PROBA BIOGRAFII WALENTEGO WROBLA Pr>opugllacululll - dzisiejsza terminologia 'na7;ywa je kursem gimnazjalllym. Że doprawdy \Va]entT wywiązywał siQ z tego obowiązku, wyraźnie am powiada 7); lllożem' też wymienić przynajmniej jedneg-o jego ucznia krako.wskiego., Erazma Ciol]m, późniejszego Dpata mo.gi]kiego, któremu poświęcił swoje PI'Opugnaculum. Został także \Vróbl C7łonkiem Collegium MillUS, " tym charakterze spotykamy go w lipcu 1508 r. 8 ). Późlliej jedlla]{ na czas jakiś przeno.si się do Po.znania, mDże tylko. lIa krótko., ahy dopełnić formalności ohjQ('ia altarii, jaką otrzymał; hądź cO bądź jesienią r. 1513 ZllO\Hl znajduje sic;' w Krakowie. \V czasie pGl11i('dzy F; paidziernika a grudniem lfJ13 "Vróh\ kilkakrotnie wTstQPuje na ze]ąaniach doktorów CJliwerytetu z t.tułel1l magister ał'tium, wymienian' na jednym z końcowych miejsc 0). Brak hakalaureatu teologii w tytulaturzl' wskazuje na to, że tPII uzyskał d(.Jpiero po tym roku, \\ latach LJ14-n. Nie wiemy, jaką wówn:as w r. 1513 \Valent- po..;iadał altarię w kościele Ś. Marii Magda]eny w Poznaniu. Sam fakt znany jest stąd, że 18 marea 1513 mianuje jako altarzysta pełnomocnikiem swoim mgr Iacieja Janika, penitencjarza w kościele NPMarii iil Summo l0). \V piśmie tym \Vróhl upoważnia go m. i. do UZ\ skiwania i rezygnowan,ia jakichkolwiek heneficjów. Stąd można wnosić, że spDdziewał siQ wówcza.., wiosną r. 1513 jakiejś promocji. Alp ta plenipotencja po,zwala także wnioskować, Żf' wtpncl'as llm,ił si<;, z zamiarem przynajnllliej cza.sowego. wyjazdu z Pozllarnia. Niebtet. nie wiemy, kiedy objąl ową altarię. Bądź co hądź, w życiorysie jego należy przyjąć, że w ]ataeh 1508 a 1513 otrzymał altarię n Ś. :\olarii Ia'daleny i żp czas jakiś przehywal w Poznall1iu. 7) W pruumowie do Propugnaculum 8) Acta HectOl.alia.... Univers1tatis Cracovicnsis cd. \VI. Wi..,loeki T J f :1, Kraków lR!.M nr. 2143. 0) Conclusiones t.'nivf".rsitatis Cracoviensis 1441-1589, wyd H. Barycz KraJ,ów 1933. Nr. 178 151ą 8, X.: "'rób l .iako mgr arf w I{raIwwif' IJil'/'zc udział w zebraniu dla obrony swobód l'niwersytetu z wielu innymi doktorami i magistrami. Nr. 181: 3. XI. i nr. 188: 9 XlI. tak samo w innych sprawach. 10) AA lFi13 85 v.