CECH SZEWSKI POZNAŃSKI DO R. 1793
1430, Wawrzyniec (starszy 1440), Maciej Jutrosski 1434, Hans Aldenberg 1436, Jan Gruselka (1431, 1441), Mikołaj Słupski al. Słupiecki (st. 1440, st. 1444, 1448), Frey (st. 1443-47), Grzegorz Frey (st. 1449-50); Michał Fry (1457, 1460, 1465 t), Piotr Heczer (Haeczer vel Heczerz) (st. 1443, st. 1447-50, 1453), Michał Heczer (1448-66, st. 1456), Freynstadt (st. 1445), Jurga (st. 1446), Synek (st. 14-48, st. 1454-58;, Georgius (Klimek) (st. 1451-52, 1454 j), Jan Crupka (Krupka, 1452-90), Wojciech Czarny (Niger 1453-65), Jan Rzeszotko (st. 1452, st. 1454-55), Maciej Paluch (st. 1453), Helisch 1453 f, Lorincz 1453 - Laurencius 1453 f, Marcin Stan 1453, Marcin Mischkowski (Myszkowski 1454), Andrzej Boderman (st. 1457-72), Jan Doniczka (Dunyczka 1453-66, 67 f, st.
1453-54, st. 1460-66), Stanisław Kyelb 1458, Mikołaj Urzeczko 1459, Mikołaj Corcz 1459, Petrus 1459, Marcin Furman 1465 t. Krupski 1467, Marcin Knapp 1469, Jakub Śmigielski (st. 1468-9), N. (Mikołaj?). Pisarz (st. 1470-76), Piotr Culka (Kulka st. 1473-78), Jan Prus (Johannes, Hans Prowss 1477-82, st. 1477-78, st. 1480, st. 1482), Marcinek (Marczynek st. 1480), Mazurek (st. 1481-3, st. 1490, 1501), Tomek (Thomek, Thomas 1483-97, st. 1483, st. 1487, st. 1491-3), Jan Fructus (st. 1485-6, st. 1488-90), Maciej Jucha (st. 1484-85), Filip (st. 1486), N. (Mikołaj?) Białek (st, 1487-89, st. 1491-97), Michał Pruss 1494, Wojciech Zybrzud (1495, st. 1498), Hans Dutko lub Dudek (1497), Paweł Kozieł (st. 1494-99, 1501), Matrasz (st. 1499, st. 1501), Długosz (st. 1501), Maciej Cliza 1501, Strassny , Wawrzyniec Kotczoneg (1502). Długoletnimi starszymi cechu byli Jan Doniczka, Andrzej Bederman, Pisarz, Paweł Kozieł i Mikołaj Białek, inni rządzili w cechu czas krótszy. Wybitną osobistością jest Grzegorz Frey alias Fry. Mąż tegoż imienia i nazwiska był "osobą magistracką" (rajcą 1451 i 1452). Ławnikiem w roku 1440 był Hanusz Bederman; niema jednak pewności czy szewcowi było na imię Hanusz. Mężem konsularnym był też Andrzej Boderman (ławnik 1490-94), lecz ten był młodszy od cechmistrza szewskiego (1457-72) i z zawodu mielcarzem. Dalszych bezsprzecznych szewców nie można odnaleźć w radzie lub ławie miejskiej. Podane nazwiska znanych nam mistrzów kunsztu szewskiego pozwalają zorjentować się w układzie narodowościowym, a ściślej mówiąc - w pochodzeniu członków bractwa. Mniej· więcej j e dna trzecia nosiła nazwiska niemieckie.
Od początków 15 wieku znana jest w Poznaniu ulica Szewska. (W r. 1534 miała ona 31 domów). Badając rozsiedlenie szew ców w granicach miasta w średniowieczu można ustalić, że rzemiosło szewskie koncentrowało się w pewnej mierze przy tejże ulicy, wiodącej od ulicy Wielkiej ku Dominikanom.