KRONIKA MIASTA POZNANIA
W r. 179H zostali członkami Bractwa pomocnicy handlowi: Antoni Fengier w handlu Kaysera, Michał Moraliński, urodzony w Tokaju na Węgrzech (41), Jakób Goette z Hessji Kasselkiej (49), Samuel Kupkę z Rawicza (50) oraz Józef Knispel, rodem z Włoszakowic, pomocnik w handlu Wiśniewskiego (54). W r. 1799 zostali jeszcze przyjęci do Bractwa pomocnicy handlowi: Jan Samuel Gumprecht, rodem z Leszna (123) a w r. 1800 Jan Gottlieb Wolffert z Poznania (139). Ostatni to pomocnicy handlowi, których w tym okresiewymienia Protokólarz pomiędzy przyjętymi do Bractwa.
N a czele zarządu Bractwa Kupieckiego stało zrazu dwóch starszych, których, podobnie jak dawniej, z pośród czterech kandydatów, wybranych poprzednio przez współbraci, magistrat zatwierdzał. Nowo wybrani starsi, na najbliższem zebraniu brackiem,.
po złożeniu przez swych poprzedników sprawozdania ze swych czynności, z dochodów i rozchodów kasy wobec współbraci i potwierdzeniu zgodności, dobierali sobie współradnych -ławników, każdy po dwóch. Na temże zebraniu odbierali też zazwyczaj od swych poprzedników dokumenty przywilejów i ważniejsze akta i skrypta brackie. W ten sposób odbywały się wybory zarządu Bractwa; zazwyczaj co rok. Urzędy te były honorowe. Wybór ponowny był dozwolony. Obowiązki starszych nie były łatwe 1 odpowiedzialność niemała. Stojąc na czele Bractwa, zastępowali je wobec władz, oni zwoływali zebrania i przewodniczyli na nich, zawiadywali funduszami Bractwa, załatwiali spory; ich rzeczą było mlec pieczę nad dobrem i powodzeniem Bractwa, bronić praw i przywilejów brackich. Do zarządu należał jeszcze pisarz. Był nim jeden ze współbraci. Przez cały czas istnienia Prus Południowych i później jeszcze aż do swej śmierci w r. 1813 sprawował tę funkcję Samuel Cassius. Za swą czynność otrzymywał osobno od każdego nowowstępującego członka jednego dukata.