeczną, bo życie polityczne
Hi) Arch Państw. Pozo. Akta Kons. itd. sygn. prow. 20 str. 153.
17) Pismo z dnia 27. II. 1836. Arch. Państw. Pozn. Akta Kons. itd sygn. prow. 20 str. 187. 18) D v. Hopfengiirtner. "Unsere Tante Rappard" tuttgart 1896.
str. 90.