KRONIKA MIASTA POZNANIA
Inną. ręką. 1437 quando fuit magnum diluuium Po-znanie, vbi aqua pCl'venerat usque ad plateam castrpnsem. (O tej po\vodzi Łukaszewicz nie wspomina).
1447 ffuit combusta tota ciuitas PoZ'nan, post coronacionem regis Kazimiri. 1452 ffactus est conflictus cum Polonis circa Choynicz.
1455 locus Poznanie susceptus per v. p. Gabrielem de Verona. (Gabriel Rangoni z Verony był prowincjałem niepodzielnej jeszcze prowincji 1454-6). Mniemamy, że na uwagę zasługują polskie teksty Celestyna. Oczywiście należy to do filologów. My zwracamy tylko uwagę na, jak sądzimy, znaczną ich archaiczność w stosunku do czasu napisania (nie rozróżnia ł. ani nosówek, pisząc zawsze ą - wymowa an). Podkreślamy dalej, że pisze nieraz sz zamiast z, chc względnie chcz zamiast cz; czy to tylko właściwość grafiki autora czy ślady wymowy i czy w danym razie byłaby indywidualna czy też lokalna owoczesna? Dormisecure ma tylko nazwisko: Fr. Celestinus dp. Poznania, a dalej Loci CobiJin, pismem z w. XVII. Aquilana Se,rmones: Iste liber emptus est per me, fr. Jacobum Her,old cursorem (?) .sacre theol,ogie in Cracouia pro XVIII grossis polonicalibus.
FI' Augustinus Ordzina (?) redemit eundem 22 gr.
FI' Celestinus .alium libellum dedit pro illo fri Stanislao Pyątouiensi.
FI' Sebastianus minister concessit m. p. v.sum libri huius fri Ambrosio de Chraplewo a D. 1540. (Sebastjan jest to Sebastjan Lwowczyk, kilkakrotny prowincjał i organizator walki z protestantyzmem; innych tu wymienionych Bernardynów nie znamy).
Ks. Dr: K a m i l l{ a n t a k.