KRONIKA MIASTA POZNANIA
podejmować uchwały zabraniającej kupowania u garbarzy skóry garbowanej. (Kara: 1 grzywna na ratusz, i pozostają w areszcie na ratuszu aż do uiszczenia zapłaty). 10) Czeladnik garbarski, czy pracuj e u szewców czy u garbarzy, ma być przez oba cechy uczciwie traktowany i nie odmawiany. 11) Każdy cech wybiera dwóch cudzarów , którzy będą badać skórę garbowaną przywożoną na targ przez miejscowych garbarzy lub obcych; u kogo znajdą skórę nie garbowaną należycie, ten płaci pół grzywny. 12) Szewc może mieć każdy swoją zołę i wyprawiać skóry, ile zdoła. (Kara: wiardunek). 13) Szewc szewcowi nie może sprzedawać garbowanej skóry (kara: pół grzjwny). 14) Kupiec przywożący skórę garbowaną na targ, może ją sprzedać bez przeszkody ze strony garbarzy i resztę odwieźć lub złożyć w gospodzie i na jarmarku nadal sprzedawać. 15) Szewcy płacą na święty Marcin od każdej zoły na ratusz 1 grzywnę czynszu, "jak od dawna płacili". Statut ten rekapituluje poprzednie przepisy, obniżając kary za drobniejsze przekroczenia. Nowości były następujące: Szewc ma robić buty z dobrej skóry; szewcom nie wolno bojkotować garbarzy; ustanawia się cudzarów z obu cechów, którzy kontrolują przywiezione skóry garbowane; wolność targowa kupców. Wartościowem jest określenie położenia garbuza szewskiego: nad Wartą między bramami Wielką a Wodną na Garbarach. Ciekawą jest rzeczą, że czynsz za garbuz, ustanowiony w r. 1422 w wysokości l grzywny od zoły, określono w r. 1425 jako dawną należność miejską. Sądzić można, że miasto pobierało już poprzednio od zołv 1 grzywnę a w r. 1422 złączyło tę opłatę z garbuzem, w praktyce płacono później wspólnie za jatki 1 garbuz .
Od r. 1425 do końca średniowiecza panował spokój między szewcami a garbarzami o tyle, że władza miejska wkraczać nie potrzebowała. Z braci cechu szewskiego 15 wieku nie mamy zgolą o wszystkich wiadomości. Wymienić można następujących: Bartoldus (Berthold 1408, 1424) - Bartosz (1430, 1432) - Thomas sutor 1411, Kokocrchin 1430.
Werumir (1430 f) - Hieronim (Jeronimus sutor 1433), Bederman - prawdopodobnie Hanusz - (1430, 1440), Jan Polski 1421, Stanisław Siecz