ZNIESIENIE I WYMARCIE ZAKONU REFORMATÓW NA ŚRÓDCEi niestosownego dla naszego klima tu stroju, się kto zgłosi do nowicjatu Reformatów, przekonał się biskup do tych wywodów, odstąpił od swego postanowienia i zgodził się na pozostawienie w Poznaniu Franciszkanów. Ale biskup Gorzeński zmarł, nie wyznaczywszy klasztoru, w którym osiąść mieli Franciszkanie. Dlatego też sprawa ta wlokła się jeszcze za czasów biskupa Wolickiego i arcybiskupów Dunina i Przyłuskiego 90). Arcybiskupowi Przyłuskiemu udało się. w r. 1856 osiedlić zgromadzenie Reformatów na pewien czas w Poznaniu, ale już nie w jego dawniejszej siedzibie, lecz przy kościele Bożego Ciała ") . Chcąc nie pominąć żadnego ważniejszego zdarzenia z ostatnich dziejów zgromadzenia Reformatów w Poznaniu i ich kościoła, przytaczam jeszcze fakt, o którym także Dr. Karwowski wspomina w swej pracy: Komandorja i kościół Św. Jana Jerozolimskiego w Poznaniu 02 ). Czynię to dlatego, że czerpana z innego źródła 93 ), sprawa w zupełnie innem świetle się przedstawia. - W r. 1823 przystąpiono w Poznaniu do nowego podziału parafji. Wówczas to radca konsystorjalny, ks. prałat Dunin, w piśmie do naczelnego prezesa Zerboniego (9. 10. 1823) proponuje skasowanie ubogiego i bardzo zniszczonego już kościoła św. Jana i przemianowania kościoła księży Reformatów na kościół parafjalny parafji Św. Jana. W taki sposób miałby kościół św. Kazimierza 2 księży, z których jeden mógłby być katechetą w seminarjum. Co się tyczy kościoła św. Jana, to Dunin uważa, iż za zgodą władzy duchownej po poprzednio przeprowadzo nej eksekracji możnaby go najwięcej dającemu sprzedać i z uzyskanych z sprzedaży pieniędzy wybudować probostwo kolo kościoła św. Kazimierza. N a tę propozycję zgodził się naczelny prezes i polecił budowniczemu Wernickemu, by zbadał teren i budynki. Protest, w tej sprawie proboszcza parafji św.
90) A. D. - Gen: (Klasztory).
91) Ks. Rankowski: Opis kościoła Bożego Ciała w Poznaniu, str. 2I. 9_') Roczniki Tow. Przyj. Nauk. Pozn. tom XXXVI, str. 10l "e) A. P. - Stadf Posen: XV A. 37 i Oberpraes. - Akten XXIV E. I I. 202.