KRONIKA MIASTA POZNANIA przedstawieniach szerzył zamiłowanie do teatru polskiego w tutejszem społeczeństwie. Obok zatem Bogusławskiego należy umieścić w historji teatru poznańskiego przed rokiem 1830 postać Radziwiłła. Zdzisław Grot. 7. Pierwotny plan kościoła farnego w Poznaniu. W Kronice Miasta Poznania nr. 2/3 z czerwca 1932 r. ukazał się artykuł R. Szymańskiej pod tytułem "Nieznany projekt do kościoła pojezuickiego w Poznaniu". W sprawie historji budowy dzisiejszego kościoła farnego wypowiadała się autorka już kilkakrotnie, lecz te jej wywody budziły każdorazowo szereg poważnych zastrzeżeń, i to w kwestjach podstawowych. Także artykuł z czerwca r. b. niestety nie może spotkać się z innem przyjęciem. Szereg wniosków i twierdzeń, zawartych w nim, wymaga sprostowania. Jest ich tak wielka ilość i dotyczą one tylu zagadnień, że trudno byłoby ująć je w jakieś grupy. Pozostaje jedynie omówienie spraw w kolejności, w jakiej zostały w artykule poruszone - z wyjątkiem strony stylistycznej, której również nie można niestety pominąć milczeniem, a której przypatrzeć się trzeba będzie osobno. Oczywiście, że ograniczę się do spraw tak dla nauki, jak i specjalnie dla historji sztuki ważniejszych. Na str. 236 w dopisku 3 czytamy: "...p. Dr. Jarosławiecka wymienia dokumenty.. na m o c y r e l a c y j architekta król. w Brukseli...". Z tego sformułowania wynikałoby, że Jarosławiecka w referacie, wygłoszonym w Akademji Umiejętności, streściła jedynie wiadomości podane jej przez wymienionego architekta, nie zaznajomiwszy się bezpośrednio z dokumentami paryskiemi. Tymczasem komunikat z tego posiedzenia Akademji nie daje żadnych podstaw do takich przypuszczeń - przeciwnie, czytamy tam w dopisku tylko, że "na materjały do budowli... z w r ó c i ł u wag ę . . ." Oprócz tego zaś cytowanie sygnatury