ZAPISKI. 1. Kilka listów K. Libelta ze schyłku jego życia. o życiu Karola Libelta wiemy niezmiernie mało, właściwie to, co o nim podał w r. 1876 H. Szuman w pośmiertnym piklJym szkicu. To też rzeczą pożyteczną będzie może ogłoszenie cztplw:h jego nieznanych listów do Juljana Łukaszewskiego, przechowanych w rkp. Ossolineum 4397 I, str. 219-225, wród ciekawej korespondencji tego naszego emigranta w Rumunji. Był Dl'. Łukaszewski (1835-1906) duszą Polonji rumuńskiej, sertiecznpll przywódcą tamtej,szej naszej emigracji, ,a okazał się tak 7.nakomitym i zapobiegliwym organizatorem, że wprost podziw wywołał wśród bardzo wielu pisarzy, którzy go niejednokrotnie p,"osili o pojednawcze oddziałanie na zwaśnionych wygnailców politycznych. Objawem jego działalności było założe]IiI' przez niego Bibjoteki polskiej w Jassach, gdzie większe było ::okupienie Polaków i gdzie Dr. Łukaszewski był dyrektorem zakladu dla obłąkanych. Bibljoteka ta skupiała dokoła siebie Po10nj 1'lUllUllSką, a dzięki zapobiegliwości jej założyciela doznawala znacznego uznania i niemałej pomocy ze strony głośnych wówczas pisarzy i polityków, między innymi od Jeża, Kraszewskiego, (;'illera, Orzeszkowej, Libelta. Znajomość Łukaszewskiego z Libeltem ulatwiona była dzięId współżyciu wielkopolskich l'odzin ziemiailskich, do których' obaj należeli, a Ido wie, czy nie pogłębiała się ona na terenie hel'liJh;kim, gdzie nieraz przebywał Libelt i gdzie Łukaszewski [)nd!'zas swych medycznych studjó\V byl wprost duchowym przywód!',,!. tamtejszej pOh;kiej młodzieży.