ZAPISKI
może ksztalcił się w Rolegium Lubrai1skiego, dalej że rozczytywał się w pbarzaeh ascetycznych, a z samego rękopbu zobaczymy, że należał do szeregu mężów, zwalczających protestantyzm oraz niechętnych żydom t). Uękopis nasz zawiera 22 kazania. Wszystkie są adwentowe i jednego roku były powiedziane, innymi słowy \oVróhel \V czasie adwentowym kazał codziennie i to, mniemamy, :,.tale nietylko w tym jednym rDku. Odpowia.da temu nagłówek na str. 1 S e q u u n t u r s e r lU o 11 e.s R u p e r E s a i a m p r o o. p h e t.a m P o z n a n i e .a d d i v a m ){ a r i a m .M a g d al en a m p e r m g r V.a l e: n t i n u m P a, s s e r t e m p o r e a dv e n t u s d e c l a ID ,a t i. Nie przeszedł w u:ieh kaznodzieja tałego proroctwa: kazania kDiICZą się na rozdziale VII Izajasza na znanym tekście: "Oto panna pD-c7nie" itd. Znaczy to, że rozbiór tekstu wypadł bardzo szczegółowo; mówca wszakże omawia tylko, niektóre wersety, większą część pomija. Czas wygłQszenia tych kazań możemy ustalić dość dokładnie.
T e r m i n u s .a d q u e m będzie zgon Wróbla, a więc rok 1538, t e r m i n u s a q u o r. 1532 wynika z ka.z. X, str. 143, q u la n t i e x ' A u s t r i a r. 1532 (wygnani żydzi). l\IlOżemy zatem ustalić czas ich na lata 1532 a 1538, to znaczy, że przypadają już na koniec życia kaznodziei. Znużenia jednak starczego zgoła po nich nie znać; zresztą zdaje się, ż,e Wróbel nie doczeka! pożnego wieku. W ukladzie kazai1 pierwsze stanowi wstęp i zajmuje się nie wykładem proroka, lecz osobą Izajasza. Rozbiór tekstu rDZpoczyna się od drugiego. Pierwsze też tylko kazanie stanO\vi zwartą w sobie całość: dalsze tworzą zadzierżgnięte ogniwa łai1cucha. I\:aznodzieja, wykła,dając wiersz pD wierszu, widocznie skoro czas prze.znaczony mijał, zamyka! naukę kilku uwagami treśd moralnej, aby w następnej podjąć na nowo tam, gdzie skoiICZył dzielI poprzednio. Z tern łączy się też, że nieraz powoływa 'się na, poprzednie kazanie. Na cwło każdej nauki wysuwa wprawdzie kolejnD przypadający tekst Izaj.asza, ale ma to tylko znaczeIlie punktu a q no, ho SkOI'O ukoi1czy mówić o wymict) O I'omaszu z Zbrudzewa: I\Ion. Pol. Hist, V, 598-9, G21.
J83