ZNIESIENIE I WYMARCIE ZAKONU REFORMATÓW NA ŚRÓDCEśw. Mikołaja, Św. Barbary, św. Wawrzyńca, Św. Łazarza na Wildzie, kaplicę przy ul. Wszystkich Świętych 85). Więc w r. 1828 cała dawniejsza własność księży Reformatów przeszła w ręce rządowe i łłyła siedzibą Królewskiego Głównego Seminarjum Nauczycielskiego w Poznaniu. Jeszcze w r. 1831 piwowar Reitzig miał zamiar, w kościele św. Kazimierza urządzić sobie browar, i w tym celu starał się u króla pruskiego i u regencji o dziedziczną dzierżawę części klasztoru, kościoła, chlewa i 2 ogrodów. Wniosku jego nie uwzględnion0 90 ) . Gdy w latach 1831/32 w Poznaniu miało być założone liceum teologiczne, padła myśl umieszczenia go w klasztorze Reformatów na Śródce. Ale dla trudności wyłaniających się stąd, że klasztor zużyto na katolickie seminarjum nauczycielskie, zaniechano w tej sprawie dalszych starań e7). Obszar, jaki posiadało w r. 1828 seminarjum nauczycielskie, wynosił według dzisiejszych miar 3,785 ha. Z tego obszaru odstąpiono na stronie północnej w r. 1840 fiskusowi wojskowemu 08) 403,57 prętów kwadratowych za 1416 tal. 7 gr. 2 fen. na cele fortyfikacyjne, w r. 1845 urzędowi podatkowemu ") 6 prętów kwadratowych przy bramie bydgoskiej na miejsce postojowe dla furmanek mających być odprawionemi przy domku celnym. W r. 1880 rząd sprzedał jeszcze Magistratowi miasta Poznania parcelę wielkości 1 59 a 45 m 2 , znajdującą się przy ulicy Bydgoskiej na budowę szkoły, a resztę, wraz z budynkami, stanom prowincjonalnym za 5I.OOO marek. Stany prowincjonalne mimo silnych konkurentów, jakimi byli magistrat i fiskus wojskowy, kupiły objekt ten dla zakładu głuchoniemych, który się tam mieścił już od r. 1832 przy seminarjum nauczycieIskiem. Obszar 1 ten, wielkości 2,609 ha, dziś jeszcze należy do Poznań 8ft) por. Łukaszewicz, Krotki opis hist. kościołów par. itd. m) A. P. - Klasztory - Poznań, Ref C I. 97) Ks. W. Hozakowski: Arcybiskup Dunin a Lyceum Teologiczne w Poznaniu. Kronika Miasta Poznania 1923 r. str. 229. 08) Aren. Zarządu Fortecznego w Poznaniu - K. K. 117. 89) A. P. - Prov. Schul. Kol. III. D. 14.