KRONIKA MIASTA POZNANIAdostatku pewnych wieści podawano jedynie domysły, wysnute z fantazyi a z rzeczywistością niezgodne "o). W istocie Frycz, opuściwszy Kraków, udał się na dwór prymasa Łaskiego. 1525 jako notarjusz przenosi się wraz z biskupem Latalskim do Poznania, gdzie pozostaje do r. 1529. 1531 odnajdujemy go u boku Jana Łaskiego, słynnego później nowatora. 1534 wyprawiony do Wittenbergi jako mentor Aniana, odbywał podróże do Norymbergi 1537, do Bazylei, Strasbourgu i Paryża. Ulegał wpływom Malanchthona, zagłębiał się w zagadnieniach nowej wiary, jednak kiedy Łaski 1539 zerwał ostatecznie z Kościołem, Frycz nie poszedł za nim. Powróciwszy do kraju 1540, przebywał na dworze Hieronima Łaskiego, później Zygmunta Augusta. Tutaj oddaje się działalności politycznej i pisze dzieła, wykazujące w nim pierwszorzędnego statystę. Atoli niezadługo skłonności teologiczno-nowowiercze biorą górę. N araża się na zatarg z Hozjuszem, opuszcza dwór i osiada w Wolborzu. Pisuje liczne traktaty teologiczne, idąc ku coraz skrajniejszym poglądom, aż nakoniec zaprzecza bóstwa Chrystusowi (Silvae). Umiera 1572, przed śmiercią pragnąc pogodzić się z Kościołem, z którym urzędowo nigdy nie był zerwał. Zamykając życiorys Frycza, Warmiński dochodzi do takiego o nim zdania: "Frycz to nie polityk, któremu jak powszechnie mówią, na staro lata weszła w drogę teologia nowowiercza i z właściwego toru na obce tory sprowadziła - ale raczej od rychłej młodości teolog ze zamiłowania i przywyknienia, którego polityka, urokiem królewskiego dworu owiana, ku sobie wabiła i nęciła a nawet, przelotnie, ale też tylko przelotnie, do siebie przygarnęła i przykuła" 7). Gzęść druga książki o Fryczu omawia jego nazwiska i dowodzi, że powinno brzmieć nie Modrzewski lecz Andrzej Frycz z Modrzewa. Należy podnieść, że jak dzieło o Seklucjanie, tak i rozprawa o Fryczu weszła w pewny i stały dorobek i zasób nauki. N aj 8) Kilka nowych karl 9. '.) Ib. 32/33.