CECH SZEWSKI POZNAŃSKI DO R. 1793
C e n n i ki. O cennikach, stosowanych w tym okresie często formalnie raczej, ale czasem rygorystycznie, zauważyć można tyle, że Komisja Dobrego Porządku umieściła taksy, i to regularne, nawet w statucie brackim i ustanowiła zaraz opłaty dla deputowanych dokonywujących taksy. Ustalenie opłaty nie było od rzeczy, bo dawniej licytowały się cechy wobec podwojewodziego; w r. 1672 darował cech szewski przy taksach podwojewodziemu 2 pary butów, żonie 2 pary trzewików i synowi buty - ogólnym kosztem 29 złotych. W rachunkach brackich z 17 wieku podano ceny obuwia darowywanego (burgrabi, "hetmanowi" czyli komendantowi policji miejskiej, juryście, podwojewodziemu, pachołkom zamkowym i miejskim, pisarzom itd.). Para butów kosztowała 1658-66 normalnie 5 do 6 zł, wyjątkowo mniej (3 zł 15 gr, 4 zł) lub więcej (8 zł) w latach 1680-83 zwykle 7 lub 8 zł, wyjątkowo 6 zł 15 gr, 8 zł 15 gr i 9 zł, w r. 1686: 11 złotych, raz 12 zł, normalnie jednak może mniej. Buciki notowano w r. 1(581 za 4 zł. Trzewiki kosztowały 1658-83 normalnie 3 zł, wyjątkowo 2 zł, albo też ponad 3 zł do 4 zł (zamszowe dla wojewodziny 1663). Patenki ze złotą koronką dla starościny generalnej kosztowały łącznie z trzewikarni 16 zł wl r. 1660. T. zw. "papucie" kosztowały 1680 i 1681 - 2 zł i 2 zł 2 gr, para funtowych podeszew bardzo dobrych w r.
1679 - 3 zł.
Dla orjentacji szerszej kilka cen innych artykułów z rachunków brackich: 1661 wóz siana 1 zł 15, 16G2: garniec wina 4 zł, 1680 cielę 8 zł, gęś 24 gr, 1682 para wachli 8 gr, libra papieru 8 gr, 1000 cegieł 30 zł, chłopu za 6 dni 4 zł 12 gr, 1683 ryba dla jurysty 1 zł 10 gr, 1684 wierteł wapna 15 gr, 1685 beczka piwa 10 zł, 1686 hela wapna 7 zł, 3 fury gliny 1 zł.
Ż y c i e b r a c k i e. Życie brackie normowały dokładnie statuty. Informuje o niem rozdział o prawie brackiein. W tern miejscu podam tylko kilka szczegółów faktycznych z dziejów bractwa. O b r o n a g o s p o d a r c z a . Bractwo miało prawo "znosić" partaczy, to znaczy zabierać im robotę przy pomocy czeladzi miejskiej lub zamkowej. Okres, o którym mówimy, był wyżyciu rzemiosł mniej rygorystyczny aniżeli wieki 15 i 16, to też