ZAPISKI
Tę ostatnią tezę stara się autorka pozatern poprzeć twierdzeniem, iż założenia stylistyczne fary poznańskiej mają, charakter wczesno-barokowy oraz analogje z rzymskim II Gesu i kościołem Św. Piotra w Krakowie. Przy obydwu wymienionych kościołach, podaje jedynie daty rozpoczęcia robót, nie wymieniając wcale, do jakiego okresu prac się odnoszą. Pisze nawet "istniał już... II Gesu (z r. 1568)". Otóż II Gesu istniał, lecz dopiero od roku 1584, a kościół św. Piotra został w swych czysto architektonicznych partjach wykończony dopiero 1619 r. Lecz pomińmy ten chwyt dialektyczny i przejdźmy do samego zagadnienia stylistycznego. Krótko można stwierdzić, że typ II Gesii trwa poprzez cały wiek XVII 5 ). Z końcem XVI w. jest on dosyć odosobniony, nawet we Włoszech, i przyjmuje się tam dopiero około 1630 r. *). We Francji pierwszy tego typu kościół barokowy, wzorowany na II Gesu, mianowicie S. Paul et Louis w Paryżu, buduje się dopiero 1627-42. Pozatern jednak architektura francuskich kościołów jezuickich tego czasu, jak również niemieckich, jest z ducha gotycką, mimo że posyłają się plany do aprobaty do Rzymu 7). To samo dzieje się w Belgji 8 ). Stylistyczne więc podobieństwo, zwłaszcza w ogólnych założeniach, do II Gesu nie może posłużyć do określenia daty pierwszego projektu kościoła, jak również drugiego, który według autorki powstać miał w pierwszych 20 latach 17 w. (str. 243). Tę kwestję przedewszystkiem i jedynie wyjaśnić mogą dokumenty, i one też dają nie dwuznaczną odpowiedź. W roku 1651 położono kamień węgielny (Annales 1651 fol.
141 v. tom. 1). Dokument z 1677 (Annales fol. 18. v. tom. 2.)
5) A. E. Brinckmarm :"Baukunst des 17. u. 18. Jahrh. in den romanischen Landem". Handbuch der Kunstwissenschaft. Potsdam l). r., wyd. 4, str. 57. "U eber die ganze Zeit des Hochbarocks hin halten sic h die alten Typen, vor allem der des Gesu, in zahlreićhen Beispiolon fast unveriindert". 6) Brinckinann: op. cit. str. 40.
7) Brinckmann: op. ci1. str. 165.
8) Wackernagel: "Baukunst des 17. u. 18. Jahrh. in den germauischen Landem". Handbuch der Kunstwissenschaft. Potsdam b. r., wyd. 4, str, 42. Por. także str. 13.