KRONIKA MIASTA POZNANIA
związku z wymianą. dóbr i ruch-em osóh pozostają przellsiębior:!5twa pośrednictwa handlowego, ekspedycyjne i przc,wozowe.
Ma ich Poznań okolo 250. \Vśrod nich na komis przypada około 15 placówek, na przewóz 26. na biura pośredniczenia Hit .i na przedsięhiorstwa autohusowe 18. Dziedzina kredytu reprezentowana jest przez 24 hanki, z których okolo 10 ma duże znaczenie gospodarcze, wybiegając swC'mi wpływami daleko poza lokalne interesy P.oznania. Na koniec trzeha jeszcze nadmienić, że w podziale ilościowym przed'3ięhiorstw na branże mogą zachodzić pewne niedokładności, pochodzą.ce stąd, że znalazła się grupa przedsiębiorstw, która nie podała swej branży. J,est takich przedsiębiorstw 57, czyli 1 % ogólu. O ile' jednak chodzi o liczby stosunkowe - które dla określenia struktury handlowej m. P.oznania mają. największe znaczenie -, ni,edokładności te nie mają. prawie żadnego wplywu. Do liczb stosunkowych, które budzą najwi<.'kszp za.jnte're,sowanie należą niewątpliwie dane porównaweze: He też n:deszkailców Poznania przypada przeciętnie na jedno przedsiębiorstwo handlowe tej lub owej branży, oraz jak rozmieściły się one w poszczególnych dzi,elnieach miasta. Sprawą tą zajmiemy się w dalszym ciągu. I tak na 10 tysięcy mie3zkańców przypada w Poznaniu:przedsiębiorstw handlowych ogółem . . . . . skle!pów z artykułami spożywczemi (ogółem) . w tem: sklepów z artykuł. spożywczo-kolonjalnemi " z mięsem i przetworami mięsnemi " z cukierkami i czelmladą. .
z owocami
.233 90 Gl 12 3 2skl,epów z manufakturą i galantm'ją (ogólem) 29w tem z obuwi,emsklepów z .artykułami hudowlanemi sklepów z artykułami chemicznemi składów papieru restauracyj kawiarńli (i 3 13ksiegaril drogery j aptek hanków straganów targowych
, . ,
, , 4 1 1 29 itd.

, ,
, ,
W tml sposóh, znając liczhę ludności m. Poznania na rok 1934, która w:rno"'ila 253 i pół tys., możemy prze]iczyć wszystkie przedsięhiorshva w Btosunku do 10 tys. mieszkańców. Z tych kilkunastu przykładowych przeliczell widzimy najlepiej, jak różne ukształtowanie ilościowe przybierają prz,edsiębiorstwa w zależności od rodzaju brnży. Im towar jest hardzi,ej codziennym przedmiotem użytku, im powszechniejsze jest na niego zapotrzebowanie, tem wiec ej jest w tej dziedzin[e .placówek jego wymiany handlowej. J eże]i dlOuzi o dzielnicowe rozmieszcz,enie przedsięhiorstw na tCl1cnic IIl. Poznania, to w tej dziedznie zaznacza się hardzo dlarakterystyczny układ, mający zr,e,sztą swą podstawę w historynmYlll rozwoju terytorjum miasta'. Na poszczególne dzielnice przypada. ludności (I.) i przedsięhiorstw handlowych (p. h.) w procentach:
I. GÓl np śródllli,ecip II. Dolne śródnrieście III. Dzielnice na prawym IJrz,egu \Varty IV. Jeżyce z olaczem, Winial'allli i Naramowice V. Św. Laza,rz z Górczynem VI. Wilda z D<,>,lweml. 11,4 11,1 12,4 20,4 19,5 25,2p. h. 24,0 21,5 1,3 27,9 2,2 23,0
Z zestawienia tego ,wynika. ż,e najsłahszą handlowo. dzienicą jest Św. łazarz z Górczynem. pomimo poważnej liczhy ludności (50 tYR), 7:a ną zaraz idą dziehlice po prawy,m brzegu '\Tarty. Najwi<;kszy natomiast ośrodek handlowy stanowi prUJdewszystkiem Śródmieście, które wykazuje o 100% większy udział przcllsięhiorst.w niż ludności. Doskonale pod tym w:ględem przeth,tawiają się również Jeżyce. Różnice w handlowym charakterze }JOszczególnych dzi,elnic charakteryzuje najlepiej