TOMASZ PONCINO ARCHITEKT XVII WIEKU
Między innymi, dla przeprowadzenia sprzedaży swoich dóbr w \Varszawie ustanawia i wpisuje 18 lutego do protokołu sądowego jako swego plenipotenta prawnego czeladnika murarskiego Franciszka Pobili. 20 ) Dnia 20 kwietnia kupuje w Poznaniu razem z drugą swoją żoną, Konstancją Ruszkowicówną od kupca Marcina Walentynowicza za sumę 4400 zł "...kamienice w ulicey z dawna Świętosławska zwaney, idąc z rynku ku kościołowi Oyców Jezuitów po lewej ręce między zacnie sławnego pana Woyciecha Schwarza, złotnika, mieszczanina poznańskiego z iednej, a wielmożnego J. M. pana Stanisława z Sztemberku Kostki, st.arosty lipiilskiego, z drugi stroney w samsiedztwach stoiący...".21) Również po 17 maja lG52 1'. nie prowadził Poncino prac architektonicznych w Lądzie, bowiem rezultat rewizji, na którą się dobrowolnie zgodził, nie był dla niego korzystny. Jak to wynika z protokołów sądowych przez kilkanaście lat ciągnącego się procesu, miał się dopuścić następujących uchybieil: wbrew umowie zburzył starą świątynię, nieusunął gruzu ani piasku, nie przygotował materiałów na budowę przyszłego kościoła. Za płytko położył fundamenta, do wapna dał więcej starego i zużytego materiału aniżeli nowego, w fundamentach (in fulcra terrae) użył zamiast wapna jakiejś oszukallczej mieszaniny. Zakotwiczenia żelazne, "dictas hankry" zastosował zbyt cienkie jak na tak ogromną budowlę. Cegły na zbudowanie sklepień (commemorationibus seu tectitudinis) miały być źle wypalone i niewłaściwego formatu, a wreszcie, w połączeniach starych i nowych belek brakowało w)aściwych wcięć. 22 ) \V związku z tym dowiadujemy się z aktu sądowego, zapisanego dnia 12 czerwca 1(552 r., że Poncino "architectus murariorum" jest od kilku tygodni uwięziony w Lądzie przez opata Zapolskiego. 23 ) Na prośbę żony uwięzionego, Konstancji Ruszkowicówny, przybyli do sądu, Wojciech Schwarz, złotnik i ławnik,
20) A. P. P. - Adv. Posn. r. 1652 pag. 393. Czy sprzedał nie wiadomo; w każdym razie, jak to wynika z testamentu, kamienica, którą posiadał na Krakowskim Przedmieściu, pozostała jego własnością. 21) A. P. P. - Adv. Posn. r. 1652 pag. 528.
22) A. P. P. - A. C. Posn. z lat 1657-59 fol. 5 v. r. 1657.
23) A. P. P. - Adv. Posn. r. 1652 pag. 721.