KRONIKA MIASTA POZNANIAjaką zawiera dalszy ciąg niniej!-.zego zbioru, to dochodzimy do wniosku, że widocznie w ówczesnym Poznaniu szerzyła siI,J i pro. paganda uowowiercza - przypominamy Eudorfina - oraz żydzi korzystali z zamętu religijnego, aby osłabiać wiarę wśród chrześcijan. Wycieczki przeciw żydom są nader częste, zachodzą niemal w każdym kazaniu. Nie mają jednak znamienia gospodarezego, społecznego, tern mniej politycznego, lecz teologiczne. Mowa w nieh o żydach Starego Testamentu i tutaj właśnie wykład Izajasza przednio nadaje się do tego, aby im wyp.ominać niewierność wobec Boga. Mowa o żydach za czasów Pana J eZUi3a i o karze, jaka spadła na nich, że go nie chcieli uznać. Wróbel widocznie doskonale jest obznajmiony z pismami Flaviusa Józefa. Ale na kilku miejsrach polemizuje także z ówczesnymi żydami np. w sprawie czci .obrazów, w przedmiocie poświęcania kościołów na cześć świętych. (Str. 110). ,.Taką samą błędną naukę WI1aZ z żydami heretycy teraz głoszą. Powiadają: Przeklęty ten, kto tworzy bożyszcze (Deut. XXVII, 15). Nie wolno zatym czcić ani ohrazu ani ehleba ani człowieka ani stworzenia, jak to czynią chrześcijanie. - Odpowiadamy im: Gdyby było zabronione tworzyć obrazów, to i Salomon byłby zgrzeszył, co wystawił dwanaście lwów w świątyni i wyrzeźbić dał woły w morzu miedzianym i lwy i cherubiny na p.odstawach spiż.owych. A któż jest tak głupi, żeby sądził, iż w L;iemi żydowskiej nie było żadnego malarza, żadnego rzeźbiarza? IUóż więc wTzeźbił Chel"Ubinów? A o pieniądzu rzekł Chry.stus: Czyj jest ten obraz? A jeśli w niektórych rzeczach ua oko zwyczaj nasz podobny się zdaje do pogańskiego, to jednak zupełnie in3Jczej posługuje się nimi, kto je odnosi do innego celu. -- Tak rzec należy o obrazadI pogalIskich a chrześcijańskich. A wiadomo, że obra,zy btl.iały w Kościele już za czasÓw apostolskich. Oto ławne jest na świat eały, że św. Łukasz malował N. Pannę. Co zaś dotyczy tego, iż żydzi móvią: Czczą też człowieka w chlebie zamiast prawdziwego noga" itd.: to mówca powoływa się na moc słowa Bożego i cuda. Da.liśmr przykład argumentacji \Vróbl.a przechv żydom. Widać z niej Erudycję autora, ale lękamy się, że jednak
J8(j