TOMASZ PONCINO ARCHITEKT XVII WIEKU
Pobyt Poncina w Krakowie trwał zapewne do roku 1645, skoro w cytowanych już krako\vskich aktach cechowych zapisano 15 marca tegoż roku: "Famatus Thomas de Poncino de Goritia Lugane honestum Andream Pontino, fratrem germanum, ad aedificandam artem muratoriam, ad quattuor annos suscepit". 9) Już następnego jednak roku przebywa znowu w \Varszawie, jak to wynika z procesu wytoczonego dnia 28 sierpnia 11;4(; r. Szymonowi Buta, sąsiadowi posesji Poncina - oraz Janowi Bischoff, muzykowi J. Kr. Mości. który prawdopodobnie kupił od Fiserowej dom sąsiadujący po drugiej stronie realności Poncina.ł°) W czasie rozprawy skarży siQ Poncino, że pozwani przeszkadzali mu w wymurowaniu ścian z obydwu stron jego domu. W drugim terminie występuje jako pozwany już tylko Buta, (widocznie z Bischoffem nastąpiło porozumienie polubowne). 11) Poncino domaga się, aby pozwany ustąpił ze swego gruntu dla wybudowania murowanej ściany albo ułożył się z nim w sprawie jej budowy dla obustronnego interesu. Buta odpowiadał na to, iż mu drewniana ściana wystarczy, i do niczego nie może ani nie powinien być zmuszanym. Sąd przychylił się do jego stanowiska, wobec czego Poncino zapowiedział apelacją do sądu królewskiego. Cały ten spór jest o tyle interesujący, że chodzi tu o: "...exaedificando per actorem pariete murato...", co wskazywałoby, iż Poncino nosił się z zamiarem wybudowania murowanej kamienicy na miejscu swego drewnianego domu na Krakowskim Przedmieściu, albo zamierzał conajmniej gruntownie ją odnowić, dając z obydwu stron ściany murowane. - A więc jeszcze jeden, choć drobny, przyczynek do obrazu zamożności Poncina. W dwa lata później natrafiamy na ślad innego procesu, który był już poprzednio wszczęty. Poncino przez swego plenipotenta sądowego skarży Jana GodalQ, ławnika warszawskiego, o zwrot należnego długu i kosztów procesowych tej samej sumy co dług. 12) O ich wysokości informuje powtórnie zacytowane
9) A. Kr. - Depozyt nr 496, pag. 161.
10) A. W. - Adv. Stara Warszawa nr 552 z lat 1645-49, fol. 142v.
11) A. W. - Adv. Stara Warszawa nr 552, z lat 1645-49, fol 142 v.
12) A. W. - A. C. Stara Warszawa nr 31, z lat 1647-49, fol. 322, r. 1648. Jan Godala był z zawodu aptekarzem (A. W. - Inducta Relationum Grodu Warszawskiego nr 6, z lat 1632-34, pag. 2413, r. 1634).