KRONIKA MIASTA POZNANIAudało się jednak założyć "Towarzystwo Ogród Zoologiczny", którego zarząd składał się z początku z 9, później z 15 członków, które przetrwało w zupełnej samodzielności do końca roku 1911. Do towarzystwa prócz Niemców należeli - jakkolwiek w niewielkiej liczbie - także i Polacy. Towarzystwo przejęło nietylko inwentarz żywy i martwy, ale także i znaczne zobowiązania, które w roku 1876 wynosiły 15 700 mk. niem. Towarzystwem zawładnęło odrazu dwóch energicznych ludzi, a mianowicie: Niemiec Robert Jaeckel i Stanisław Zieliński. Który z nich więcej zasłużył się ogrodowi, trudno dziś rozstrzygnąć. Obaj oddawali wszystkie swe siły ogrodowi i społeczeństwo poznańskie - jak pisze Krontha] - nazywało J aeckela dyrektorem niemieckim, a Zielińskiego dyrektorem polskim ogrodu zoologicznego. Działalność J aeckela mimo jego gwałtownego i autokratycznego usposobienia była dla ogrodu ogromnie dodatnia. Zieliński mając jedynie dobro ogólne na oku, popierał Jaeckela, wiedział, że ten jako radca miejski i Niemiec może więcej zdziałać od niego. Jaeckel miał wielu przeciwników i tylko dzięki zabiegom Zielińskiego, Jaeckel zostaje wybrany prezesem towarzystwa. Zieliński nie ustaje jednak w pracy, a chociaż zasłonięty ruchliwością i demagogją J aeckela, należy do najpożyteczniejszych członków towarzystwa, nie usuwa się z zarządu i po śmierci J aeckela opiekuje się ogrodem przez okres wojny i doczekuje się przed śmiercią rządów polskich. Zieliński należał do zarządu ogrodu zoologicznego do końca swego życia w roku 1928. Drugim Polakiem żywo interesującym się ogrodem zoologicznym był zapalony naukowiec dr. Franciszek Chłapowski, który zmarł w roku 1923 jako profesor Uniwersytetu Poznańskiego. Jaeckel zmarł w roku 1907, a o zasługach jego dla ogrodu zoologicznego, mówi pomnik lwa odlanego w bronzie, dzieło rzeźbiarza Gaula, na cokole którego umieszczono w medalu podobiznę J aeckela. Postument lwa stoi obecnie przed Muzeum przyrodniczem w parku przed właściwym zwierzyńcem. W roku 1886 udało się J aeckełowi wspólnie z Zielińskim, przy wydatnej pomocy radcy prawnego dra Lewińskiego, nabyć od fiskusa kolejowego na własność teren wynoszący 5,24 ha,