ANTONI I JULJA WOJKOWSCY
II.

W pierwszej połowie naszego wieku mieszkał w Poznaniu zamożny i wykształcony obywatel Wojkowski i posiadał kamienicę w tej ciasnej uliczce pod ratuszem, która jest przechodnią z rynku od statuy św. Jana ku ulicy Wronieckiej. Był to ojciec Antoniego Wojkowskiego, który był u rodzica jedynakiem. Ojciec Antoniego oprócz zamiłowania do nauki, o czem świadczył pozostały po nim nader cenny księgozbiór, był przytem wielkim miłośnikiem muzyki. Grywał sam na skrzypcach, wiolonczeli i fortepianie, a miał się nawet zajmować kompozycjami muzycznem1. W domu jego odgrywane były przez najznakomitszych ówczesnych wirtuozów i amatorów kwartety, na które miały przystęp osoby zaliczające się do literatów lub wogó1e naukowo wykształconych. Antoni Wojkowski urodził się ułomnym. Był garbaty, a jak zwykle w takim wypadku w zrostu małego. O ułomności tej zapominało się jednak patrząc na klasycznie piękną budowę głowy; aczkolwiek może cokolwiek za wielkiej do całego korpusu. Rysy szlachetne, wysokie czoło i duże niebieskie oczy, a włosy koloru ciemno-blond spadały falisto na tył głowy. Kształtne tylko i ładnie zarysowane usta, miały w sobie coś takiego, co znamionuje sarkazm. Całość fizjognomji znamionowała wyższą inteligencję i umysłową bystrość. Antoni urodził się w Poznaniu pomiędzy rokiem 1810-1820 1 ).
Odebrał nader troskliwe wychowanie. Nauki przyjmował z wielką łatwością. Uczęszczał naprzód do gimnazjum Marji Magdaleny w Poznaniu, a następnie na uniwersytet w Wrocławiu i Berlinie. Odbył przytem kilka wycieczek po Europie. Najwięcej jednak studjował literaturę, historję, a resztę czasu poświęcał grze na fortepianie, gdyż odziedziczył po ojcu zamiłowanie do muzyki i znał ją gruntownie. O ile pomnę, nie doszedł jeszcze zupełnie do pełnoletności, gdy go ojciec odumarł, czyniąc go panem znacznego majątku.
*) Wojkowski urodził SIę w r. 1814. Zob. Karwowski. Historja W. Księstwa Poznańskiego. Tom I. str. 255.