ZNIESIENIE I WYMARCIE ZAKONU REFORMATÓW NA ŚRÓDCK Dawniejszy mielcuch zakonników, który służył na mieszkanie dla służby seminaryjnej, rozebrano w roku 1906 i na jego miejscu wybudowano w tym samym roku ekonomję zakładu dla głuchoniemych. Budynek, w którym zakonnicy mieli chlewy i warsztat, rozebrano w r. 1907. N astępujące nowe budynki stanęły na gruncie poklasztornym: 1862 sala gimnastyczna, którą w r. 1908 rozebrano, i nieco dalej na północ w tymże roku wystawiono' nowe. salę gimnastyczną. 1891/92 willa d!a dyrektora zakładu dla głuchoniemych. 1906/07 budynek szkolny dla głuchoniemych. 1906 chlewy i ustępy nad murem wschodnim. Na gruncie poklasztornym, odstąpionym magistratowi, tenże wybudował wielki gmach szkolny, budynek dla pedla, salę gimnastyczną i barak szkolny. - N a gruncie tym znajduje się z czasów klasztornych do dziś jeszcze Bożamęka, prawdopodobnie na tern samem miejscu, gdzie ją zakonnicy kiedyś postawili. Kronthal 106) zalicza ją, dzięki jej oryginalnej budowie barokowej, do naj piękniejszych, tego rodzaju zabytków w Poznaniu. Mylnie przypuszcza on jednak, że Bożamęka ta zakończona była krzyżem. Pręt żelazny, sterczący dziś na jej szczycie nie jest resztką krzyża, lecz podtrzymywał on figurę św. Kazimierza. Figura ta, a może cala Bożamęka, miała już w r. 1834 być rozebraną, ale pokryjomu, tak "by ludziom nie dać zgorszenia" 1<)7), ponieważ nie warto było jej reparować. Jednak prow. kolegjum szkolne zakazało ruszać figury i nakazało ją odrestaurować. Figura św. Kazimierza z piaskowca znajdowała się na tej Bożejmęce jeszcze w r. 1884, ale bez głowy i ramion. W tymże roku dyrektor zakładu dla głuchoniemych Matuszewski prosił magistrat, by ją podarował kościołowi św. Kazimierza. Matuszewski chciał bowiem figurę patrona kościoła umieścić nad wejściem do kościoła. Jaki los figurę spotkał, IOe) Kronthal: Die Sladt Po sen im Krieg u. Frieden (Aus dem Ost1ande 1910), str. 31I. ",') A P. - l'rov. Schul. Kol. III. D. 14.